Reisverslag Stockholm 2023 Deel 21

Zondag 13 augustus 2023
Het Tyresta nationaalpark ligt zo’n 20 kilometer ten zuidoosten van Stockholm. In 1936 is het gebied gekocht door de stad Stockholm. Nadat in de jaren ’70 en ’80 het gebied bedreigd werd door allerlei ontwikkelingen is het uiteindelijk in 1993 een nationaal park geworden. Vanuit Stockholm is het park binnen een uur te bereiken met het openbaar vervoer. Op het centraal station stap je op een voorstadtrein naar Handen. Deze trein doet er ongeveer een half uur over en kwam iets na 9 uur aan op het station van Handen.



Op het station van Handen was het ongeveer 10 minuten wachten voor het overstappen op een bus die rechtstreeks naar de ingang van het nationale park rijdt. Met enige vertraging kwam deze bus daar rond vijf over half 10 aan.





Bij de ingang van het nationaal park bevinden zich een aantal gebouwtjes waaronder een klein bezoekerscentrum en een gelegenheid waar je wat kunt eten en drinken. Hier is er ook een kleine boerderij waar traditionele granen en wintervoer voor de dieren verbouwd worden. Het gaat dan echt om een kleinschalige vorm van biologische landbouw en het houden van oude inheemse dieren.



Hierna ben ik het park zelf ingelopen. Door het park lopen allerlei wandelroutes. Bepaalde routes zijn over het algemeen prima toegankelijk maar zeker als je verder in het park komt, wordt het allemaal wat minder makkelijk toegankelijk. De wandelroutes staan over het algemeen netjes aangegeven hoewel het soms wel eens even zoeken is naar het volgende bordje. In grote lijnen heb ik een route uitgestippeld die langs de grote meren gaat die zich in dit nationaal park bevinden.



Het nationale park Tyresta bestaat uit een oerbos. Hierdoor is er een diversiteit aan planten en dieren ontstaan die in modernere bossen niet te vinden zijn. In 2021 leefden er in dit nationale park 183 diersoorten die met uitsterven bedreigd worden. Vlak voordat je het nationale park in gaat staan er nog een aantal informatieborden met wat algemene informatie.



In Tyresta wonen er sinds de tijd van de Vikingen (800 na Christus) mensen. Doordat de plaats ten opzichte van het omliggende land relatief klein is, is de druk die op het bos gelegd is door de aanwezigheid van mensen altijd maar beperkt geweest. De inwoners gebruikten alleen het houd dat ze nodig hadden voor eigen gebruik en er is dus nooit sprake geweest van een industrieel gebruik van het bos zoals dat op andere plaatsen is gebeurd.



Op de volgende foto is een rotsachtige omgeving te zien. Nadat de meest recente gletsjers in dit gebied verdwenen zijn, is het land omhooggekomen en droog komen te liggen. Dit proces is zo’n 9000 jaar geleden begonnen. Het gebied ligt inmiddels zo’n 30 meter boven de zeebodem en de stijging gaat nog steeds door met enkele millimeters per jaar.





Op de foto’s ziet het park eruit als een dennenbos, maar wel in een zeer gevarieerde omgeving. Op het ene moment loop je door een rotsachtig gebied, terwijl je een stuk verder meer door een moerasachtige omgeving loopt. De foto’s laten dit ook duidelijk zien en het is juist deze variatie die een wandeling door dit gebied zo aantrekkelijk maakt.





In het gebied staan ook bomen die aangetast zijn door de letterzetter. Dit is een klein beestje van 4mm dat hele bomen dood kan maken. Het vermoeden is dat dit diertje vanwege de klimaatverandering steeds meer voorkomt in dit gebied.



Na een kleine drie kwartier kwam ik rond 11 uur aan bij het eerste meer van het park (Bylsjön).





In Zweden zijn alle nationale parken vrij toegankelijk. Er zijn dus ook geen openingstijden want je kunt er gewoon op elk moment naar toe gaan. Het is in Zweden wettelijk geregeld dat je feitelijk overal in de natuur rond kunt lopen en kunt kamperen zolang je maar niets beschadigd en respect hebt voor de natuur. In het Tyresta park zijn een aantal kampeerplekken aangewezen. Verder is het ook gewoon toegestaan om open vuur te maken zolang je dit op een veilige manier doet. In de buurt van de kampeerplek staan zelfs bakken met hout dat je hiervoor (tegen betaling) kunt gebruiken.



Rond half 12 was ik al wandelt aangekomen bij het tweede meer van het park met de naam Arsjön.



Dit is een van de grotere meren van het park en de wandelroute loopt een heel stuk langs de oevers van dit meer.



Naarmate je verder in het nationale park komt, wordt de wandelroute wel steeds avontuurlijker.



Met goede wandelschoenen en voldoende opletten is het overigens prima te doen. Het redelijk frisse weer van deze dag was overigens goed geschikt voor een stevige wandeling.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina

Reactie toevoegen

Filtered HTML