Vrijdag 28 april 2023
Het kasteel van Humenne dat zich in het centrum van de stad bevindt, is voor een deel als woongebouw ingericht met allerlei meubels en schilderijen uit de voorgaande eeuwen. In het vorige deel van het reisverslag waren daarvan een flink aantal foto’s te zien. Het gebouw heeft verder ook nog een museale functie en daar laat ik hier nog wat foto’s van zien.
Van half maart tot eind april 2023 waren een aantal ruimtes van het museum in gebruik om de resultaten te laten zien van een internationale wedstrijd en presentatie van bewerkte paaseieren.
Vanaf het station van Humenne ben ik te voet richting het centrum van de stad gelopen. Zoals op de foto’s te zien is, was het weer inmiddels een stuk opgeknapt. Waar het de vorige dag nog flink bewolkt en niet al te warm was, was de zon nu echt doorgebroken en was het veel prettiger weer, zonder dat het te warm werd.
Na het bezoek aan het kasteel van Humenne ben ik te voet weer teruggelopen naar het station van Humenne. Tussen Humenne en Brekov rijden de treinen onregelmatig. Zo rijdt er bijvoorbeeld tussen half 12 en half 2 geen enkele trein. En dan tussen half 2 en 2 uur zijn er ineens een tweetal verbindingen. Dan is het dus echt een kwestie van een goede planning om alles op elkaar te laten aansluiten.
De rondleiding in het kasteel van Humenne heeft ruim één uur geduurd en dat klopte qua tijd precies om zo rond half 2 weer terug te zijn op het station van Humenne om daar de eerste trein naar het plaatsje Brekov te halen. De kosten voor deze treinreis van 5 minuten waren 50 eurocent.
De trein stopt in Brekov bij een kleine halteplaats waar niets meer staat dan een oude wachtruimte die vol zit met graffiti. Aan de wachtruimte is een oranje prullenbak van hard plastic bevestigd een staat een bankje. Dat is niet meer twee grote betonnen stenen waar een losse betonnen balk over is gelegd.
De spoorlijn door Brekov ligt langs een regionale weg. Als je deze weg oversteekt, loop je richting het dorpje Brekov en kun je aan de linkerkant de vervallen burcht zien. Deze staat op een heuvel met een hoogte van 280 meter. Oorspronkelijk was dit een kasteel in gotische stijl. Tegenwoordig is het eigendom van de stad Brekov. De eerste verwijzingen naar dit kasteel komen uit de tweede helft van de 13de eeuw.
De asfaltweg komt ook langs de plaatselijke kerk van Brekov. In Slowakije zijn er een groot aantal kastelen. De toestand hiervan is heel verschillend. Er zijn kastelen die keurig netjes zijn opgeknapt (bijvoorbeeld bij Bratislava dat ik op mijn laatste vakantiedag heb bezocht) maar ook kastelen waar nauwelijks iets aan gedaan is. Bij Brekov is het laatste het geval. Sinds de 17de eeuw is het kasteel in verval geraakt.
In het dorpje staan enkele borden die aangeven in welke richting je moet lopen naar de overblijfselen van het kasteel toe. Uiteindelijk kom je uit bij een zandpad dat omhoogloopt de heuvel op. Met dit weer prima te doen maar als het wat natter weer is dan wordt het natuurlijk gewoon een modderpoel.
Na een stevige wandeling kom je aan op een soort plateau. Vanaf dit plateau wat vooral een groot grasland is, kun je het kasteel aan de linkerkant zien liggen. Tegenwoordig houdt de plaatselijke historische vereniging zich bezig met het gebouw. Pas sinds deze eeuw vinden er op beperkte schaal opgravingen plaats en ook werkzaamheden om de restanten van het kasteel zo goed mogelijk te bewaren.
Het kasteel is gebouwd in de 13de eeuw en kwam zoals eerder al aangegeven in het jaar 1317 in handen van de familie Drugeth. In die tijd was het na het kasteel van Visegrad (het huidige Hongarije) het tweede belangrijkste kasteel van het Hongaarse koninkrijk. In de buurt van de ingang van het museum bevond zich een houten gebouwtje waar enkele leden van de historische vereniging aanwezig waren.
Je moet in elk geval niet slecht ter been zijn om dit kasteel te kunnen bezoeken. Er zijn hier en daar wel wat wandelpaden maar het is toch vooral goed opletten waar je loopt. Zeker omdat ook niets is afgezet voor de veiligheid. Zoals de volgende foto laat zien, heb je op deze heuvel wel een prachtig zicht op Brekov en omgeving.
Omdat de restanten van het kasteel op een afgelegen heuvel in de buurt van een klein dorpje staan waar verder nauwelijks voorzieningen zijn, was er verder dan ook niemand op deze plek als bezoeker te zien. Wel lagen hier en daar nog wat materialen die blijkbaar gebruikt zijn bij de reconstructiewerkzaamheden van deze ruïne.
Een half uur is wel genoeg om de restanten van het kasteel te bekijken. Verder staan er nog een paar borden met wat nadere informatie over het kasteel en de opgravingswerkzaamheden die hier hebben plaatsgevonden. Daarna ben ik via het zandpad weer terug naar beneden gelopen richting het stationnetje van Brekov.
Rond half 4 ben ik op een rechtstreekse trein naar Kosice gestapt om daar rond 5 uur weer aan te komen. Vanaf het station ben ik nog even de stad ingelopen. In het centrum hingen overal de blauw/gele stadsvlaggen. Dit was ter gelegenheid van het feit dat Kosice op 7 mei 1369 als eerste Europese stad een eigen stadswapen gekregen heeft.
Elk jaar vinden er van eind april tot en met 7 mei allerlei activiteiten plaats rondom deze feestelijke gebeurtenis. Hierbij moet dan gedacht worden aan optredens van dansgroepen maar ook sportactiviteiten en liefdadigheidsconcerten.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Het kasteel van Humenne dat zich in het centrum van de stad bevindt, is voor een deel als woongebouw ingericht met allerlei meubels en schilderijen uit de voorgaande eeuwen. In het vorige deel van het reisverslag waren daarvan een flink aantal foto’s te zien. Het gebouw heeft verder ook nog een museale functie en daar laat ik hier nog wat foto’s van zien.
Van half maart tot eind april 2023 waren een aantal ruimtes van het museum in gebruik om de resultaten te laten zien van een internationale wedstrijd en presentatie van bewerkte paaseieren.
Vanaf het station van Humenne ben ik te voet richting het centrum van de stad gelopen. Zoals op de foto’s te zien is, was het weer inmiddels een stuk opgeknapt. Waar het de vorige dag nog flink bewolkt en niet al te warm was, was de zon nu echt doorgebroken en was het veel prettiger weer, zonder dat het te warm werd.
Na het bezoek aan het kasteel van Humenne ben ik te voet weer teruggelopen naar het station van Humenne. Tussen Humenne en Brekov rijden de treinen onregelmatig. Zo rijdt er bijvoorbeeld tussen half 12 en half 2 geen enkele trein. En dan tussen half 2 en 2 uur zijn er ineens een tweetal verbindingen. Dan is het dus echt een kwestie van een goede planning om alles op elkaar te laten aansluiten.
De rondleiding in het kasteel van Humenne heeft ruim één uur geduurd en dat klopte qua tijd precies om zo rond half 2 weer terug te zijn op het station van Humenne om daar de eerste trein naar het plaatsje Brekov te halen. De kosten voor deze treinreis van 5 minuten waren 50 eurocent.
De trein stopt in Brekov bij een kleine halteplaats waar niets meer staat dan een oude wachtruimte die vol zit met graffiti. Aan de wachtruimte is een oranje prullenbak van hard plastic bevestigd een staat een bankje. Dat is niet meer twee grote betonnen stenen waar een losse betonnen balk over is gelegd.
De spoorlijn door Brekov ligt langs een regionale weg. Als je deze weg oversteekt, loop je richting het dorpje Brekov en kun je aan de linkerkant de vervallen burcht zien. Deze staat op een heuvel met een hoogte van 280 meter. Oorspronkelijk was dit een kasteel in gotische stijl. Tegenwoordig is het eigendom van de stad Brekov. De eerste verwijzingen naar dit kasteel komen uit de tweede helft van de 13de eeuw.
De asfaltweg komt ook langs de plaatselijke kerk van Brekov. In Slowakije zijn er een groot aantal kastelen. De toestand hiervan is heel verschillend. Er zijn kastelen die keurig netjes zijn opgeknapt (bijvoorbeeld bij Bratislava dat ik op mijn laatste vakantiedag heb bezocht) maar ook kastelen waar nauwelijks iets aan gedaan is. Bij Brekov is het laatste het geval. Sinds de 17de eeuw is het kasteel in verval geraakt.
In het dorpje staan enkele borden die aangeven in welke richting je moet lopen naar de overblijfselen van het kasteel toe. Uiteindelijk kom je uit bij een zandpad dat omhoogloopt de heuvel op. Met dit weer prima te doen maar als het wat natter weer is dan wordt het natuurlijk gewoon een modderpoel.
Na een stevige wandeling kom je aan op een soort plateau. Vanaf dit plateau wat vooral een groot grasland is, kun je het kasteel aan de linkerkant zien liggen. Tegenwoordig houdt de plaatselijke historische vereniging zich bezig met het gebouw. Pas sinds deze eeuw vinden er op beperkte schaal opgravingen plaats en ook werkzaamheden om de restanten van het kasteel zo goed mogelijk te bewaren.
Het kasteel is gebouwd in de 13de eeuw en kwam zoals eerder al aangegeven in het jaar 1317 in handen van de familie Drugeth. In die tijd was het na het kasteel van Visegrad (het huidige Hongarije) het tweede belangrijkste kasteel van het Hongaarse koninkrijk. In de buurt van de ingang van het museum bevond zich een houten gebouwtje waar enkele leden van de historische vereniging aanwezig waren.
Je moet in elk geval niet slecht ter been zijn om dit kasteel te kunnen bezoeken. Er zijn hier en daar wel wat wandelpaden maar het is toch vooral goed opletten waar je loopt. Zeker omdat ook niets is afgezet voor de veiligheid. Zoals de volgende foto laat zien, heb je op deze heuvel wel een prachtig zicht op Brekov en omgeving.
Omdat de restanten van het kasteel op een afgelegen heuvel in de buurt van een klein dorpje staan waar verder nauwelijks voorzieningen zijn, was er verder dan ook niemand op deze plek als bezoeker te zien. Wel lagen hier en daar nog wat materialen die blijkbaar gebruikt zijn bij de reconstructiewerkzaamheden van deze ruïne.
Een half uur is wel genoeg om de restanten van het kasteel te bekijken. Verder staan er nog een paar borden met wat nadere informatie over het kasteel en de opgravingswerkzaamheden die hier hebben plaatsgevonden. Daarna ben ik via het zandpad weer terug naar beneden gelopen richting het stationnetje van Brekov.
Rond half 4 ben ik op een rechtstreekse trein naar Kosice gestapt om daar rond 5 uur weer aan te komen. Vanaf het station ben ik nog even de stad ingelopen. In het centrum hingen overal de blauw/gele stadsvlaggen. Dit was ter gelegenheid van het feit dat Kosice op 7 mei 1369 als eerste Europese stad een eigen stadswapen gekregen heeft.
Elk jaar vinden er van eind april tot en met 7 mei allerlei activiteiten plaats rondom deze feestelijke gebeurtenis. Hierbij moet dan gedacht worden aan optredens van dansgroepen maar ook sportactiviteiten en liefdadigheidsconcerten.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen