Reisverslag Berlijn 2017 Voorjaar Deel 4
Tags:
Zondag 30 april 2017
Bij de mensen die Berlijn vaker bezoeken, weten dat er in de stad veel boekenmarkten en tweede hands markten zijn. Voor een deel staan op deze tweedehands markten handelaren, maar er zijn ook veel gewone inwoners uit Berlijn te vinden, die hier hun spullen verkopen.
Zoals op de onderstaande foto van de Alexanderplatz te zien is, was het weer deze zondag gelukkig een stuk beter dan de vorige dag. De rest van de week bleef het weer helaas erg wisselend en kwam de temperatuur over het algemeen niet boven de 20 graden uit.
In het Ostbahnhof, het grote station in het Oosten van Berlijn, stond het deze zondag helemaal vol met kraampjes van allerlei postzegelhandelaren. Dit soort beurzen worden daar op zondag regelmatig gehouden.
Naast het Ostbahnhof vond de wekelijkse grote rommelmarkt plaats. Hier is letterlijk van alles te vinden. Boeken, kleding, souvenirs, oud speelgoed, spullen uit de voormalige DDR en oude platen. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel iemand die het heeft. Op deze rommelmarkt heb ik nog een originele koektrommel kunnen komen ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de DDR. Deze trommel was nog in een goede staat en staat nu als souvenir bij mij thuis in de kamer.
Nadat ik mijn gekochte spullen had weggelegd in mijn hotelkamer ben ik met de S-Bahn naar de Potsdamer Platz gegaan. Hier kwam ik zeer toevallig een leerling van het Oelbert, de school waar ik werk, tegen die hier met haar moeder een aantal dagen in Berlijn op vakantie was. Dan blijkt de wereld toch weer erg klein te zijn. In de buurt van de Potsdamer Platz bevindt zich de laatste orginele grenstoren van de DDR van de eerste reeks torens die gebouwd is. Een initiatief van een groep burgers heeft ervoor gezorgd dat deze toren er nu nog steeds staat.
De toren is elke dag open van 11 tot 3 uur als het goed weer is. Tegen een kleine vergoeding kun je ook in de toren naar boven. Je moet dan via een loodrecht trapje naar boven. Als zoiets in Nederland nu zo bestaan zou de Arbodienst het meteen afsluiten. Boven in de toren kun je naar alle kanten kijken. De wachters (het waren er altijd twee) moesten hier dan een flink aantal uren dienst doen. Niet echt een prettige ruimte om lang te verblijven. De toren is nu beschermd als monument.
Vlak in de buurt hiervan bevindt zich het Spionagemuseum van Berlijn. (https://www.deutsches-spionagemuseum.de/) Dit museum bestaat sinds 2015 en gaat in op allerlei vormen van spionage door de eeuwen heen. Tijdens de koude oorlog was Berlijn een plek waar zich spionnen uit allerlei landen bevonden. Zeer zeker voor 1961 toen de muur nog niet gebouwd was en je redelijk makkelijk van het westelijke deel van Berlijn in het oostelijke deel kon komen en omgekeerd.
Eén van de eerste voorbeelden van het versleutelen van een bericht is de onderstaande "Krypto Disk". Hiermee is het mogelijk om op vrij eenvoudige wijze een boodschap te versleutelen. Dit voorbeeld van versleuteling komt uit de tijd van de Oude Grieken. Met een computer is het natuurlijk erg makkelijk om de code te kraken, maar zonder computer wordt dat toch echt een stuk lastiger. In het museum waren natuurlijk nog andere manieren te vinden, waarmee boodschappen versleuteld konden worden.
Het museum heeft ook een verzameling van allerlei objecten om informatie of andere dingen in het geheim mee te nemen. Hieronder is een pijp te zien, waarin een soort schroevendraaier verwerkt is. Ook zijn voorwerpen te zien waarin bijvoorbeeld kleine camera's verstopt zijn. In de oudheid werd ook gebruik gemaakt van dieren om voorbereid te zijn op de vijand. Zo vond er op 18 juli 367 (voor Christus) een inval van de Galliërs plaats in Rome. Dit gebeurde in de nacht, maar de aanwezige ganzen in Rome wekten de Romeinen, die hierdoor de Galliërs weer konden verdrijven uit de stad.
Een speciaal deel van het museum was natuurlijk ingericht voor spionage tijdens de koude oorlog. Vooral Berlijn was toen vanwege zijn ligging in de DDR een plek waar veel spionage plaatsvond. Verder vonden de terroristen van de RAF in een aantal gevallen onderdak in de voormalige DDR Na de val van de muur zijn deze personen alsnog opgepakt en veroordeeld.
In tegenstelling tot de meeste musea in Duitsland is het Spionagemuseum een particulier initiatief. Dit is te merken aan het feit de toegangsprijs van dit soort musea altijd hoger is dan die van overheidsmusea. Ook loopt er veel minder personeel rond om toezicht te houden op de bezoekers.
Na dit museum bezocht te hebben ben ik in de buurt van het Museumeiland nog wat gaan eten. Zoals op de onderstaande foto te zien is, was het ook aan het eind van de middag nog steeds prachtig weer in Berlijn.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Bij de mensen die Berlijn vaker bezoeken, weten dat er in de stad veel boekenmarkten en tweede hands markten zijn. Voor een deel staan op deze tweedehands markten handelaren, maar er zijn ook veel gewone inwoners uit Berlijn te vinden, die hier hun spullen verkopen.
Zoals op de onderstaande foto van de Alexanderplatz te zien is, was het weer deze zondag gelukkig een stuk beter dan de vorige dag. De rest van de week bleef het weer helaas erg wisselend en kwam de temperatuur over het algemeen niet boven de 20 graden uit.
In het Ostbahnhof, het grote station in het Oosten van Berlijn, stond het deze zondag helemaal vol met kraampjes van allerlei postzegelhandelaren. Dit soort beurzen worden daar op zondag regelmatig gehouden.
Naast het Ostbahnhof vond de wekelijkse grote rommelmarkt plaats. Hier is letterlijk van alles te vinden. Boeken, kleding, souvenirs, oud speelgoed, spullen uit de voormalige DDR en oude platen. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel iemand die het heeft. Op deze rommelmarkt heb ik nog een originele koektrommel kunnen komen ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van de DDR. Deze trommel was nog in een goede staat en staat nu als souvenir bij mij thuis in de kamer.
Nadat ik mijn gekochte spullen had weggelegd in mijn hotelkamer ben ik met de S-Bahn naar de Potsdamer Platz gegaan. Hier kwam ik zeer toevallig een leerling van het Oelbert, de school waar ik werk, tegen die hier met haar moeder een aantal dagen in Berlijn op vakantie was. Dan blijkt de wereld toch weer erg klein te zijn. In de buurt van de Potsdamer Platz bevindt zich de laatste orginele grenstoren van de DDR van de eerste reeks torens die gebouwd is. Een initiatief van een groep burgers heeft ervoor gezorgd dat deze toren er nu nog steeds staat.
De toren is elke dag open van 11 tot 3 uur als het goed weer is. Tegen een kleine vergoeding kun je ook in de toren naar boven. Je moet dan via een loodrecht trapje naar boven. Als zoiets in Nederland nu zo bestaan zou de Arbodienst het meteen afsluiten. Boven in de toren kun je naar alle kanten kijken. De wachters (het waren er altijd twee) moesten hier dan een flink aantal uren dienst doen. Niet echt een prettige ruimte om lang te verblijven. De toren is nu beschermd als monument.
Vlak in de buurt hiervan bevindt zich het Spionagemuseum van Berlijn. (https://www.deutsches-spionagemuseum.de/) Dit museum bestaat sinds 2015 en gaat in op allerlei vormen van spionage door de eeuwen heen. Tijdens de koude oorlog was Berlijn een plek waar zich spionnen uit allerlei landen bevonden. Zeer zeker voor 1961 toen de muur nog niet gebouwd was en je redelijk makkelijk van het westelijke deel van Berlijn in het oostelijke deel kon komen en omgekeerd.
Eén van de eerste voorbeelden van het versleutelen van een bericht is de onderstaande "Krypto Disk". Hiermee is het mogelijk om op vrij eenvoudige wijze een boodschap te versleutelen. Dit voorbeeld van versleuteling komt uit de tijd van de Oude Grieken. Met een computer is het natuurlijk erg makkelijk om de code te kraken, maar zonder computer wordt dat toch echt een stuk lastiger. In het museum waren natuurlijk nog andere manieren te vinden, waarmee boodschappen versleuteld konden worden.
Het museum heeft ook een verzameling van allerlei objecten om informatie of andere dingen in het geheim mee te nemen. Hieronder is een pijp te zien, waarin een soort schroevendraaier verwerkt is. Ook zijn voorwerpen te zien waarin bijvoorbeeld kleine camera's verstopt zijn. In de oudheid werd ook gebruik gemaakt van dieren om voorbereid te zijn op de vijand. Zo vond er op 18 juli 367 (voor Christus) een inval van de Galliërs plaats in Rome. Dit gebeurde in de nacht, maar de aanwezige ganzen in Rome wekten de Romeinen, die hierdoor de Galliërs weer konden verdrijven uit de stad.
Een speciaal deel van het museum was natuurlijk ingericht voor spionage tijdens de koude oorlog. Vooral Berlijn was toen vanwege zijn ligging in de DDR een plek waar veel spionage plaatsvond. Verder vonden de terroristen van de RAF in een aantal gevallen onderdak in de voormalige DDR Na de val van de muur zijn deze personen alsnog opgepakt en veroordeeld.
In tegenstelling tot de meeste musea in Duitsland is het Spionagemuseum een particulier initiatief. Dit is te merken aan het feit de toegangsprijs van dit soort musea altijd hoger is dan die van overheidsmusea. Ook loopt er veel minder personeel rond om toezicht te houden op de bezoekers.
Na dit museum bezocht te hebben ben ik in de buurt van het Museumeiland nog wat gaan eten. Zoals op de onderstaande foto te zien is, was het ook aan het eind van de middag nog steeds prachtig weer in Berlijn.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
