Zaterdag 3 augustus 2019
In dit deel van het reisverslag het vervolg van de zaterdag in Kranj. In het centrum van deze stad bevindt zich een kerk vernoemd naar de heilige Cantianus. De kerk is rond 1400 gebouwd op de plek van een oudere kerk. Het in 1934 ontworpen altaar is een stuk moderner dan de rest van de kerk.





In Kranj zijn er nog veel meer plaatsen die naar France Preseren vernoemd zijn. Op de volgende twee foto’s is het beeld van hem te zien dat in de buurt van het theater staat dat zijn naam draagt.





Op de onderstaande foto zijn de trappen met bijbehorende fontein te zien die door de architect Joze Plecnik ontworpen zijn als toegang tot de stad. Hij is ook verantwoordelijk geweest voor de reconstructie van het theater van de stad.



Vlak in de buurt van deze stadsentree staat de rozenkranskerk. De kerk is in de eerste helft van de 16de eeuw gebouwd en wordt nu gebruikt door de Protestanten. In die tijd werd er rondom de kerk een kerkhof aangelegd waar de arme mensen van de stad begraven werden. Helaas was de kerk gesloten.



Het oudste deel van de stad ligt als het ware op een soort schiereiland met aan de ene kant de rivier de Sava en aan de andere kant de Kokra rivier. Vanaf een uitkijkplatform kun je de rivier zien. In de loop van de tijd is er hier een 30 meter diep ravijn ontstaan.



Een ander kerkje dat zich hier bevindt is vernoemd naar de heilige Sebastiaan. De kerk is gebouwd in 1478 toen er zich in deze omgeving een grote plaag had voorgedaan. Tegenwoordig wordt de kerk gebruikt door de Servisch Orthodoxe gemeenschap.



In het vorige deel van dit reisverslag heb ik al gemeld dat het stadsmuseum van Kranj over een aantal locaties verdeeld is. Eén van die locaties is het Khislstein kasteel. Dit is een kasteel uit de 13de eeuw dat uitkijkt op de rivier de Sava en bedoeld was om de stad te verdedigen. Na in bezit te zijn geweest van allerlei belangrijke families is het in 1913 door de staat gekocht en in 1952 gerenoveerd door de architect Plecnik.



Ook dit museum start weer in de oudheid net zoals het andere deel van het stadsmuseum dat zich echt midden in Kranj bevindt.



Op de volgende foto zijn een aantal heiligenbeelden te zien. Het middelste beeld is een kopie van een beeld uit de 13de eeuw. Het beeld laat Maria met Jezus zien. Het oorspronkelijke beeld komt uit de pelgrimskerk van Velesovo. Er wordt gezegd dat dit beeld wonderen heeft verricht.



Op de volgende foto is een schildering te zien van een aantal mensen die in de Middeleeuwen aan het eten zijn met wat voorwerpen ervoor uit die tijd



De onderstaande twee foto’s zijn gewoon overzichtsfotos van een tweetal ruimtes in het museum. Ook deze middag was de temperatuur weer behoorlijk opgelopen, dus het was prettig om hier even in de koelte rond te lopen.





Om een indruk te krijgen van hoe de mensen hier vroeger leefden laat de volgende foto de inrichting van een boerderij zien. Aan het einde van de 18de eeuw begon men er mee om de meubels te versieren met bloemen en religieuze motieven.



Hieronder is nog een Biedermeier inrichting uit het midden van de 19de eeuw te zien. Zeker in de huizen van de rijken werden Perzische tapijten op de grond gelegd. Aan de muur hingen schilderijen van romantische landschappen of familieportretten. Een piano was een vast onderdeel van de salon in die tijd.



De verschillende musea in Kranj zijn allemaal onderdeel van hetzelfde stadsmuseum. Dit gebouw is het voormalige gemeentehuis van Kranj. Het bestaat uit een tweetal verschillende huizen. De trouwzaal van het pand wordt nog steeds gebruikt. Ik kon er nog net een foto nemen terwijl ze al bezig waren om deze zaal in gereedheid te brengen voor een huwelijk.



Helemaal bovenin het museum op de zolder was nog een wisseltentoonstelling te zien omdat het in 2019 40 jaar geleden was dat voor het eerst een Sloveen de Mount Everest heeft beklommen.



Het oude gedeelte van Kranj is goed bewaard gebleven. Buiten dit oude deel is Kranj verder geen bijzondere stad. Daarom hier nog een tweetal foto’s uit het oude deel om een wat betere indruk te krijgen hoe dit eruit ziet.





Rond een uur of drie had ik alles wat ik in het oude deel van Kranj wilde zien gezien. Omdat ik het nog wat vroeg vond om al terug te gaan naar Ljubljana ben ik vanuit het oude gedeelte gewandeld naar de begraafplaats van de stad. Die bevindt zich aan de rand van de moderne stad. Ik vind het altijd wel interessant om in het buitenland een begraafplaats te bezoeken omdat dat vaak een indruk geeft van de geschiedenis van de stad. Zie hiervoor de volgende foto met een monument voor Slovenen die overleden zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog.



De onderstaande foto laat zien, dat het mooie weer inmiddels verdwenen was en het behoorlijk bewolkt begon te worden. Al snel volgde er dan ook een flinke regenbouw die toch gauw een kwartiertje duurde. Gelukkig was er op een soort pleintje voor het gebouw waar uitvaartdiensten worden gehouden ruimte om te schuilen.



De laatste foto van dit kerkhof laat de oorlogsgraven zien van de Duitse soldaten die hier tijdens de Tweede Wereldoorlog gesneuveld zijn..



Gelukkig werd het weer snel weer beter en begon de zon weer te schijnen. Vanaf het kerkhof ben ik toen op mijn gemak teruggelopen naar het busstation van Kranj. Dat is een mooie wandeling waarbij je met een brug over de rivier de Kokra loopt om weer in de buurt van het oude deel uit te komen.





Ruim om tijd kwam ik bij het busstation aan. Daar was het wel even zoeken om de juiste halte te vinden van de bus. De plaatsen waar de bussen stoppen liggen niet zo dicht bij elkaar als dat in Nederland het geval is. Op de weg zijn simpelweg getallen geverfd die aangeven wat het nummer van de halte is. Bij de halte wordt dan wel netjes aangegeven welke bussen hier stoppen. Met ongeveer een kwartier vertraging arriveerde de bus op weg naar Ljubljana. Waar het in de ochtend heel rustig was, waren nu zowat alle plekken in de bus bezet.



Rond een uur of 6 was ik weer terug op het station in Ljubljana. Daar heb ik nog een treinkaartje voor de volgende dag gekocht naar de plaats Divaca. Hier bevinden zich de beroemde grotten van Skocjan. Na wat gegeten te hebben in de buurt van het station heb ik het begin van de avond gebruikt om nog wat door het stadspark te wandelen. Het stadspark is het begin van een groot groen deel in de stad dat op een heuvel licht met allerlei wandelpaden. Hier bevindt zich ook de dierentuin van Ljubljana. Ik heb maar door een klein stukje van dit gebied gewandeld omdat het rond een uur of 8 toch behoorlijk donker begon te worden.



Rond een uur of acht ben ik dan eerst weer teruggelopen naar het Centraal Station. In Ljubljana kun je alles in principe gewoon lopend doen omdat de afstanden vrij klein zijn. Er is wel een busnetwerk maar de bussen rijden niet echt heel regelmatig zoals in andere grote steden. Ik vond het makkelijker om dan maar gewoon te gaan wandelen. Op de laatste foto is de nachttrein te zien die rond 9 uur vertrekt naar Belgrado.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina