Donderdag 19 oktober 2023
De Michaleskerk is een barokke kerk die in 1674 voor het eerst is gebouwd. Zowel in 1750 als in 1906 is de kerk afgebrand. De kerk die er nu staat is dus het derde gebouw dat hier in 1912 is weggezet. De kerk behoort tot de Evangelisch-Lutherse kerk in Noord-Duitsland. Vanaf 1983 vindt er een renovatie plaats van de verschillende onderdelen van de kerk. Zo zijn de toren, de crypte, het dak en de klok inmiddels aangepakt.
Onder de kerk is een crypte die tegen betaling te bezoeken is. In de crypte zijn 268 grafkamers uit de tweede helft van de 18de eeuw. In de crypte zijn nu geen graven meer. Door de grote brand in 1906 was er zoveel bluswater in de crypte gekomen dat deze verruimd moest worden. Bij de opbouw van de kerk zijn moderne materialen gebruikt. Dat is ook de reden dat het plafond van de crypte van beton is. In de crypte zelf zijn allerlei voorwerpen te zien die verband houden met de geschiedenis van de kerk.
Toen Hamburg rond 1810 bezet was door de troepen van Napoleon werden begrafenissen in de stad zelf verboden. Dit betekende dat in de crypte geen overledenen bijgezet konden worden. Nadat de crypte lange tijd niet meer gebruikt werd, vond er in 1986 voor het eerst een tentoonstelling plaats. Toen werd ook besloten om de crypte te verbouwen zodat deze weer toegankelijk kon worden voor het publiek.
Op de volgende is de grafsteen van Carl Philipp Emanuel Bach te zien. Hij is al ter sprake gekomen in het reisverslag van de ochtend van deze dag en is een zoon van Johann Sebastiaan Bach.
De architect van de tweede Michalskerk die halverwege de 18de eeuw is gebouwd, ligt in de crypte begraven. Ernst Georg Sonnin heeft zich ook bezig gehouden met het behoud van andere kerken in Hamburg.
In de crypte staat ook een grote verzameling kerststallen. Deze verzameling is aan de kerk geschonken door Kurt Rechenberg die sinds 1979 rond de 60 stallen heeft verzameld uit allerlei verschillende delen in de wereld.
De toren van de Michaelskerk heeft een hoogte van 130 meter. Met behulp van een lift kun je in de toren naar boven. Je komt dan uit bij een platform met een mooi uitzicht over de stad Hamburg. Het is mogelijk om helemaal rond te lopen zodat je de stad in de verschillende richtingen kunt zien. Vanwege de kou zijn we hier maar een paar minuten geweest. De combinatie van regen en wind maakte het niet erg aangenaam.
Daarna hebben we natuurlijk ook nog de kerk zelf bezocht. De kerkruimte heeft een lengte van 52 meter en een breedte van 44 meter. Hierdoor is er plaats voor 2500 bezoekers. De vensters die niet van glas in lood zijn zorgen ervoor dat veel buitenlicht in de kerk komt en het er daardoor licht uitziet.
In de kerk bevinden gedenkstenen voor de componisten Telemann en Bach die onder andere in deze kerk dirigent zijn geweest. Er is ook een vermelding voor Brahms die in de kerk gedoopt is.
Het in 1922 geopende geschiedenismuseum bevat een grote verzameling voorwerpen die de geschiedenis van de stad Hamburg in beeld brengen. In oktober 2023 was het museum vanwege een grote verbouwing nog maar gedeeltelijk open. Enkel een tweetal tijdelijke tentoonstellingen waren te zien. Vanaf januari 2024 is het museum voor lange tijd volledig gesloten.
De eerste tijdelijke tentoonstelling gaat over graffiti in de periode 1980 – 1999. Vanaf het begin van de jaren ’80 verscheen er in de stad steeds meer graffiti op allerlei plaatsen. Hamburg werd hierdoor een stad waar veel alternatieve jongeren naar toe trokken. Aan het eind van de jaren ’80 komt een grotere groep mensen in aanraking met deze graffiti omdat dan ook de media rapportages gaan maken over deze kunstenaars. Ook beginnen de eerste musea met het tonen van deze kunst. Het parlement van de deelstaat laat het fenomeen zelfs wetenschappelijk onderzoeken. Vanaf 1988 komt er een speciaal team van de politie dat deze mensen op gaat sporen. Rechters leggen dan hoge boetes op.
De vele foto’s die hier te zien zijn, geven een mooi beeld van het Hamburg in de jaren ’80 van de vorige eeuw. In deze periode was er ook sprake van kraakacties in huizen inde Hafenstrasse die afgebroken dreigden te worden. Dit zorgden in de jaren 1986 en 1987 voor stevige confrontaties met de politie. In 1987 werd er een compromis bereikt. De krakers mochten blijven als de barricades werden afgebroken. In 1995 werden de huizen door de stad aan de bewoners verkocht.
Het spuiten van graffiti gebeurde niet alleen op gebouwen maar ook op treinen.
Er ontstond in deze periode dus een volledige subcultuur onder jongeren met een eigen muziek- en kledingstijl.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
De Michaleskerk is een barokke kerk die in 1674 voor het eerst is gebouwd. Zowel in 1750 als in 1906 is de kerk afgebrand. De kerk die er nu staat is dus het derde gebouw dat hier in 1912 is weggezet. De kerk behoort tot de Evangelisch-Lutherse kerk in Noord-Duitsland. Vanaf 1983 vindt er een renovatie plaats van de verschillende onderdelen van de kerk. Zo zijn de toren, de crypte, het dak en de klok inmiddels aangepakt.
Onder de kerk is een crypte die tegen betaling te bezoeken is. In de crypte zijn 268 grafkamers uit de tweede helft van de 18de eeuw. In de crypte zijn nu geen graven meer. Door de grote brand in 1906 was er zoveel bluswater in de crypte gekomen dat deze verruimd moest worden. Bij de opbouw van de kerk zijn moderne materialen gebruikt. Dat is ook de reden dat het plafond van de crypte van beton is. In de crypte zelf zijn allerlei voorwerpen te zien die verband houden met de geschiedenis van de kerk.
Toen Hamburg rond 1810 bezet was door de troepen van Napoleon werden begrafenissen in de stad zelf verboden. Dit betekende dat in de crypte geen overledenen bijgezet konden worden. Nadat de crypte lange tijd niet meer gebruikt werd, vond er in 1986 voor het eerst een tentoonstelling plaats. Toen werd ook besloten om de crypte te verbouwen zodat deze weer toegankelijk kon worden voor het publiek.
Op de volgende is de grafsteen van Carl Philipp Emanuel Bach te zien. Hij is al ter sprake gekomen in het reisverslag van de ochtend van deze dag en is een zoon van Johann Sebastiaan Bach.
De architect van de tweede Michalskerk die halverwege de 18de eeuw is gebouwd, ligt in de crypte begraven. Ernst Georg Sonnin heeft zich ook bezig gehouden met het behoud van andere kerken in Hamburg.
In de crypte staat ook een grote verzameling kerststallen. Deze verzameling is aan de kerk geschonken door Kurt Rechenberg die sinds 1979 rond de 60 stallen heeft verzameld uit allerlei verschillende delen in de wereld.
De toren van de Michaelskerk heeft een hoogte van 130 meter. Met behulp van een lift kun je in de toren naar boven. Je komt dan uit bij een platform met een mooi uitzicht over de stad Hamburg. Het is mogelijk om helemaal rond te lopen zodat je de stad in de verschillende richtingen kunt zien. Vanwege de kou zijn we hier maar een paar minuten geweest. De combinatie van regen en wind maakte het niet erg aangenaam.
Daarna hebben we natuurlijk ook nog de kerk zelf bezocht. De kerkruimte heeft een lengte van 52 meter en een breedte van 44 meter. Hierdoor is er plaats voor 2500 bezoekers. De vensters die niet van glas in lood zijn zorgen ervoor dat veel buitenlicht in de kerk komt en het er daardoor licht uitziet.
In de kerk bevinden gedenkstenen voor de componisten Telemann en Bach die onder andere in deze kerk dirigent zijn geweest. Er is ook een vermelding voor Brahms die in de kerk gedoopt is.
Het in 1922 geopende geschiedenismuseum bevat een grote verzameling voorwerpen die de geschiedenis van de stad Hamburg in beeld brengen. In oktober 2023 was het museum vanwege een grote verbouwing nog maar gedeeltelijk open. Enkel een tweetal tijdelijke tentoonstellingen waren te zien. Vanaf januari 2024 is het museum voor lange tijd volledig gesloten.
De eerste tijdelijke tentoonstelling gaat over graffiti in de periode 1980 – 1999. Vanaf het begin van de jaren ’80 verscheen er in de stad steeds meer graffiti op allerlei plaatsen. Hamburg werd hierdoor een stad waar veel alternatieve jongeren naar toe trokken. Aan het eind van de jaren ’80 komt een grotere groep mensen in aanraking met deze graffiti omdat dan ook de media rapportages gaan maken over deze kunstenaars. Ook beginnen de eerste musea met het tonen van deze kunst. Het parlement van de deelstaat laat het fenomeen zelfs wetenschappelijk onderzoeken. Vanaf 1988 komt er een speciaal team van de politie dat deze mensen op gaat sporen. Rechters leggen dan hoge boetes op.
De vele foto’s die hier te zien zijn, geven een mooi beeld van het Hamburg in de jaren ’80 van de vorige eeuw. In deze periode was er ook sprake van kraakacties in huizen inde Hafenstrasse die afgebroken dreigden te worden. Dit zorgden in de jaren 1986 en 1987 voor stevige confrontaties met de politie. In 1987 werd er een compromis bereikt. De krakers mochten blijven als de barricades werden afgebroken. In 1995 werden de huizen door de stad aan de bewoners verkocht.
Het spuiten van graffiti gebeurde niet alleen op gebouwen maar ook op treinen.
Er ontstond in deze periode dus een volledige subcultuur onder jongeren met een eigen muziek- en kledingstijl.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen