Zondag 30 april 2023
Op de laatste dag van mijn vakantie in het oosten van Slowakije ben ik de gehele dag in Kosice gebleven om aan het begin van de avond met de trein verder te reizen naar de hoofdstad Bratislava. Een van de grotere musea ik Kosice is het Oost Slowaakse Museum. Dit museum is in 1872 opgericht door een aantal inwoners van Kosice. Sinds 1901 is het museum gevestigd in het huidige gebouw. Daarnaast beheert het Oost Slowaakse museum ook nog een aantal andere musea op andere plekken.
De belangrijkste bezienswaardigheid van dit museum is de “goudschat van Kosice”. Op 24 augustus 1935 werd hier een van de grootste vondsten van gouden munten in Europa gedaan. In totaal werden er toen rond de 2900 gouden munten gevonden. De volledige collectie is bewaard gebleven en wordt nu in het museum tentoongesteld. Het vermoeden is dat de munten hier in het jaar 1682 begraven zijn toen de stad bezet werd door troepen die tegen de Habsburgers waren.
Sinds 1967 zijn de munten in hun geheel te zien in het museum van Kosice. Vanaf 1970 in een speciaal beveiligde ruimte. In deze ruimte hangt een grote landkaart waarop te zien is hoeveel munten uit bepaalde steden in Europa komen.
Draadbewerking is het maken van voorwerpen door draden met de hand te bewerken. In Slowakije is er een geschiedenis van enkele eeuwen waarop dit vak werd uitgeoefend. In de loop van de jaren is dit overgegaan naar een machinale bewerking. Oorspronkelijk was het seizoensarbeid voor rondtrekkende mensen, tegenwoordig worden deze producten voor de hele wereld gemaakt.
Deze vorm van bewerken is gestart in de vroege 18de eeuw. De aanwezigheid van ijzerfabrieken in de regio Silezië maakte het eenvoudig voor de mensen van aanliggende regio’s om hier mee te beginnen. Ze kwamen onder andere met ijzer in aanraking omdat ze ijzererts en ijzerproducten vervoerden naar deze fabrieken. Oorspronkelijk hielden de mensen zich vooral bezig met reparaties, maar vanaf het begin van de 19de eeuw werd het steeds meer een vorm van permanent inkomen voor de mensen. Ze trokken van dorp naar dorp om hun producten te verkopen.
Er zijn rond de 320 kleine en middelgrote werkplaatsen bekend waar deze producten gemaakt werden. Kleine bedrijfjes hadden tussen de vier en tien mensen die aan het werk waren. Hierdoor ontstonden ook allerlei moderne verkoopmethodes zoals het maken van een catalogus met producten en het langs de deuren gaan om zaken te verkopen. Ook in andere landen waaronder Rusland werden draadverwerkingsfabrieken opgezet.
Zoals op deze foto’s is te zien bezit het museum een grote collectie van ijzerdraad voorwerpen. Het gaat hier niet alleen om producten die functioneel zijn maar ook om werken van kunstenaars.
Het volgende deel van het museum gaat over propaganda in de communistische tijd. Hiervoor is in een zaal een grote hoeveelheid propagandamateriaal uit deze periode tentoongesteld. Het zal geen verrassing zijn dat rood hierbij de overheersende kleur is.
Een onderdeel van de communistische propaganda was ook de verheerlijking van de leiders. Links hangt een portret van Klement Gottwald, de eerste communistische minister-president van Tsjechië. In het midden hangt een portret met de afbeeldingen van Marx, Engels, Lenin en Stalin. Rechts hangt nog een schilderij van Stalin alleen.
Zoals eerder aangegeven is het museum gestart in 1872 waarbij de begincollectie afkomstig was van allerlei inwoners van Kosice, maar ook kerken en gemeenschappen. Het museum houdt zich niet met een thema bezig maar gaat breed in op Kosice en de omgeving. Zo is er een aparte zaal met allemaal opgezette vogels uit dit gebied.
Het museum bezit ook een grote collectie schilderijen. Ook hier is het weer veel te veel om allemaal te laten zien in dit reisverslag dus daarom heb ik mij beperkt tot een aantal vrij willekeurige voorbeelden. De volgende foto laat een schilderij uit 1838 zien met als titel “De aankomst van de Hongaren”.
Omdat het in 2022 precies 150 jaar geleden was dat dit museum opgericht is, was een aparte zaal ingericht met voorwerpen uit de begintijd. In deze tijd werd er ook een logboek bijgehouden waarin opgeschreven werd, wie welk voorwerp gedoneerd had aan het museum. De eerste schenking kwam van de toenmalige directeur van het nationale museum in Budapest.
Doordat het museum over veel verschillende voorwerpen beschikt, werd al snel na de oprichting gestart met het indelen in een aantal categorieën: archeologie, munten en medailles, boeken, kunst en natuurhistorie. Tegenwoordig heeft het museum een onafhankelijk opererende bibliotheek en houd zich bezig met de onderwerpen geschiedenis, kunstgeschiedenis en natuurwetenschappen.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Op de laatste dag van mijn vakantie in het oosten van Slowakije ben ik de gehele dag in Kosice gebleven om aan het begin van de avond met de trein verder te reizen naar de hoofdstad Bratislava. Een van de grotere musea ik Kosice is het Oost Slowaakse Museum. Dit museum is in 1872 opgericht door een aantal inwoners van Kosice. Sinds 1901 is het museum gevestigd in het huidige gebouw. Daarnaast beheert het Oost Slowaakse museum ook nog een aantal andere musea op andere plekken.
De belangrijkste bezienswaardigheid van dit museum is de “goudschat van Kosice”. Op 24 augustus 1935 werd hier een van de grootste vondsten van gouden munten in Europa gedaan. In totaal werden er toen rond de 2900 gouden munten gevonden. De volledige collectie is bewaard gebleven en wordt nu in het museum tentoongesteld. Het vermoeden is dat de munten hier in het jaar 1682 begraven zijn toen de stad bezet werd door troepen die tegen de Habsburgers waren.
Sinds 1967 zijn de munten in hun geheel te zien in het museum van Kosice. Vanaf 1970 in een speciaal beveiligde ruimte. In deze ruimte hangt een grote landkaart waarop te zien is hoeveel munten uit bepaalde steden in Europa komen.
Draadbewerking is het maken van voorwerpen door draden met de hand te bewerken. In Slowakije is er een geschiedenis van enkele eeuwen waarop dit vak werd uitgeoefend. In de loop van de jaren is dit overgegaan naar een machinale bewerking. Oorspronkelijk was het seizoensarbeid voor rondtrekkende mensen, tegenwoordig worden deze producten voor de hele wereld gemaakt.
Deze vorm van bewerken is gestart in de vroege 18de eeuw. De aanwezigheid van ijzerfabrieken in de regio Silezië maakte het eenvoudig voor de mensen van aanliggende regio’s om hier mee te beginnen. Ze kwamen onder andere met ijzer in aanraking omdat ze ijzererts en ijzerproducten vervoerden naar deze fabrieken. Oorspronkelijk hielden de mensen zich vooral bezig met reparaties, maar vanaf het begin van de 19de eeuw werd het steeds meer een vorm van permanent inkomen voor de mensen. Ze trokken van dorp naar dorp om hun producten te verkopen.
Er zijn rond de 320 kleine en middelgrote werkplaatsen bekend waar deze producten gemaakt werden. Kleine bedrijfjes hadden tussen de vier en tien mensen die aan het werk waren. Hierdoor ontstonden ook allerlei moderne verkoopmethodes zoals het maken van een catalogus met producten en het langs de deuren gaan om zaken te verkopen. Ook in andere landen waaronder Rusland werden draadverwerkingsfabrieken opgezet.
Zoals op deze foto’s is te zien bezit het museum een grote collectie van ijzerdraad voorwerpen. Het gaat hier niet alleen om producten die functioneel zijn maar ook om werken van kunstenaars.
Het volgende deel van het museum gaat over propaganda in de communistische tijd. Hiervoor is in een zaal een grote hoeveelheid propagandamateriaal uit deze periode tentoongesteld. Het zal geen verrassing zijn dat rood hierbij de overheersende kleur is.
Een onderdeel van de communistische propaganda was ook de verheerlijking van de leiders. Links hangt een portret van Klement Gottwald, de eerste communistische minister-president van Tsjechië. In het midden hangt een portret met de afbeeldingen van Marx, Engels, Lenin en Stalin. Rechts hangt nog een schilderij van Stalin alleen.
Zoals eerder aangegeven is het museum gestart in 1872 waarbij de begincollectie afkomstig was van allerlei inwoners van Kosice, maar ook kerken en gemeenschappen. Het museum houdt zich niet met een thema bezig maar gaat breed in op Kosice en de omgeving. Zo is er een aparte zaal met allemaal opgezette vogels uit dit gebied.
Het museum bezit ook een grote collectie schilderijen. Ook hier is het weer veel te veel om allemaal te laten zien in dit reisverslag dus daarom heb ik mij beperkt tot een aantal vrij willekeurige voorbeelden. De volgende foto laat een schilderij uit 1838 zien met als titel “De aankomst van de Hongaren”.
Omdat het in 2022 precies 150 jaar geleden was dat dit museum opgericht is, was een aparte zaal ingericht met voorwerpen uit de begintijd. In deze tijd werd er ook een logboek bijgehouden waarin opgeschreven werd, wie welk voorwerp gedoneerd had aan het museum. De eerste schenking kwam van de toenmalige directeur van het nationale museum in Budapest.
Doordat het museum over veel verschillende voorwerpen beschikt, werd al snel na de oprichting gestart met het indelen in een aantal categorieën: archeologie, munten en medailles, boeken, kunst en natuurhistorie. Tegenwoordig heeft het museum een onafhankelijk opererende bibliotheek en houd zich bezig met de onderwerpen geschiedenis, kunstgeschiedenis en natuurwetenschappen.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen