Zondag 31 juli 2022
Na de prehistorie, de Romeinse periode en de Middeleeuwen komt de nadruk in het museum nu steeds meer te liggen op de moderne tijd. Hier staan dan vooral de verhalen centraal van inwoners van Londen van de afgelopen drie honderd jaar.
Veel mensen kwamen in de 17de en 18de eeuw naar Londen met de hoop om hun levensomstandigheden te verbeteren. Ze probeerden door onderwijs, het verwerven van vermogen of een huwelijk omhoog te klimmen op de maatschappelijke ladder. Als mensen schulden maakten dan werden ze opgesloten in de gevangenis totdat ze hun schulden en de kosten van de opsluiting betaald hadden. Mensen die op diefstal betrapt werden konden op transport gezet worden naar kolonies in het buitenland.
Zomaar even een voorwerp uit deze periode is de klok uit 1760 op de onderstaande foto. De klok is gemaakt door Georgy Pyke. De klok geeft niet alleen de tijd aan maar kan ook tien verschillende liedjes spelen. Hij beschikt ook over een aantal figuren die kunnen bewegen zoals scheepjes, een hond die zwemmend een eend achterna zit en drie handwerkers.
Naarmate de bebouwing in Londen compacter werd, gingen mensen meer op zoek naar open plekken om te vertoeven. Gedurende de dag waren dit parken, maar op avonden werden vaak pleziertuinen bezocht. Voor een klein bedrag konden bezoekers hier naar binnen. Er was voedsel en drinken beschikbaar. Vaak speelde er een orkest en werd de avond afgesloten met een vuurwerk. In deze tuinen hielden zich ook handelaars, winkeliers en prostituees op.
In dit gedeelte van het museum bevindt zich ook een soort reconstructie van het London uit de tweede helft van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. Je kunt door een aantal straten lopen waarin allerlei gebouwen (vooral winkels) zijn nagebouwd.
Londen is vooral bekend om zijn taxi’s. De eerste taxi op benzine en met vergunning verscheen in 1903 in Londen. De taxi in het museum is uit het jaar 1908 toen er inmiddels meer dan 2000 taxi’s waren die toen nog concurreerden met voertuigen die door dieren werden voortbewogen.
Vanaf het begin van de 20ste eeuw gingen vrouwen zich organiseren om ook hun plek in het openbare leven te kunnen opeisen. Zo ontstonden de Suffragettes die geleid werden door Emmeline Pankhurst en overgingen tot radicale acties. In totaal werden meer dan 1000 vrouwen vanwege deze acties gevangengezet. In 1908 vond er een grote bijeenkomst plaats waar geëist werd dat vrouwen ook kiesrecht kregen. Vanuit allerlei verschillende plaatsen in Engeland kwamen vrouwen toen naar het Hyde Park in Londen toe.
In het jaar 1909 opende het cateringbedrijf Lyons zijn eerste Corner House restaurant in Londen. Deze restaurants werden in Londen zeer bekend en zeer populair. Hier is de etalage te zien van het restaurant in Coventry Street in de buurt van Piccadilly Circus. Hier bevond zich ook een winkel die de producten verkocht die Lyons in zijn fabriek in het westen van Londen maakte.
In het laatste gedeelte van het museum zijn we aangekomen in de moderne tijd. Een voorbeeld hiervan is op de volgende foto te zien. In april 1981 vonden in Brixton gedurende drie dagen rellen plaats tussen de politie en zwarte jongeren uit die plaats. De foto’s die hier te zien zijn, zijn gemaakt door een inwoner van de stad. Toen de rellen over waren heeft hij foto’s gemaakt van de aangerichte schade.
Zoals al in het vorige deel van dit reisverslag aangegeven is het museum op de huidige locatie inmiddels gesloten om in 2026 op een nieuwe locatie geopend te kunnen worden. Op de huidige locatie bevond zich in het museum ook nog een prima gelegenheid waar je wat kon eten tijdens het bezoek. Door de ruime opzet van het geheel heb je er toch wel gauw een uurtje of vier voor nodig als je alles goed wilt zien.
Op loopafstand van het museum staat de Bartholomeus de grote kerk. De kerk is in 1123 gesticht door de Augustijners. Naast de kerk bevindt zich het gelijknamige ziekenhuis. In het ziekenhuis bevindt zich de Bartholomeus de kleine kerk, die enkel bedoeld is voor de patiënten hiervan. De kerk kreeg al snel de reputatie dat hij kon zorgen voor genezingen en dat betekende dat er veel zieke mensen naar toe kwamen. Vooral op de naamdag van Bartholomeus, de 24ste augustus.
Na de afsplitsing van de katholieke kerk werden tussen 1536 en 1541 kloosterordes en abdijen ontbonden en gesloten. De kerk heeft de grote brand van 1666 overleefd en is steeds verder in verval geraakt. Pas aan het einde van de 19de eeuw is gestart met de restauratie van het gebouw.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Na de prehistorie, de Romeinse periode en de Middeleeuwen komt de nadruk in het museum nu steeds meer te liggen op de moderne tijd. Hier staan dan vooral de verhalen centraal van inwoners van Londen van de afgelopen drie honderd jaar.
Veel mensen kwamen in de 17de en 18de eeuw naar Londen met de hoop om hun levensomstandigheden te verbeteren. Ze probeerden door onderwijs, het verwerven van vermogen of een huwelijk omhoog te klimmen op de maatschappelijke ladder. Als mensen schulden maakten dan werden ze opgesloten in de gevangenis totdat ze hun schulden en de kosten van de opsluiting betaald hadden. Mensen die op diefstal betrapt werden konden op transport gezet worden naar kolonies in het buitenland.
Zomaar even een voorwerp uit deze periode is de klok uit 1760 op de onderstaande foto. De klok is gemaakt door Georgy Pyke. De klok geeft niet alleen de tijd aan maar kan ook tien verschillende liedjes spelen. Hij beschikt ook over een aantal figuren die kunnen bewegen zoals scheepjes, een hond die zwemmend een eend achterna zit en drie handwerkers.
Naarmate de bebouwing in Londen compacter werd, gingen mensen meer op zoek naar open plekken om te vertoeven. Gedurende de dag waren dit parken, maar op avonden werden vaak pleziertuinen bezocht. Voor een klein bedrag konden bezoekers hier naar binnen. Er was voedsel en drinken beschikbaar. Vaak speelde er een orkest en werd de avond afgesloten met een vuurwerk. In deze tuinen hielden zich ook handelaars, winkeliers en prostituees op.
In dit gedeelte van het museum bevindt zich ook een soort reconstructie van het London uit de tweede helft van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. Je kunt door een aantal straten lopen waarin allerlei gebouwen (vooral winkels) zijn nagebouwd.
Londen is vooral bekend om zijn taxi’s. De eerste taxi op benzine en met vergunning verscheen in 1903 in Londen. De taxi in het museum is uit het jaar 1908 toen er inmiddels meer dan 2000 taxi’s waren die toen nog concurreerden met voertuigen die door dieren werden voortbewogen.
Vanaf het begin van de 20ste eeuw gingen vrouwen zich organiseren om ook hun plek in het openbare leven te kunnen opeisen. Zo ontstonden de Suffragettes die geleid werden door Emmeline Pankhurst en overgingen tot radicale acties. In totaal werden meer dan 1000 vrouwen vanwege deze acties gevangengezet. In 1908 vond er een grote bijeenkomst plaats waar geëist werd dat vrouwen ook kiesrecht kregen. Vanuit allerlei verschillende plaatsen in Engeland kwamen vrouwen toen naar het Hyde Park in Londen toe.
In het jaar 1909 opende het cateringbedrijf Lyons zijn eerste Corner House restaurant in Londen. Deze restaurants werden in Londen zeer bekend en zeer populair. Hier is de etalage te zien van het restaurant in Coventry Street in de buurt van Piccadilly Circus. Hier bevond zich ook een winkel die de producten verkocht die Lyons in zijn fabriek in het westen van Londen maakte.
In het laatste gedeelte van het museum zijn we aangekomen in de moderne tijd. Een voorbeeld hiervan is op de volgende foto te zien. In april 1981 vonden in Brixton gedurende drie dagen rellen plaats tussen de politie en zwarte jongeren uit die plaats. De foto’s die hier te zien zijn, zijn gemaakt door een inwoner van de stad. Toen de rellen over waren heeft hij foto’s gemaakt van de aangerichte schade.
Zoals al in het vorige deel van dit reisverslag aangegeven is het museum op de huidige locatie inmiddels gesloten om in 2026 op een nieuwe locatie geopend te kunnen worden. Op de huidige locatie bevond zich in het museum ook nog een prima gelegenheid waar je wat kon eten tijdens het bezoek. Door de ruime opzet van het geheel heb je er toch wel gauw een uurtje of vier voor nodig als je alles goed wilt zien.
Op loopafstand van het museum staat de Bartholomeus de grote kerk. De kerk is in 1123 gesticht door de Augustijners. Naast de kerk bevindt zich het gelijknamige ziekenhuis. In het ziekenhuis bevindt zich de Bartholomeus de kleine kerk, die enkel bedoeld is voor de patiënten hiervan. De kerk kreeg al snel de reputatie dat hij kon zorgen voor genezingen en dat betekende dat er veel zieke mensen naar toe kwamen. Vooral op de naamdag van Bartholomeus, de 24ste augustus.
Na de afsplitsing van de katholieke kerk werden tussen 1536 en 1541 kloosterordes en abdijen ontbonden en gesloten. De kerk heeft de grote brand van 1666 overleefd en is steeds verder in verval geraakt. Pas aan het einde van de 19de eeuw is gestart met de restauratie van het gebouw.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen