Zaterdag 16 oktober 2021
Als je het museum van Lublin weer uitloopt dat zich bevindt in het oude kasteel kom je uit op een binnenplaats. Op deze binnenplaats is de oude originele toren goed te zien. De toren is te bezoeken en op de verschillende verdiepingen bevindt zich in het Pools een beschrijving van de geschiedenis van dit gebouw als gevangenis. Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen de tijd tot 1939 en die vanaf de Duitse bezetting van Polen.
Helemaal doorlopend naar boven kom je uit op het platform van de toren waar vandaan je een mooi uitzicht hebt over de stad Lublin.
Vanaf het museum kun je vervolgens als je terugloopt door de oude stad uitkomen bij het huidige moderne centrum van de stad Lublin.
In het centrum bevindt zich het grote Litewski (Litouwen) plein. Dit plein heeft een oppervlakte van 35 duizend vierkante kilometer en werd oorspronkelijk gebruikt voor militaire parades. Aan het plein staat de Petrus en Paulus kerk met het klooster van de Kapucijnen dat bij deze kerk hoort. Deze orde is rond 1721 in Lublin gearriveerd. Tussen 1726 en 1733 zijn de kerk en het klooster gebouwd.
Nadat de Kapucijners in 1864 naar een andere plaats vertrokken is de kerk in gebruik gekomen bij priesters die zelf niet in een klooster woonden. Het klooster werd gebruikt als opslagruimte. In 1919 zijn de Kapucijners weer terug gekomen naar deze gebouwen.
In de directe omgeving en op het plein zelf bevinden zich ook een aantal herdenkingsmonumenten. Zoals het onderstaande monument ter nagedachtenis aan de meer dan 300.000 Joden uit Lublin en omgeving die tijdens de Tweede Wereld oorlog vermoord zijn door de Duitsers.
Een ander monument verwijst naar de Unie van Lublin. Dit was een verbond tussen Polen en Litouwen dat op 1 juli 1569 in Lublin getekend is. Een belangrijke oorzaak van het sluiten van deze unie was het feit dat Litouwen ernstige problemen had in een oorlog met Rusland en daardoor steun zocht bij het Poolse koninkrijk.
Een klein stukje uit de buurt van het centrum staat de kerk van de Heilige maagd Maria met het bijbehorende klooster van de ongeschoeide Karmelieten. De bouw van de kerk was klaar in het jaar 1721.
Na een renovatie van het klooster in 1826 is het in gebruik genomen als ziekenhuis en opvang voor wezen. Tot na de Tweede Wereldoorlog hebben in het bijbehorende ziekenhuis zusters gewerkt. Vandaag leven de zusters in een deel van het voormalige kloostergebouw.
Vlak in de buurt van deze kerk bevindt zich weer een andere kerk die vernoemd is naar Jozef van Nazareth. De kerk zelf was op deze dag niet open, er was enkel een kleine kapel te bezoeken die bij de kerk hoort. Tussen 1635 en 1644 is dit gebouw gerealiseerd.
In de communistische tijd was in de bijbehorende kloostergebouwen de Poolse geheime dienst gevestigd.
Inmiddels was het al wat later op de middag geworden en was ik weer teruggelopen in de richting van het centraal station van Lublin. Hierdoor kwam ik opnieuw uit bij een van de toegangspoorten van de oude stad waar de kathedraal van Lublin staat. Nu was er gelukkig geen viering waardoor het wel mogelijk was om deze kerk te bezoeken.
De kathedraal van Lublin is gebouwd tussen 1592 en 1617. Sinds 1805 is de kerk een kathedraal. Een bijzonderheid is het wonder van Lublin dat hier op 3 juli 1949 heeft plaats gevonden. Op het linkerdeel van de onderstaande foto is een icoon te zien van de Zwarte Madonna van Czestochowa. Verder op in dit deel van het reisverslag staat nog een foto waarop de icoon beter te zien is. Een non ontdekte toen dat de Madonna op deze icoon aan het huilen was.
Nadat een priester het wonder ook had gezien verspreidde het nieuws zich snel door de stad en kwamen steeds meer mensen naar de kathedraal. De communistische autoriteiten probeerden te voorkomen dat mensen de stad nog in konden maar dat was zinloos. Op 10 juli startten ze dan ook een “anti mirakel actie” en zetten de kardinaal onder druk om te verklaren dat het wonder niet echt was.
Via propaganda probeerden de communisten vervolgens duidelijk te maken dat het hier ging om iets dat georganiseerd was door geestelijken die banden hadden met de vijanden van Polen.
In deze kathedraal is er ook een eigen altaar dat speciaal is ingericht voor paus Johannes Paulus II.
Onderdeel van de kathedraal is de drie-eenheidstoren met een hoogte van 40 meter. Op de verschillende verdiepingen van deze toren is het aartsbisschoppelijk museum van religieuze kunst gevestigd.
Hierbij is de beschikbare ruimte zeer efficiënt gebruikt. Niet alleen op de verschillende verdiepingen maar ook op de gangen van deze toren en op de muren langs te trappen hangen allerlei kunstwerken of is een schaalmodel van de kathedraal te zien.
Vervolgens is het nog een behoorlijke klim naar boven door allerlei gangetjes en trappen om langzaamaan boven in de toren uit te komen.
Vanaf deze 40 meter hoge toren kun je van alle kanten een groot deel van de stad Lublin zien.
Rond half vijf ben ik op mijn gemak teruggelopen naar het Centraal Station van Lublin waar ik iets voor vijf uur aankwam. Omdat het toen nog ongeveer een uur wachten was op de trein richting Warschau heb ik daar in café wat gedronken en iets kleins gegeten. In Polen moet je voor intercity treinen reserveren en dat betekent dat je dus alleen meekunt met de trein waarvoor je een kaartje hebt gekocht.
Met de trein was het vervolgens een rit van twee uur naar het Oost Station van Warschau (Warszawa Wschodnia). Omdat deze trein niet doorreed naar het Centraal Station was daardoor nog een overstap nodig op een andere intercitytrein om dan rond kwart over acht weer op mijn eindbestemming aan te komen.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Als je het museum van Lublin weer uitloopt dat zich bevindt in het oude kasteel kom je uit op een binnenplaats. Op deze binnenplaats is de oude originele toren goed te zien. De toren is te bezoeken en op de verschillende verdiepingen bevindt zich in het Pools een beschrijving van de geschiedenis van dit gebouw als gevangenis. Hierbij wordt een onderscheid gemaakt tussen de tijd tot 1939 en die vanaf de Duitse bezetting van Polen.
Helemaal doorlopend naar boven kom je uit op het platform van de toren waar vandaan je een mooi uitzicht hebt over de stad Lublin.
Vanaf het museum kun je vervolgens als je terugloopt door de oude stad uitkomen bij het huidige moderne centrum van de stad Lublin.
In het centrum bevindt zich het grote Litewski (Litouwen) plein. Dit plein heeft een oppervlakte van 35 duizend vierkante kilometer en werd oorspronkelijk gebruikt voor militaire parades. Aan het plein staat de Petrus en Paulus kerk met het klooster van de Kapucijnen dat bij deze kerk hoort. Deze orde is rond 1721 in Lublin gearriveerd. Tussen 1726 en 1733 zijn de kerk en het klooster gebouwd.
Nadat de Kapucijners in 1864 naar een andere plaats vertrokken is de kerk in gebruik gekomen bij priesters die zelf niet in een klooster woonden. Het klooster werd gebruikt als opslagruimte. In 1919 zijn de Kapucijners weer terug gekomen naar deze gebouwen.
In de directe omgeving en op het plein zelf bevinden zich ook een aantal herdenkingsmonumenten. Zoals het onderstaande monument ter nagedachtenis aan de meer dan 300.000 Joden uit Lublin en omgeving die tijdens de Tweede Wereld oorlog vermoord zijn door de Duitsers.
Een ander monument verwijst naar de Unie van Lublin. Dit was een verbond tussen Polen en Litouwen dat op 1 juli 1569 in Lublin getekend is. Een belangrijke oorzaak van het sluiten van deze unie was het feit dat Litouwen ernstige problemen had in een oorlog met Rusland en daardoor steun zocht bij het Poolse koninkrijk.
Een klein stukje uit de buurt van het centrum staat de kerk van de Heilige maagd Maria met het bijbehorende klooster van de ongeschoeide Karmelieten. De bouw van de kerk was klaar in het jaar 1721.
Na een renovatie van het klooster in 1826 is het in gebruik genomen als ziekenhuis en opvang voor wezen. Tot na de Tweede Wereldoorlog hebben in het bijbehorende ziekenhuis zusters gewerkt. Vandaag leven de zusters in een deel van het voormalige kloostergebouw.
Vlak in de buurt van deze kerk bevindt zich weer een andere kerk die vernoemd is naar Jozef van Nazareth. De kerk zelf was op deze dag niet open, er was enkel een kleine kapel te bezoeken die bij de kerk hoort. Tussen 1635 en 1644 is dit gebouw gerealiseerd.
In de communistische tijd was in de bijbehorende kloostergebouwen de Poolse geheime dienst gevestigd.
Inmiddels was het al wat later op de middag geworden en was ik weer teruggelopen in de richting van het centraal station van Lublin. Hierdoor kwam ik opnieuw uit bij een van de toegangspoorten van de oude stad waar de kathedraal van Lublin staat. Nu was er gelukkig geen viering waardoor het wel mogelijk was om deze kerk te bezoeken.
De kathedraal van Lublin is gebouwd tussen 1592 en 1617. Sinds 1805 is de kerk een kathedraal. Een bijzonderheid is het wonder van Lublin dat hier op 3 juli 1949 heeft plaats gevonden. Op het linkerdeel van de onderstaande foto is een icoon te zien van de Zwarte Madonna van Czestochowa. Verder op in dit deel van het reisverslag staat nog een foto waarop de icoon beter te zien is. Een non ontdekte toen dat de Madonna op deze icoon aan het huilen was.
Nadat een priester het wonder ook had gezien verspreidde het nieuws zich snel door de stad en kwamen steeds meer mensen naar de kathedraal. De communistische autoriteiten probeerden te voorkomen dat mensen de stad nog in konden maar dat was zinloos. Op 10 juli startten ze dan ook een “anti mirakel actie” en zetten de kardinaal onder druk om te verklaren dat het wonder niet echt was.
Via propaganda probeerden de communisten vervolgens duidelijk te maken dat het hier ging om iets dat georganiseerd was door geestelijken die banden hadden met de vijanden van Polen.
In deze kathedraal is er ook een eigen altaar dat speciaal is ingericht voor paus Johannes Paulus II.
Onderdeel van de kathedraal is de drie-eenheidstoren met een hoogte van 40 meter. Op de verschillende verdiepingen van deze toren is het aartsbisschoppelijk museum van religieuze kunst gevestigd.
Hierbij is de beschikbare ruimte zeer efficiënt gebruikt. Niet alleen op de verschillende verdiepingen maar ook op de gangen van deze toren en op de muren langs te trappen hangen allerlei kunstwerken of is een schaalmodel van de kathedraal te zien.
Vervolgens is het nog een behoorlijke klim naar boven door allerlei gangetjes en trappen om langzaamaan boven in de toren uit te komen.
Vanaf deze 40 meter hoge toren kun je van alle kanten een groot deel van de stad Lublin zien.
Rond half vijf ben ik op mijn gemak teruggelopen naar het Centraal Station van Lublin waar ik iets voor vijf uur aankwam. Omdat het toen nog ongeveer een uur wachten was op de trein richting Warschau heb ik daar in café wat gedronken en iets kleins gegeten. In Polen moet je voor intercity treinen reserveren en dat betekent dat je dus alleen meekunt met de trein waarvoor je een kaartje hebt gekocht.
Met de trein was het vervolgens een rit van twee uur naar het Oost Station van Warschau (Warszawa Wschodnia). Omdat deze trein niet doorreed naar het Centraal Station was daardoor nog een overstap nodig op een andere intercitytrein om dan rond kwart over acht weer op mijn eindbestemming aan te komen.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen