Maandag 9 augustus 2021
In Slavonski Brod bevindt zich een regionaal museum waar meer informatie te vinden is over deze streek. Dit museum is opgericht in 1934 en bevindt zich sinds 1997 in een nieuw gebouw waarin ook het gemeentehuis is ondergebracht. Het is de bedoeling dat de permanente collectie uiteindelijk ondergebracht gaat worden in het oude gemeentehuis maar dat wordt al sinds 2002 (!) verbouwd.



Het museum is nu erg lastig te vinden. Aangekomen bij het huidige adres was het flink zoeken totdat ik ergens een briefje vond waarop museum stond en de richting waarin je moest lopen. Vervolgens moest je aanbellen en werd je binnengelaten. Zelf als je het adres weet en dat wist ik, is het eigenlijk nauwelijks te vinden.



Op de bovenste foto is een van de ruimtes te zien waarin het museum nu als het ware tijdelijk is gevestigd. Hierop is het fort van Slavonski Brod te zien. Het gevolg hiervan is dat dus maar een klein gedeelte van de collectie te zien is, die volgens de website van het museum behoorlijk uitgebreid is.



Een uitermate vriendelijke medewerkster van het museum ging meteen op zoek naar informatie in het Engels over dit museum. Verder ging ze ook nog kijken of een medewerker, die de Engelse taal goed machtig was, tegen mij het nodige over dit museum kon vertellen, maar hij was op deze maandag helaas niet aanwezig.



Dit is dus meteen het eerste voorbeeld van het feit dat dit gebied toeristisch nog niet erg ontwikkeld is. Blijkbaar vindt er al zo’n 20 jaar een verbouwing plaats waardoor het museum gewoon niet op een goede manier tot zijn recht komt. Een museum wat anders echt wel interessant zou kunnen zijn voor bezoekers van buiten. Dat betekent dus dat er op toeristisch gebied nog veel kansen zijn. Daarnaast heeft het ook wel weer zijn charme om juist in zo’n gebied op vakantie te komen en daar onverwachte dingen tegen te komen. Maar die komen later in dit reisverslag vanzelf aan bod.



In de buurt van dit museum en ook vlak bij de rivier de Sava bevindt zich het klooster van de allerheiligste drie eenheid met bijbehorende kerk, die gelukkig open was voor publiek. Zeker in kleine plaatsjes is het toch altijd een beetje een gok of de kerk open is, maar in de meeste gevallen is dat gelukkig toch zo.



Voor de kerk bevindt zich een klein parkje met daarin een aantal beelden. Bij het beeld op de onderstaande foto stond helaas geen toelichting. Het zou zowel eens kunstwerk kunnen zijn als een soort herdenkingsmonument voor de oorlog uit de jaren ’90 in Kroatië.



In het parkje stond ook een beeld ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de dichter Dragutin Tadijanovic. Deze dichter heeft uiteindelijk de leeftijd van 101 jaar ontdekt en is geboren in een dorpje in de buurt van Slavonski Brod. Hij is een in Kroatië zeer bekende dichter die uiteindelijk meer dan 500 gedichten heeft gepubliceerd. Verder is zijn werk uitgegeven in meer dan 20 verschillende talen.



Zowel de kerk als het bijbehorende klooster zijn gebouwd in een barokke stijl. De bouw van dit complex is gestart in het jaar 1727. De kerk was rond 1753 compleet gebouwd, de bouw van het klooster heeft geduurd tot en met het jaar 1790.



Na het bezoek aan deze kerk ben ik verdergelopen langs de rivier de Sava. Het was zoals eerder al opgemerkt deze dag prachtig weer en de temperaturen liepen weer op tot flink boven de 30 graden.

En ook hier stond op de muur van een gebouw weer een muurschildering die verwees naar de val van Vukovar op 18 november 1991. Op de watertoren lijkt een Nederlandse vlag te wapperen, maar het gaat hier om de Kroatische vlag. Deze vlag heeft dezelfde kleuren als de Nederlandse vlag (rood-wit-blauw) maar dan staat er ook het staatswapen op. Dat is bij deze muurschildering voor het gemak maar weggelaten.



Doorlopend langs de rivier kom je dan vanzelf uit bij een gebied waar zich het oude fort van Slavonski Brod bevindt. Als je hiernaar toe loopt, staat er bij de ingang een herdenkingsmonument. Vermoedelijk gaat het hier om een legeronderdeel dat in Slavonski Brod gevestigd was en waarvan tijdens de oorlog in de jaren ’90 verschillende soldaten zijn gesneuveld.



Het terrein waarop het oude fort staat kun je gewoon vrij oplopen. Het is een vrij open terrein met weinig bomen en tijdens de zomer is het hier dus echt bloedheet. Bepaalde gebouwen op het terrein zijn ook nog gewoon in gebruik. Een van de gebouwen is volgens de omschrijving nog steeds in gebruik bij de gemeente van deze stad.



Op het terrein staat een keurige plattegrond waar op is aangegeven wat de functie van de verschillende gebouwen was, toen het geheel nog als een fort in gebruik was. Op de volgende foto is te zien, dat er nog sprake is van heel veel achterstallig onderhoud. Ook hiervoor geldt weer, dat als alles opgeknapt zou worden, hier een prachtige locatie van gemaakt zou worden. Niet alleen voor toeristen maar ook voor inwoners van de stad.



Al lopende over het terrein kun je ook gewoon door de vervallen stukken van het fort lopen. Die zijn vrij toegankelijk. Hier waren in elk geval de nodige graffitischilderingen te zien. Dit was wel een mooie afwisseling ten opzichte van de tropische temperaturen, want in het fort zelf, was het heerlijk fris.



Op de onderstaande foto is te zien, dat men wel bezig is met het opknappen van delen van het fort. In het opgeknapte deel is helemaal links een kunstgalerie gevestigd. Op maandag was deze helaas gesloten. Hij valt ook een beetje weg in het geheel, omdat de rest van het fort nog niet in gebruik is.



In het midden van het complex bevindt zich een kapel die vernoemd is naar de Heilige Anna. De kapel is halverwege de 18de eeuw gebouwd. Na de tweede wereldoorlog is de kapel door het Joegoslavische leger afgebroken. Uiteindelijk is na het uiteenvallen van Kroatië gestart met de herbouw van het fort en toen is ook de kapel weer opnieuw opgebouwd. De kapel is helaas niet open.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina