Donderdag 20 oktober 2022
De Sint Stefanus kathedraal in Wenen is de kerk van de bisschop van het bisdom Wenen. De huidige kerk in een romaanse en gotische stijl staat op de ruïnes van een tweetal eerdere kerken. De kerk heeft een lengte van 107 meter en een breedte van 34 meter. De hoogste toren van de kathedraal staat aan de zuidkant en is 137 meter. Omdat in het toenmalige Oostenrijk-Hongarije andere kerktorens niet hoger mochten zijn dan deze toren, hebben veel kerken dus torens die minder hoog zijn.
Om de kerk binnen te kunnen, is het nodig om een kaartje te kopen. Hiermee kun je dan ook bij de beide torens naar boven, je kunt een rondleiding krijgen door de catacomben en het geeft ook toegang tot het museum van de Duitse Orde, dat zich in de buurt van de kathedraal bevindt.
Aan het einde van de tweede wereldoorlog werd door de Duitse stadscommandant de opdracht gegeven om de kerk in puin te schieten. De verantwoordelijke kapitein van het Duitse leger weigerde deze opdracht echter uit te voeren. Toen echter op 12 april 1945 Russische troepen Wenen binnentrokken werd door plunderaars brandgesticht in nabijgelegen winkels. Door de wind sloeg het vuur over naar de kathedraal. Het dak werd zwaar beschadigd en stortte in.
Na de oorlog werd onmiddellijk gestart met het opnieuw opbouwen van de kerk. Deze reconstructie werd in april 1952 afgesloten. De volgende foto laat de preekstoel van de kerk zien in gotische stijl. Omdat er toen natuurlijk nog geen microfoons waren, is de preekstoel niet voorin de kerk gezet maar staat hij in het gebouw zelf tegen een pilaar aan zodat het geluid van de priester zich beter door de kerk kan verspreiden.
In deze kathedraal liggen ook een aantal mensen begraven. Verschillende tegels die bevestigd zijn aan pilaren van de kerk herinneren hieraan. Een voorbeeld hiervan is de tegel op de volgende foto van Georg Aunpekh von Peuerbach. Hij was astronoom aan het hof van keizer Frederik III en tegelijkertijd ook wiskundige. De formule die hij heeft opgesteld en die het verband weergeeft tussen de actuele stand van de zon, de dagboog van een hemellichaam en de stand van de zon in de middag, staat op deze tegel.
Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Mozart is in de kerk een tegel aangebracht. Hierop staat aangegeven dat Mozart op 4 augustus 1782 met zijn vrouw in deze kerk trouwde. Hun vierde en zesde kind werden hier gedoopt.
Met het aangeschafte kaartje heb je de mogelijkheid om zowel de noordelijke als de zuidelijke toren te beklimmen. De noordelijke toren is een stuk lager dan de andere met een hoogte van 68 meter. Als eerste ben ik dan ook met de trap omhoog gegaan in de noordelijke toren.
In deze toren hangt ook de grote klok van de Sint Stefanuskerk. Deze klok is in 1711 gegoten uit Turkse kanonnen. In 1945 is de originele klok verwoest bij de brand. Hierna is er met behulp van de brokstukken van de oude klok in 1951 een nieuwe klok gegoten. In 1957 is deze klok in de noordelijke toren opgehangen en hij wordt geluid bij alle kerkelijke feestdagen, de jaarwisseling en bijzondere gebeurtenissen.
De oorspronkelijke klok heeft tot 1945 in de zuidelijke toren gehangen. Op de onderstaande foto is de plek te zien waar deze hing. In de noordelijke toren hangen nog vijf andere historische klokken die de grote brand van 1945 hebben overleefd. In de zuidelijke toren zijn nog een tweetal historische klokken te vinden, waaronder een klok die de uren aangeeft.
Het dak van de kathedraal is bedekt met meer dan 250.000 glazen tegeltjes. Deze zijn na de Tweede Wereldoorlog in Tsjechië gemaakt. Elk tegeltje weeg iets meer dan 2 kilogram.
Het is ook nog mogelijk om in de Stefanuskerk onder begeleiding van een gids een wandeling door de catacomben te maken. Daarbij is het helaas niet toegestaan om foto’s te maken. Op deze manier kun je prima een ochtend in deze kerk doorbrengen om alles te kunnen zien, inclusief het beklimmen van de beide torens.
Na in de buurt van de kerk wat gegeten te hebben, ben ik rond een uur verder het centrum van Wenen in gelopen op weg naar het museum van de Duitse Orde.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
De Sint Stefanus kathedraal in Wenen is de kerk van de bisschop van het bisdom Wenen. De huidige kerk in een romaanse en gotische stijl staat op de ruïnes van een tweetal eerdere kerken. De kerk heeft een lengte van 107 meter en een breedte van 34 meter. De hoogste toren van de kathedraal staat aan de zuidkant en is 137 meter. Omdat in het toenmalige Oostenrijk-Hongarije andere kerktorens niet hoger mochten zijn dan deze toren, hebben veel kerken dus torens die minder hoog zijn.
Om de kerk binnen te kunnen, is het nodig om een kaartje te kopen. Hiermee kun je dan ook bij de beide torens naar boven, je kunt een rondleiding krijgen door de catacomben en het geeft ook toegang tot het museum van de Duitse Orde, dat zich in de buurt van de kathedraal bevindt.
Aan het einde van de tweede wereldoorlog werd door de Duitse stadscommandant de opdracht gegeven om de kerk in puin te schieten. De verantwoordelijke kapitein van het Duitse leger weigerde deze opdracht echter uit te voeren. Toen echter op 12 april 1945 Russische troepen Wenen binnentrokken werd door plunderaars brandgesticht in nabijgelegen winkels. Door de wind sloeg het vuur over naar de kathedraal. Het dak werd zwaar beschadigd en stortte in.
Na de oorlog werd onmiddellijk gestart met het opnieuw opbouwen van de kerk. Deze reconstructie werd in april 1952 afgesloten. De volgende foto laat de preekstoel van de kerk zien in gotische stijl. Omdat er toen natuurlijk nog geen microfoons waren, is de preekstoel niet voorin de kerk gezet maar staat hij in het gebouw zelf tegen een pilaar aan zodat het geluid van de priester zich beter door de kerk kan verspreiden.
In deze kathedraal liggen ook een aantal mensen begraven. Verschillende tegels die bevestigd zijn aan pilaren van de kerk herinneren hieraan. Een voorbeeld hiervan is de tegel op de volgende foto van Georg Aunpekh von Peuerbach. Hij was astronoom aan het hof van keizer Frederik III en tegelijkertijd ook wiskundige. De formule die hij heeft opgesteld en die het verband weergeeft tussen de actuele stand van de zon, de dagboog van een hemellichaam en de stand van de zon in de middag, staat op deze tegel.
Ter gelegenheid van de 250ste geboortedag van Mozart is in de kerk een tegel aangebracht. Hierop staat aangegeven dat Mozart op 4 augustus 1782 met zijn vrouw in deze kerk trouwde. Hun vierde en zesde kind werden hier gedoopt.
Met het aangeschafte kaartje heb je de mogelijkheid om zowel de noordelijke als de zuidelijke toren te beklimmen. De noordelijke toren is een stuk lager dan de andere met een hoogte van 68 meter. Als eerste ben ik dan ook met de trap omhoog gegaan in de noordelijke toren.
In deze toren hangt ook de grote klok van de Sint Stefanuskerk. Deze klok is in 1711 gegoten uit Turkse kanonnen. In 1945 is de originele klok verwoest bij de brand. Hierna is er met behulp van de brokstukken van de oude klok in 1951 een nieuwe klok gegoten. In 1957 is deze klok in de noordelijke toren opgehangen en hij wordt geluid bij alle kerkelijke feestdagen, de jaarwisseling en bijzondere gebeurtenissen.
De oorspronkelijke klok heeft tot 1945 in de zuidelijke toren gehangen. Op de onderstaande foto is de plek te zien waar deze hing. In de noordelijke toren hangen nog vijf andere historische klokken die de grote brand van 1945 hebben overleefd. In de zuidelijke toren zijn nog een tweetal historische klokken te vinden, waaronder een klok die de uren aangeeft.
Het dak van de kathedraal is bedekt met meer dan 250.000 glazen tegeltjes. Deze zijn na de Tweede Wereldoorlog in Tsjechië gemaakt. Elk tegeltje weeg iets meer dan 2 kilogram.
Het is ook nog mogelijk om in de Stefanuskerk onder begeleiding van een gids een wandeling door de catacomben te maken. Daarbij is het helaas niet toegestaan om foto’s te maken. Op deze manier kun je prima een ochtend in deze kerk doorbrengen om alles te kunnen zien, inclusief het beklimmen van de beide torens.
Na in de buurt van de kerk wat gegeten te hebben, ben ik rond een uur verder het centrum van Wenen in gelopen op weg naar het museum van de Duitse Orde.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen