Tags:
Zaterdag 16 oktober 2021
Op deze derde vakantiedag in Polen had ik een bezoek gepland aan de stad Lublin. Deze stad ligt in de buurt van de grens met Oekraïne. Deze keer was het extra vroeg opstaan omdat de trein al om kwart over zeven vertrok van het station in Warschau. Ik probeer meestal een trein te nemen die uiterlijk rond een uur of tien aankomt in de stad die ik wil bezoeken. Dat is het tijdstip waarop de meeste musea en kerken opgaan. Wanneer je dan zo rond een uur of zes weer vertrekt kun je het maximale halen uit zo’n bezoek.

Op het station van Lublin hangen nog ouderwetse digitale borden die aangeven welke treinen er vertrekken en aankomen. Voor een grote stad als Lublin is het aantal treinen redelijk beperkt want op het aankomstbord staan voor de periode half 10 tot half 3 slecht 10 treinen vermeld.

Net als gisteren in Bialystok waren de zaken die ik in Lublin wilde bezoeken allemaal op loopafstand van elkaar. Vanaf het centraal station ben ik dan ook op mijn gemak richting de oude stad van Lublin gelopen.

Op weg naar het oude stadscentrum van Lublin kom je dan langs het seminarie van Lublin. De tuin die voor het seminarie ligt is toegankelijk voor het publiek. Er zou in dit seminarie ook een museum zijn van oude kunst, maar daar was geen enkele aanwijzing over te vinden en na dit ook gevraagd te hebben werd ik doorverwezen naar een museum verderop in de stad Lublin. Ik heb nog een rondje rondom het hele gebouw gelopen en ook daar was geen aparte ingang te vinden van dit museum.

Wanneer je aankomt bij de oude stad is het eerste gebouw dat je ziet de Sint Johanneskathedraal van Lublin. Dit is een barokke kerk die tussen 1592 en 1617 gebouwd is. Na de brand van 1752 zijn de bovenste verdiepingen van beide torens en de voorhal gebouwd.

Op dit moment in de ochtend was de kathedraal niet toegankelijk omdat er een viering plaatsvond. Op een later moment van de dag heb ik deze kathedraal alsnog bezocht toen er even geen viering was.

Door een soort poort in de buurt van de kathedraal van Lublin loop je vervolgens de oude stad binnen. Op deze frisse zaterdag in oktober was het hier dan ook erg rustig. De oppervlakte van deze oude stad is maar ongeveer 1 vierkante kilometer. In de oude stad zijn ook nog enkele overblijfselen te zien van de joodse wijk, maar dat komt later in dit reisverslag terug.

In dit oude stadscentrum staat de basiliek de vernoemd is naar de heilige Stanislaus. Deze Dominicaanse kerk is in de 14de eeuw gebouwd en in de 16de eeuw omgebouwd naar een kerk in Renaissance stijl.

Naast de kerk bevindt zich het klooster van de Dominicaanse orde. In de kerk zijn in totaal een elftal kapellen te vinden. In een van deze kapellen hangt een schilderij dat de grote stadsbrand van 1719 laat zien.


Een voorbeeld van een plek die verwijst naar het joodse verleden is het voormalige joodse weeshuis dat op de onderstaande foto te zien is. Het gaat om het gebouw links op de foto. Tegenwoordig zit er een cultuurcentrum voor jongeren. Op 24 maart 1942 werden alle wezen door de nazi’s gedeporteerd en werden de oudere mensen en de verzorgers van het weeshuis vermoord. Op het plein voor het oude weeshuis zijn de restanten te zien van een kerk die hier tot 1846 heeft gestaan. In 2002 is het plein in zijn huidige vorm aangelegd waardoor ook de restanten van deze kerk zichtbaar zijn geworden.

De oude stad wordt als het ware afgesloten door het kasteel van Lublin. Het kasteel is oorspronkelijk gebouwd voor koning Casimir II van Polen en is tegenwoordig de plaats waar het museum van Lublin gevestigd is. Het grootste deel van het museum (met uitzondering van de toren en de kapel) is in de 19de eeuw opnieuw gebouwd.

Sinds 1957 is het kasteel in gebruik als museum. Daarvoor heeft het van 1831 tot en met 1954 dienst gedaan als een gevangenis. Eerst voor de Russen, daarna voor de nieuwe Poolse staat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben enkele tienduizenden mensen in het kasteel gevangen gezeten voordat ze naar een concentratiekamp werden gestuurd. Daarna is het gebouw nog tien jaar gebruikt door de Russische geheime dienst en de Polen zelf.

Het museum beschikt over een uitgebreide collectie van munten en medailles van de 10de tot en met de 20ste eeuw.

Het volgende deel van het museum laat sporen zien uit de verre oudheid van het gebied dat nu Lublin is. Zo is op de onderstaande foto een jager te zien uit het einde van het Paleolithicum. Dit was de periode van 2,5 miljoen jaar geleden tot 12.500 jaar geleden (Het einde van de laatste ijstijd). In deze periode werd er vooral op rendieren gejaagd als bron van voedsel.

Dit is de reconstructie van een schuilplek van ongeveer 30.000 jaar geleden die zich bevond in een open gebied. De schuilplek is gedeeltelijk verzonken in de grond en bestaat verder uit houten palen die bedekt zijn met de huiden van dieren. In deze schuilplekken bevonden zich vooral mensen die op jacht waren naar voedsel.

Naast deze reconstructie zijn er ook oude potten te zien die bij opgravingen tevoorschijn zijn gekomen, een schaalmodel van een kerkhof en voorwerpen die meegegeven zijn aan de overledenen op het moment dat ze begraven werden.

De laatste foto uit dit museum laat de reconstructie zien van één van de 536 graven van een kerhof uit Maslomecz.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Op deze derde vakantiedag in Polen had ik een bezoek gepland aan de stad Lublin. Deze stad ligt in de buurt van de grens met Oekraïne. Deze keer was het extra vroeg opstaan omdat de trein al om kwart over zeven vertrok van het station in Warschau. Ik probeer meestal een trein te nemen die uiterlijk rond een uur of tien aankomt in de stad die ik wil bezoeken. Dat is het tijdstip waarop de meeste musea en kerken opgaan. Wanneer je dan zo rond een uur of zes weer vertrekt kun je het maximale halen uit zo’n bezoek.

Op het station van Lublin hangen nog ouderwetse digitale borden die aangeven welke treinen er vertrekken en aankomen. Voor een grote stad als Lublin is het aantal treinen redelijk beperkt want op het aankomstbord staan voor de periode half 10 tot half 3 slecht 10 treinen vermeld.

Net als gisteren in Bialystok waren de zaken die ik in Lublin wilde bezoeken allemaal op loopafstand van elkaar. Vanaf het centraal station ben ik dan ook op mijn gemak richting de oude stad van Lublin gelopen.

Op weg naar het oude stadscentrum van Lublin kom je dan langs het seminarie van Lublin. De tuin die voor het seminarie ligt is toegankelijk voor het publiek. Er zou in dit seminarie ook een museum zijn van oude kunst, maar daar was geen enkele aanwijzing over te vinden en na dit ook gevraagd te hebben werd ik doorverwezen naar een museum verderop in de stad Lublin. Ik heb nog een rondje rondom het hele gebouw gelopen en ook daar was geen aparte ingang te vinden van dit museum.

Wanneer je aankomt bij de oude stad is het eerste gebouw dat je ziet de Sint Johanneskathedraal van Lublin. Dit is een barokke kerk die tussen 1592 en 1617 gebouwd is. Na de brand van 1752 zijn de bovenste verdiepingen van beide torens en de voorhal gebouwd.

Op dit moment in de ochtend was de kathedraal niet toegankelijk omdat er een viering plaatsvond. Op een later moment van de dag heb ik deze kathedraal alsnog bezocht toen er even geen viering was.

Door een soort poort in de buurt van de kathedraal van Lublin loop je vervolgens de oude stad binnen. Op deze frisse zaterdag in oktober was het hier dan ook erg rustig. De oppervlakte van deze oude stad is maar ongeveer 1 vierkante kilometer. In de oude stad zijn ook nog enkele overblijfselen te zien van de joodse wijk, maar dat komt later in dit reisverslag terug.

In dit oude stadscentrum staat de basiliek de vernoemd is naar de heilige Stanislaus. Deze Dominicaanse kerk is in de 14de eeuw gebouwd en in de 16de eeuw omgebouwd naar een kerk in Renaissance stijl.

Naast de kerk bevindt zich het klooster van de Dominicaanse orde. In de kerk zijn in totaal een elftal kapellen te vinden. In een van deze kapellen hangt een schilderij dat de grote stadsbrand van 1719 laat zien.


Een voorbeeld van een plek die verwijst naar het joodse verleden is het voormalige joodse weeshuis dat op de onderstaande foto te zien is. Het gaat om het gebouw links op de foto. Tegenwoordig zit er een cultuurcentrum voor jongeren. Op 24 maart 1942 werden alle wezen door de nazi’s gedeporteerd en werden de oudere mensen en de verzorgers van het weeshuis vermoord. Op het plein voor het oude weeshuis zijn de restanten te zien van een kerk die hier tot 1846 heeft gestaan. In 2002 is het plein in zijn huidige vorm aangelegd waardoor ook de restanten van deze kerk zichtbaar zijn geworden.

De oude stad wordt als het ware afgesloten door het kasteel van Lublin. Het kasteel is oorspronkelijk gebouwd voor koning Casimir II van Polen en is tegenwoordig de plaats waar het museum van Lublin gevestigd is. Het grootste deel van het museum (met uitzondering van de toren en de kapel) is in de 19de eeuw opnieuw gebouwd.

Sinds 1957 is het kasteel in gebruik als museum. Daarvoor heeft het van 1831 tot en met 1954 dienst gedaan als een gevangenis. Eerst voor de Russen, daarna voor de nieuwe Poolse staat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben enkele tienduizenden mensen in het kasteel gevangen gezeten voordat ze naar een concentratiekamp werden gestuurd. Daarna is het gebouw nog tien jaar gebruikt door de Russische geheime dienst en de Polen zelf.

Het museum beschikt over een uitgebreide collectie van munten en medailles van de 10de tot en met de 20ste eeuw.

Het volgende deel van het museum laat sporen zien uit de verre oudheid van het gebied dat nu Lublin is. Zo is op de onderstaande foto een jager te zien uit het einde van het Paleolithicum. Dit was de periode van 2,5 miljoen jaar geleden tot 12.500 jaar geleden (Het einde van de laatste ijstijd). In deze periode werd er vooral op rendieren gejaagd als bron van voedsel.

Dit is de reconstructie van een schuilplek van ongeveer 30.000 jaar geleden die zich bevond in een open gebied. De schuilplek is gedeeltelijk verzonken in de grond en bestaat verder uit houten palen die bedekt zijn met de huiden van dieren. In deze schuilplekken bevonden zich vooral mensen die op jacht waren naar voedsel.

Naast deze reconstructie zijn er ook oude potten te zien die bij opgravingen tevoorschijn zijn gekomen, een schaalmodel van een kerkhof en voorwerpen die meegegeven zijn aan de overledenen op het moment dat ze begraven werden.

De laatste foto uit dit museum laat de reconstructie zien van één van de 536 graven van een kerhof uit Maslomecz.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen