In mei 2011 ben ik een drietal dagen naar Berlijn geweest voor een bijeenkomst van de Europese Groene Partij. Er was daar gezorgd voor een druk, maar interessant programma. Hierdoor is het er niet van gekomen om veel van Berlijn te zien. Een goede reden om in de zomervakantie terug te gaan voor een uitgebreid bezoek. Net als de vorige keer ben ik per trein naar Berlijn vertrokken.



Het is de meest milieuvriendelijke manier om hier te komen en daarnaast goedkoper dan met de auto op en neer rijden. Bij het tijdig reserveren van treinkaartjes ook nog eens goedkoper dan het vliegtuig. Voor een retourtje Utrecht - Berlijn was ik via de website van de Deutsche Bahn (www.bahn.de) 98 euro kwijt. Het kan overigens nog goedkoper voor 78 euro als je er op tijd bij bent. Kaartjes kopen via de website van de Deutsche Bahn is vaak goedkoper dan via de NS. Normaal is Berlijn vanuit Utrecht in 6 uur te bereiken, maar vanwege werkzaamheden werd een andere route gereden waardoor de reis deze keer 7 uur duurde. De trein zet je dan keurig af op het Centraal Station van Berlijn (http://www.hbf-berlin.de/) midden in Berlijn. In mijn geval was dat op een kleine 10 minuten lopen van mijn hotel (http://www.motel-one.com/de/hotels/hotels-berlin/hotel-berlin-bellevue.html). Berlijn is over het algemeen gesproken geen dure stad en voor rond de 60 euro per nacht heb je een keurige hotelkamer in een net hotel.

Maandag 8 augustus 2011 (ochtend)
De ochtend begon met het aanschaffen van een vijfdagen kaart voor het Openbaar Vervoer in Berlijn en omstreken. Voor € 34,90 kun je hier gedurende een vijftal dagen gebruik van maken. Het eerste bezoek van de dag was aan het oorlogsmuseum van de Westelijke Geallieerden in het westen van Berlijn (http://www.alliiertenmuseum.de/). De toegang was gratis. Iets dat vaker het geval was als het museum met de Tweede Wereldoorlog te maken heeft. Dit zijn zaken waar men in Berlijn blijkbaar niet aan wil verdienen.



In dit museum waren naast zaken die rechtstreeks op de Tweede Wereldoorlog betrekken hadden ook veel zaken te zien van na de oorlog. De blokkade van West- Berlijn door de Russen in de periode 1948-1949 kwam uitgebreid aan bod. Ook was bijvoorbeeld een replica te zien van een tunnel waarmee men geprobeerd heeft om mensen van Oost- naar West-Berlijn te laten ontsnappen. Daarnaast werden documenten en zaken die met de deling van Berlijn te maken hadden. Propagandaposters en kranten van beide zijden waren te zien.



Op het terrein voor het museum stond een klein stukje Berlijnse muur, er was een oud oorlogsvliegtuig te zien en een douanehokje dat vroeger bij een van de grensdoorgangen tussen Oost- en West-Berlijn heeft gestaan. In het museum stonden ook nog enkele voertuigen van de Westerse geallieerden.



Aangezien er in september verkiezingen waren voor het regioparlement van Berlijn hing de stad overal vol met verkiezingsposter. Vaak hing aan elke lantaarnpaal wel een poster. Heel anders dus dan in Nederland waar er tijdens verkiezingen nauwelijks meer verkiezingsposters meer te vinden zijn. Gelijktijdig met de verkiezingen voor het regioparlement waren er ook deelraadsverkiezingen. Beide posters hingen kris kras door elkaar heen.



Poster van de Christen-Democraten (CDU) voor de deelraadsverkiezingen



Poster van de rechts-populistische partij (Die Freiheit). Tijdens de verkiezingscampagne van deze partij heeft Geert Wilders hier een campagneoptreden gehad. Ondanks of dankzij dit optreden heeft de partij geen zetels in het parlement van Berlijn gekregen en is men ver onder de kiesdrempel van 5% blijven steken.



Verkiezingsposter van Die Linke, een partij die vergelijkbaar is met de Nederlandse SP. In het westen van Berlijn en ook in de rest van West-Duitsland wordt de partij nog steeds gezien als opvolger van de SED, de socialistische eenheidspartij die de DDR van 1949 tot 1989 heeft geregeerd.



De verkiezingsposter van de liberale FDP vond ik zelf een van de betere. Hier wordt de spot gedreven met de vele problemen in het openbaar vervoer van Berlijn en het voorstel van Groenen en SPD om een maximumsnelheid van 30 km per uur in te voeren. Door deze lage maximumsnelheid zou het niet meer opvallen dat het Openbaar Vervoer zo langzaam is. De FDP heeft het overigens niets geholpen. Bij de verkiezingen in september werden de liberalen tot splinterpartij gereduceerd en zijn ze niet meer in het parlement of in een van de deelraden vertegenwoordigd.



Verkiezingsposter van de Duitse Groenen



Bovenstaande verkiezingsposter van de neo-nazistische NPD heeft in Berlijn tot de nodige ophef geleid. Het opschrift "Gas geven" werd door velen opgevat als een verwijzing naar de Tweede Wereldoorlog.



De Piratenpartei was bij de deelstaatsverkiezingen van september 2011 de grote winnaar. Vanuit het niets haalde de partij zo'n 9% van de stemmen, goed voor 15 zetels in het parlement van Berlijn. Algemeen wordt aangenomen dat hierdoor de winst van De Groenen een stuk lager is uitgevallen dan verwacht. Het anarchistische karakter van deze partij doet velen in Duitsland denken aan de begintijd van de Duitse Groenen.



Verkiezingsposter van Pro Deutschland. Een andere rechts-extreme splinterpartij die bij de verkiezingen geen zetels heeft behaald.



Verkiezingsposter van de Duitse Sociaal Democraten.

Maandag 8 augustus 2011 (middag) Na het bezoek aan het Geallieerde Oorlogsmuseum ben ik vertrokken richting de Kurfuerstendamm. Vanaf het S-Bahn station "Hallensee" heb ik deze volledig afgelopen tot aan het eindpunt bij de Kaiser-Wilhelm-Gedaechtniskirche. Er waren veel, heel veel winkels te zien. Een bezoek aan het bekende "Kaufhaus Des Westens" wat ook op mijn programma staat, is vanwege de tijd niet meer gelukt. Al lopende in de richting van de Kaiser-Wilhelm-Gedaechtniskirche stuitte ik bij toeval nog op een zeer grote en uitgebreide tweedehands boekhandel: "Antiquariat Duewal (http://www.duewal.de). Een absolute aanrader voor iedereen die op zoek is naar tweedehands boeken. Hier heb ik nog een interessant boek over marxistische economie op de kop getikt. Niet maar actueel maar wel waardevol om te lezen als tijdsdocument.



Langs de Kurfuerstendamm stonden overal Berlijnse beren opgesteld. Elke beer symboliseerde een bepaald land. Deze beren stonden er in het kader van het project "United Buddy Bears" (http://www.buddy-baer.com/).



De Kaiser-Wilhelm-Gedaechtniskirche was deze keer moeilijk te vinden aangezien deze kerk volledig ingepakt is en daardoor net op een kantoorgebouw leek. De kerk is een restant van een grote Berlijnse kerk die in de oorlog is gebombardeerd. Als een blijvende herinnering aan de vernietigingen van de oorlog staat hij hier nog steeds.



Naast het restant van de oude kerk is een fonkelnieuwe maar toch sfeervolle kerk gebouwd. Dit was werkelijk een rustpunt midden in het drukke Berlijn. Je zou niet zeggen dat je dan in zo'n drukke stad zit. In deze kerk liepen de hele tijd mensen naar binnen en weer naar buiten toe. Aangezien er toch voldoende winkels in de buurt waren was het meteen een goede gelegenheid om wat kaarten en bijbehorende postzegels te verkopen, die ik later in de week verstuurd heb.

Maandag 8 augustus 2011 (avond)
Na deze flinke wandeltocht door de stad heb ik aan het begin van de avond nog een korte wandeling door het grote park in Berlijn gemaakt wat vlak bij mijn hotel lag. Doordat de vermoeidheid toch wat toe begon te slaan, is het slechts bij een korte wandeling gebleven.

Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina