Zondag 31 juli 2022
De zondag van onze vakantie in Londen hebben we gebruikt om het “Museum of London” te bezoeken. Dit is een museum dat de volledige geschiedenis van de stad Londen laat zien vanaf de prehistorie tot de huidige moderne tijd. Het museum is in 1976 in een gebouw in de City of London terecht gekomen. Het was toen een samenvoeging van een tweetal andere musea. Een half jaar na ons bezoek, is het huidige museum definitief gesloten om in 2026 op een nieuwe en grotere plek weer open te kunnen gaan. Ook dit museum is net als alle andere nationale musea gratis toegankelijk. Dit is het geval sinds 2001 toen dit werd ingevoerd door de toenmalige Labour regering.
De stad Londen is ongeveer 2000 jaar geleden gestart op de noordkant van de rivier de Thames. Al een half miljoen jaar lang was dit de plek waar kleine gemeenschappen van jagers en boeren leefden. Ze leefden hier vaak een bepaalde tijd en trokken dan weer verder.
Een van de oudere voorwerpen in het eerste deel van het museum is het restant van deze taxusboom uit de periode 2500 tot 1200 voor Christus.
In het museum was al een maquette te zien van de nieuwe plek waar het naar toe gaat. Deze plek is gelegen in “West Smithfield”. Dit is de plaats waar een Romeinse begraafplaats heeft gelegen en waar in het verleden executies hebben plaatsgevonden. In de tweede helft van de 19de eeuw zijn hier allerlei gebouwen weggezet waar vleesmarkten gehouden werden. De gebouwen zijn nu vervallen en zullen opgeknapt worden om hier het vernieuwde Museum of London in onder te brengen. Hierdoor ontstaat er een museum wat groter is van oppervlakte en ook beter toegankelijk is.
In het jaar 54 voor Christus kwamen de Romeinse troepen onder leiding van Julius Caesar bij de rivier de Thames aan en het lukte ze om de rivier over te steken en een stam aan te vallen die ten noorden van de rivier leefde. 97 jaar later slaagde keizer Claudius en zijn leger erin om de rivier opnieuw over te steken waar de Britse troepen zich in Colchester aan de Romeinen overgaven.
In het jaar 50 na Christus was de Thames ongeveer 300 meter breed als het water zo laag mogelijk stond. Nu is dat ongeveer 100 meter. Bij hoog water werd de breedte van de rivier rond de 1000 meter. In het centrum van de stad was het hoogteverschil tussen eb en vloed ongeveer 1,5 meter. De eerste brug is waarschijnlijk gebouwd rond 90 na Christus op het smalste stuk van de rivier en was van hout. De huidige “London Bridge” bevindt zich nog steeds op ongeveer dezelfde plek.
Rond 150 na Christus waren het forum en de basilica de centrale plek van de toenmalige stad. Hierin zaten de kantoren van de Romeinse overheid. Rondom het centrale plein waar deze gebouwen gevestigd waren bevonden zich winkels en een markt. Hier weer omheen waren allerlei huizen gebouwd. Londen was rond die tijd een dichtbevolkte stad geworden.
De volgende foto laat een eetkamer zien van rond 300 na Christus. De kamer en de meubels zijn reconstructies maar de objecten en de vloertegels komen van opgravingen uit het Londen van de Romeinen. Dit was de ruimte waar door de familie gasten werden ontvangen.
Het museum zelf bevindt zich aan een rotonde en is alleen toegankelijk via de eerste verdieping. Op de rotonde zelf is een soort muur gebouwd waarbinnen een aantal opgravingen behouden zijn gebleven. Via deze muur loop je vervolgens naar de ingang van het eigenlijke museum.
In de 5de eeuw na Christus kwam er een einde aan de Romeinse stad Londen. De inwoners trokken uit de stad weg en langzaamaan trad het verval in. Nieuwe mensen uit Duitsland, de Saksen, kwamen in het gebied terecht. Ze gingen hier het land bewerken naast de al bestaande Britse boeren. In de reconstructie op de volgende foto is te zien dat de stad verlaten is. Pas 1500 jaar later komt bij opgravingen deze geschiedenis weer aan het licht.
De tentoonstelling gaat vervolgens verder met Londen in de Middeleeuwen. In het museum is dat de periode van 410 tot 1558 na Christus. 410 is het jaar tot wanneer de Romeinen in Londen bleven. 1558 is het jaar waarin Elizabeth I koningin werd.
Op de volgende foto is een schaalmodel te zien van St Paul’s Cathedral. Nadat een andere kerk in 1087 op dezelfde plaats door brand verwoest was, is gestart met de bouw van een nieuwe kathedraal. Deze nieuwe kerk was klaar in 1241 waarna onmiddellijk gestart werd met het bouwen van een oostelijke vleugel in Neo-Gotische stijl. Rond 1320 was dit toen het grootste gebouw van Engeland met een toren van rond de 120 meter hoog.
De “Common Chest” uit het begin van de 15de eeuw stond in Guildhall (dit was de plek waar het stadsbestuur zat) en diende als veilige opslagruimte voor belangrijke documenten en zegels. Er zaten zeg sloten op, die alleen door de zes sleutelhouders gezamenlijk konden worden geopend. Dit waren drie stadsbestuurders en drie gerespecteerde personen uit de gemeenschap.
Op het moment dat de paus aan koning Henry VIII weigerde om zich te laten scheiden van Catharina van Aragon maakte hij zichzelf het hoofd van de kerk van Engeland. Door deze breuk met Rome in 1534 ontstond de mogelijkheid voor religieuze hervormingen en een grotere onafhankelijkheid van Engeland.
Tijdens opgravingen in 1988 en 1989 kwamen er restanten tevoorschijn van het Rose Theater. Er was al informatie uit de periode 1591 tot 1603 van de bouwer van dit theater, Philip Henslowe. Door de opgravingen kon dit nu completer gemaakt worden. Het theater is in 1587 gebouwd en was in vergelijking met tegenwoordige theaters een klein gebouw met een doorsnede van 22 meter.
Dit schilderij uit 1630 is een van de weinige schilderijen die het Londen laat zien voor de grote brand van 1666. Het vermoeden is dat het gemaakt is door een Nederlandse schilder. Op de achterkant van het schilderij bevindt zich een markering van de maker die laat zien dat het in Antwerpen is geschilderd.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
De zondag van onze vakantie in Londen hebben we gebruikt om het “Museum of London” te bezoeken. Dit is een museum dat de volledige geschiedenis van de stad Londen laat zien vanaf de prehistorie tot de huidige moderne tijd. Het museum is in 1976 in een gebouw in de City of London terecht gekomen. Het was toen een samenvoeging van een tweetal andere musea. Een half jaar na ons bezoek, is het huidige museum definitief gesloten om in 2026 op een nieuwe en grotere plek weer open te kunnen gaan. Ook dit museum is net als alle andere nationale musea gratis toegankelijk. Dit is het geval sinds 2001 toen dit werd ingevoerd door de toenmalige Labour regering.
De stad Londen is ongeveer 2000 jaar geleden gestart op de noordkant van de rivier de Thames. Al een half miljoen jaar lang was dit de plek waar kleine gemeenschappen van jagers en boeren leefden. Ze leefden hier vaak een bepaalde tijd en trokken dan weer verder.
Een van de oudere voorwerpen in het eerste deel van het museum is het restant van deze taxusboom uit de periode 2500 tot 1200 voor Christus.
In het museum was al een maquette te zien van de nieuwe plek waar het naar toe gaat. Deze plek is gelegen in “West Smithfield”. Dit is de plaats waar een Romeinse begraafplaats heeft gelegen en waar in het verleden executies hebben plaatsgevonden. In de tweede helft van de 19de eeuw zijn hier allerlei gebouwen weggezet waar vleesmarkten gehouden werden. De gebouwen zijn nu vervallen en zullen opgeknapt worden om hier het vernieuwde Museum of London in onder te brengen. Hierdoor ontstaat er een museum wat groter is van oppervlakte en ook beter toegankelijk is.
In het jaar 54 voor Christus kwamen de Romeinse troepen onder leiding van Julius Caesar bij de rivier de Thames aan en het lukte ze om de rivier over te steken en een stam aan te vallen die ten noorden van de rivier leefde. 97 jaar later slaagde keizer Claudius en zijn leger erin om de rivier opnieuw over te steken waar de Britse troepen zich in Colchester aan de Romeinen overgaven.
In het jaar 50 na Christus was de Thames ongeveer 300 meter breed als het water zo laag mogelijk stond. Nu is dat ongeveer 100 meter. Bij hoog water werd de breedte van de rivier rond de 1000 meter. In het centrum van de stad was het hoogteverschil tussen eb en vloed ongeveer 1,5 meter. De eerste brug is waarschijnlijk gebouwd rond 90 na Christus op het smalste stuk van de rivier en was van hout. De huidige “London Bridge” bevindt zich nog steeds op ongeveer dezelfde plek.
Rond 150 na Christus waren het forum en de basilica de centrale plek van de toenmalige stad. Hierin zaten de kantoren van de Romeinse overheid. Rondom het centrale plein waar deze gebouwen gevestigd waren bevonden zich winkels en een markt. Hier weer omheen waren allerlei huizen gebouwd. Londen was rond die tijd een dichtbevolkte stad geworden.
De volgende foto laat een eetkamer zien van rond 300 na Christus. De kamer en de meubels zijn reconstructies maar de objecten en de vloertegels komen van opgravingen uit het Londen van de Romeinen. Dit was de ruimte waar door de familie gasten werden ontvangen.
Het museum zelf bevindt zich aan een rotonde en is alleen toegankelijk via de eerste verdieping. Op de rotonde zelf is een soort muur gebouwd waarbinnen een aantal opgravingen behouden zijn gebleven. Via deze muur loop je vervolgens naar de ingang van het eigenlijke museum.
In de 5de eeuw na Christus kwam er een einde aan de Romeinse stad Londen. De inwoners trokken uit de stad weg en langzaamaan trad het verval in. Nieuwe mensen uit Duitsland, de Saksen, kwamen in het gebied terecht. Ze gingen hier het land bewerken naast de al bestaande Britse boeren. In de reconstructie op de volgende foto is te zien dat de stad verlaten is. Pas 1500 jaar later komt bij opgravingen deze geschiedenis weer aan het licht.
De tentoonstelling gaat vervolgens verder met Londen in de Middeleeuwen. In het museum is dat de periode van 410 tot 1558 na Christus. 410 is het jaar tot wanneer de Romeinen in Londen bleven. 1558 is het jaar waarin Elizabeth I koningin werd.
Op de volgende foto is een schaalmodel te zien van St Paul’s Cathedral. Nadat een andere kerk in 1087 op dezelfde plaats door brand verwoest was, is gestart met de bouw van een nieuwe kathedraal. Deze nieuwe kerk was klaar in 1241 waarna onmiddellijk gestart werd met het bouwen van een oostelijke vleugel in Neo-Gotische stijl. Rond 1320 was dit toen het grootste gebouw van Engeland met een toren van rond de 120 meter hoog.
De “Common Chest” uit het begin van de 15de eeuw stond in Guildhall (dit was de plek waar het stadsbestuur zat) en diende als veilige opslagruimte voor belangrijke documenten en zegels. Er zaten zeg sloten op, die alleen door de zes sleutelhouders gezamenlijk konden worden geopend. Dit waren drie stadsbestuurders en drie gerespecteerde personen uit de gemeenschap.
Op het moment dat de paus aan koning Henry VIII weigerde om zich te laten scheiden van Catharina van Aragon maakte hij zichzelf het hoofd van de kerk van Engeland. Door deze breuk met Rome in 1534 ontstond de mogelijkheid voor religieuze hervormingen en een grotere onafhankelijkheid van Engeland.
Tijdens opgravingen in 1988 en 1989 kwamen er restanten tevoorschijn van het Rose Theater. Er was al informatie uit de periode 1591 tot 1603 van de bouwer van dit theater, Philip Henslowe. Door de opgravingen kon dit nu completer gemaakt worden. Het theater is in 1587 gebouwd en was in vergelijking met tegenwoordige theaters een klein gebouw met een doorsnede van 22 meter.
Dit schilderij uit 1630 is een van de weinige schilderijen die het Londen laat zien voor de grote brand van 1666. Het vermoeden is dat het gemaakt is door een Nederlandse schilder. Op de achterkant van het schilderij bevindt zich een markering van de maker die laat zien dat het in Antwerpen is geschilderd.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen