Dinsdag 1 mei 2018
Op 1 mei wordt in Kroatië de dag van de arbeid gevierd. In Zagreb zijn alle musea dan gesloten. Kroatië telt een aantal natuurgebieden waaronder het Plitvice meren gebied tegen de grens met Bosnie-Herzegovina. Omdat er tussen Zagreb en Plitvice geen treinen rijden is de handigste manier om in Plitvice te komen met de bus.



In de buurt van het treinstation van Zagreb bevindt zich een groot busstation. Vanaf dit station vertrekken elke dag vele bussen naar bestemmingen in Kroatië en het buitenland. Kaartjes kunnen over het algemeen gewoon via internet gekocht worden.



Op het busstation is het wel even zoeken omdat nergens op borden aangegeven wordt vanaf welke halte bussen naar een bepaalde bestemming vertrekken. Het is dus gewoon een kwestie van alle bussen langslopen en zo de juiste vinden. Wat het in dit geval nog wat lastiger maakte, was dat op de heenreis een overstap op een andere bus richting Plitvice noodzakelijk was in Karlovac.



Met wat zoeken vond ik toch op tijd de juiste bus. Als je om half 8 vertrekt, ben je rond kwart voor 10 bij de ingang van het merengebied in Plitvice. Omdat het in Kroatië een nationale feestdag is, waren de lantaarnpalen versiert met Kroatische vlaggen.



In Kroatië zijn de meeste autosnelwegen tolwegen waarbij de kosten al snel behoorlijk op kunnen lopen. Reizen met de bus is over het algemeen niet erg duur, zeker als je op tijd via internet je kaartjes besteld. In dit geval heb ik ongeveer € 17,- betaald voor een retourtje Zagreb - Plitvice.



Het eerste deel van de route tussen Zagreb en Karlovac ging over de snelweg. Na een overstap op een andere bus in Karlovac ging de route verder over een N-weg. Het gebied van de Plitvice was tijdens de oorlog begin jaren '90 onder controle van Servische rebellen. Langs de kant van de weg waren op verschillende plekken nog restanten van kapotte huizen uit deze oorlog te zien.



Kroatië is niet een erg dicht bevolkt land. Langs deze route is dan ook veel mooie natuur te zien. Verder zijn er veel hotels, restaurants of huizen die aan toeristen verhuurd worden. Rond kwart voor 10 kwam de bus op tijd aan bij de ingang van het nationale park.



Als je het nationale park binnenkomt via de eerste ingang (er zijn een tweetal ingangen) kijk je als het ware het nationale park in van boven. Dit is duidelijk te zien op de onderstaande foto. Het merengebied van Plitvice bestaat uit meren die zich op verschillende hoogtes bevinden met watervallen tussen de verschillende meren.



Wat meteen opviel was de enorme hoeveelheid Japanners die zich in het park bevindt. De Plitvice Meren zijn een belangrijke toeristische attractie in Kroatië en de bussen met toeristen rijden dan ook af en aan. De Japanners maken overal foto's van en filmen letterlijk alles.



In het hele park zijn wandelpaden aangelegd over vaste grond en ook over het water. Met behulp van hout zijn er paden gemaakt zodat je op bepaalde stukken over het water heen kunt lopen. Zoals je op de foto kunt zien zijn er ook allerlei kleine stroomversnellingen die ontstaan door verschillen in hoogte.



Op de volgende foto is de grote waterval van het merengebied te zien met een hoogte van 78 meter.



Sinds 1949 zijn de meren van Plitvice een nationaal park. Het park heeft een totale oppervlakte van bijna 30.000 hectare. 22.000 hectare bestaat uit bos, 217 hectare uit water en het restant bestaat uit graslandschappen en bebouwing.



In de bossen van het nationale park leven ook allerlei wilde dieren zoals beren. Het wordt daarom aangeraden om op de officiële paden te blijven en niet in het bos zelf rond te gaan lopen.



In het park bevinden zich een zestiental meren. Op de volgende foto is het Gavanovac meer te zien. Dit is een van de vier lage meren. Het ligt op een hoogte van 519 meter met een oppervlakte van 1 hectare en een diepte van 10 meter.



De Slapovi Milke Trnine waterval met een hoogte van 6 meter. Deze ligt tussen het Gavanovac en het Milanovac meer.



De watervallen bij het Jezero Milanovac meer. Dit meer ligt op een hoogte van 524 meter met een oppervlakte van 3 hectare en een diepte van 18 meter.



Bij de ingang van het nationale park kun je een plattegrond kopen waarop verschillende routes door het park zijn aangegeven. Als je bij de eerste ingang naar binnengaat kom je eerst in het gebied van de beneden meren terecht.



Nadat je langs de beneden meren gelopen bent, kom je uit op een open ruimte met een aantal kleine restaurantjes waar je wat te eten kunt halen. Deze open ruimte ligt aan het grootste meer van het park (het Jezero Kozjak) met een oppervlakte van 81,5 hectare. Je kunt dan met een boot het grote meer over of er omheen wandelen. Aangezien er een hele lange rij stond voor de boot, besloot ik om er omheen te wandelen.



De route om het grote meer heen wordt slechts door een beperkt aantal mensen gelopen en zeker niet door de grote groepen toeristen. Dit deel van de route was dan ook een stuk minder goed onderhouden. Vrij snel was een deel van het pad gewoon verdwenen in het water. Dus was het schoenen en kousen uittrekken om een stukje door het water verder te lopen.



In dit gedeelte van het park was het lekker rustig. Wanneer je langs dit grote meer loopt, loop je ook direct langs de dichte bossen die om dit meer heen staan.



De volgende foto laat goed zien hoe groot dit meer is. Helemaal in de verte is de boot te zien die over dit grote meer heenvaart.



Bij een storm was een van de bomen over het pad van dit deel van de route gevallen. De boom is gewoon blijven liggen, dus hier was het even klimmen om weer verder te kunnen komen.



Op een gegeven moment hield het pad aan het einde van de route gewoon helemaal op. Je moest toen gewoon omhoog klimmen op een vrij steile heuvel. Dit was bijna op het einde van de lange route om het grote meer heen.



Hier weer een foto van een van de vele watervallen in het merengebied.



Het grote meer is het eerste meer dat behoort tot de bovenste meren. Als je om dit meer heen bent gelopen via de lange route, kom je uit in de buurt van het punt waar de boot aankomt vanaf de eerder genoemde open ruimte. Vanaf hier ga je weer over de aangelegde paden om de overige meren in het bovenste deel van het park te bekijken.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina