Zaterdag 29 april 2023
De derde dag van de vakantie heb ik gebruikt voor een uitstapje richting het plaatsje Slanec. Hier bevindt zich ook een oud kasteel in dezelfde toestand als in Brekov. Aangezien hier geen hele dag voor nodig was, heb ik in het begin van de ochtend en later op de middag nog een aantal dingen in Kosice bezocht. Ik begin dit deel van het reisverslag met een foto op dezelfde plaats als waar ik het vorige deel van dit reisverslag heb afgesloten. Het centrum van Kosice bij het podium waar allerlei activiteiten plaatsvinden vanwege het feit dat op 7 mei herdacht wordt dat Kosice als eerste stad in Europa een eigen stadswapen kreeg. Hier in de buurt bevindt zich ook de ingang naar een archeologisch museum dat echter alleen in het hoogseizoen open is.
In het centrum van de stad staat ook het volgende kunstwerk met daarop de jaartallen 1369, 1423, 1453 en 1502. Het eerste jaartal refereert aan het jaar waarop de stad een eigen stadswapen kreeg. Hier kwamen vervolgens nog een aantal heraldieken bij. Sinds 1502 is het stadswapen met een viertal heraldieken vrijwel ongewijzigd gebleven.
Als je dan even doorloopt kom je vanzelf uit bij de Kathedraal van Kosice. Op de volgende foto is rechts een stukje van de kathedraal te zien. Links staat de Sint-Michielskerk. Dit is een kleine eenbeukige gotische kerk uit de tweede helft van de 14de eeuw. De bouw van de kathedraal heeft plaatsgevonden tussen 1380 en 1490. Sinds 1970 is het geheel een nationaal cultureel monument.
Voordat de huidige kerk gebouwd werd stond er op deze plaats al een andere kerk die gewijd was aan de heilige Michaël. Deze kerk is in het midden van de 11de eeuw gebouwd. De reden voor de bouw van de huidige kathedraal was dat de kerk uit de 11de eeuw in 1380 bij een brand verwoest is. De eerste fase van de bouw van de nieuwe kathedraal duurde tot 1420 en bestond uit het bouwen van een basiliek met vijf beuken. In een viertal latere bouwfasen kreeg de kerk zijn huidige vorm.
De noordelijke toren van de kathedraal (Sigismund Toren) geeft een goed uitzicht over de stad. Deze toren is tussen 1420 en 1462 gebouwd. Na een brand in 1775 werd de toren nog verder uitgebouwd tot de huidige hoogte van ongeveer 60 meter.
Naast de kathedraal staat een aparte klokkentoren die vernoemd is naar paus Urbanus I. Deze toren is in de 14de eeuw gebouwd in een gotische stijl. Vanaf 1977 heeft de toren als museum dienstgedaan. Eerst als een onderdeel van het Oost Slowaakse museum. In het begin van de 21ste eeuw heeft het een tiental jaar dienstgedaan als wassenbeeldenmuseum. Er waren toen beelden te zien van historische persoonlijkheden uit de stad.
Hierna ben ik vanuit het centrum naar het station van Kosice gelopen om daar op de trein te stappen richting Slanec. Dit is een plaatsje met ongeveer 1350 inwoners. Om 5 over 11 ben ik in Kosice op de trein gestapt om hier 35 minuten later om 10 over half 12 aan te komen.
Omdat Slanec maar een kleine plaats is, was ik dan ook de enige die hier uit de trein stapte. Waar er gisteren in Brekov niet meer was dan een vervallen hokje, is er hier nog een echt stationsgebouw met wachtruiimte en ook nog iemand die alles in de gaten houdt.
Vanaf het station loop je dan langs de doorgaande weg in de richting van het plaatsje Slanec. De vervallen burcht is op deze foto al te zien op de heuvel. Vanaf het station loopt geen wandel- of fietspad richting Slanec dus het is echt een beetje in de berm lopen op het moment dat er auto’s aankomen.
Het eerste wat je tegenkomt als je voorbij het bordje Slanec bent is het plaatselijke kerkhof. Het station met dezelfde naam als de plaats ligt dus echt een eindje buiten het dorp zelf.
Voor een kleine plaats is het best bijzonder dat Slanec een tweetal kerken heeft. De gereformeerde kerk is op de eerste foto te zien, de katholieke kerk op de tweede.
In het centrum van het stadje staat zoals ik al op meer plekken heb gezien een monument ter nagedachtenis aan de soldaten van het rode leger van de inwoners van Slanec. Dit om te herdenken dat het rode leger het plaatsje aan het eind van de Tweede Wereldoorlog heeft bevrijd.
Op weg naar de toegangsweg richting het kasteel kom je in een klein parkje uit waar een aantal informatieborden staat met onder andere info over het kasteel maar ook de omgeving. Deze borden zijn aan de opschriften te lezen geplaatst rond het jaar 2013 toen Kosice de culturele hoofdstad van Europa was.
Blijkbaar is er toen flink wat Europese subsidie uitgegeven om dit gebied interessanter te maken voor bezoekers. Als je echter dit parkje uitloopt, zie je ergens aan de linkerkant een klein houten bordje staan met “Hrad” erop. Dit is het Slowaakse woord van kasteel.
En dan gaat het eigenlijk op dezelfde manier als een dag eerder in Brekov. Via een zanderig pad, dit keer in een vooral bosrijke omgeving moet je omhoog wandelen naar de overblijfselen van het kasteel. Niet echt een uitnodigende manier om deze plek te bezoeken, ondanks dat men dus een jaar of 10 geleden wel geld in heeft gestoken om deze omgeving aantrekkelijker te maken voor toeristen.
De volgende foto is boven op de heuvel genomen en geeft een goed overzicht van de omgeving rondom het plaatsje Slanec. Tijdens mijn wandeling naar boven ben ik slechts een paar andere mensen tegenkomen.
Net zoals het kasteel van Humenne en dat van Brekov is ook dit kasteel ooit in handen geweest van de Drugeth familie. In 2010 is het kasteel in bezit gekomen van de plaats Slanec. Vanaf 2012 is er gestart met het restaureren van het gebouw. Op de volgende twee foto’s is dat ook te zien. Een torengedeelte van het kasteel staat in de steiger en overal liggen bouwmaterialen. Hier wordt dan in elk geval actiever gewerkt aan het in stand houden van de overblijfselen dan in Brekov maar er is nog wel een hele lange weg te gaan.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
De derde dag van de vakantie heb ik gebruikt voor een uitstapje richting het plaatsje Slanec. Hier bevindt zich ook een oud kasteel in dezelfde toestand als in Brekov. Aangezien hier geen hele dag voor nodig was, heb ik in het begin van de ochtend en later op de middag nog een aantal dingen in Kosice bezocht. Ik begin dit deel van het reisverslag met een foto op dezelfde plaats als waar ik het vorige deel van dit reisverslag heb afgesloten. Het centrum van Kosice bij het podium waar allerlei activiteiten plaatsvinden vanwege het feit dat op 7 mei herdacht wordt dat Kosice als eerste stad in Europa een eigen stadswapen kreeg. Hier in de buurt bevindt zich ook de ingang naar een archeologisch museum dat echter alleen in het hoogseizoen open is.
In het centrum van de stad staat ook het volgende kunstwerk met daarop de jaartallen 1369, 1423, 1453 en 1502. Het eerste jaartal refereert aan het jaar waarop de stad een eigen stadswapen kreeg. Hier kwamen vervolgens nog een aantal heraldieken bij. Sinds 1502 is het stadswapen met een viertal heraldieken vrijwel ongewijzigd gebleven.
Als je dan even doorloopt kom je vanzelf uit bij de Kathedraal van Kosice. Op de volgende foto is rechts een stukje van de kathedraal te zien. Links staat de Sint-Michielskerk. Dit is een kleine eenbeukige gotische kerk uit de tweede helft van de 14de eeuw. De bouw van de kathedraal heeft plaatsgevonden tussen 1380 en 1490. Sinds 1970 is het geheel een nationaal cultureel monument.
Voordat de huidige kerk gebouwd werd stond er op deze plaats al een andere kerk die gewijd was aan de heilige Michaël. Deze kerk is in het midden van de 11de eeuw gebouwd. De reden voor de bouw van de huidige kathedraal was dat de kerk uit de 11de eeuw in 1380 bij een brand verwoest is. De eerste fase van de bouw van de nieuwe kathedraal duurde tot 1420 en bestond uit het bouwen van een basiliek met vijf beuken. In een viertal latere bouwfasen kreeg de kerk zijn huidige vorm.
De noordelijke toren van de kathedraal (Sigismund Toren) geeft een goed uitzicht over de stad. Deze toren is tussen 1420 en 1462 gebouwd. Na een brand in 1775 werd de toren nog verder uitgebouwd tot de huidige hoogte van ongeveer 60 meter.
Naast de kathedraal staat een aparte klokkentoren die vernoemd is naar paus Urbanus I. Deze toren is in de 14de eeuw gebouwd in een gotische stijl. Vanaf 1977 heeft de toren als museum dienstgedaan. Eerst als een onderdeel van het Oost Slowaakse museum. In het begin van de 21ste eeuw heeft het een tiental jaar dienstgedaan als wassenbeeldenmuseum. Er waren toen beelden te zien van historische persoonlijkheden uit de stad.
Hierna ben ik vanuit het centrum naar het station van Kosice gelopen om daar op de trein te stappen richting Slanec. Dit is een plaatsje met ongeveer 1350 inwoners. Om 5 over 11 ben ik in Kosice op de trein gestapt om hier 35 minuten later om 10 over half 12 aan te komen.
Omdat Slanec maar een kleine plaats is, was ik dan ook de enige die hier uit de trein stapte. Waar er gisteren in Brekov niet meer was dan een vervallen hokje, is er hier nog een echt stationsgebouw met wachtruiimte en ook nog iemand die alles in de gaten houdt.
Vanaf het station loop je dan langs de doorgaande weg in de richting van het plaatsje Slanec. De vervallen burcht is op deze foto al te zien op de heuvel. Vanaf het station loopt geen wandel- of fietspad richting Slanec dus het is echt een beetje in de berm lopen op het moment dat er auto’s aankomen.
Het eerste wat je tegenkomt als je voorbij het bordje Slanec bent is het plaatselijke kerkhof. Het station met dezelfde naam als de plaats ligt dus echt een eindje buiten het dorp zelf.
Voor een kleine plaats is het best bijzonder dat Slanec een tweetal kerken heeft. De gereformeerde kerk is op de eerste foto te zien, de katholieke kerk op de tweede.
In het centrum van het stadje staat zoals ik al op meer plekken heb gezien een monument ter nagedachtenis aan de soldaten van het rode leger van de inwoners van Slanec. Dit om te herdenken dat het rode leger het plaatsje aan het eind van de Tweede Wereldoorlog heeft bevrijd.
Op weg naar de toegangsweg richting het kasteel kom je in een klein parkje uit waar een aantal informatieborden staat met onder andere info over het kasteel maar ook de omgeving. Deze borden zijn aan de opschriften te lezen geplaatst rond het jaar 2013 toen Kosice de culturele hoofdstad van Europa was.
Blijkbaar is er toen flink wat Europese subsidie uitgegeven om dit gebied interessanter te maken voor bezoekers. Als je echter dit parkje uitloopt, zie je ergens aan de linkerkant een klein houten bordje staan met “Hrad” erop. Dit is het Slowaakse woord van kasteel.
En dan gaat het eigenlijk op dezelfde manier als een dag eerder in Brekov. Via een zanderig pad, dit keer in een vooral bosrijke omgeving moet je omhoog wandelen naar de overblijfselen van het kasteel. Niet echt een uitnodigende manier om deze plek te bezoeken, ondanks dat men dus een jaar of 10 geleden wel geld in heeft gestoken om deze omgeving aantrekkelijker te maken voor toeristen.
De volgende foto is boven op de heuvel genomen en geeft een goed overzicht van de omgeving rondom het plaatsje Slanec. Tijdens mijn wandeling naar boven ben ik slechts een paar andere mensen tegenkomen.
Net zoals het kasteel van Humenne en dat van Brekov is ook dit kasteel ooit in handen geweest van de Drugeth familie. In 2010 is het kasteel in bezit gekomen van de plaats Slanec. Vanaf 2012 is er gestart met het restaureren van het gebouw. Op de volgende twee foto’s is dat ook te zien. Een torengedeelte van het kasteel staat in de steiger en overal liggen bouwmaterialen. Hier wordt dan in elk geval actiever gewerkt aan het in stand houden van de overblijfselen dan in Brekov maar er is nog wel een hele lange weg te gaan.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen