Zaterdag 22 juli 2023
Nadat ik in de ochtend en het begin van de middag in Oranienburg ben geweest, was ik na mijn bezoek aan het gelijknamige kasteel hier weer met de trein teruggegaan naar Berlijn. Daar wilde ik eigenlijk nog het Pergamonmuseum bezoeken. Dit is een bekend archeologiemuseum waar ik een jaar of tien geleden ook al eens ben geweest. Vanwege een grote renovatie ging dit museum in oktober 2023 dicht om pas in het jaar 2037 weer volledig te openen. Dat is geen typefout want het gaat dus echt veertien jaar duren voordat alles weer open is. Een deel van het museum zal in het jaar 2027 alweer open gaan. Helaas bleek het zo druk te zijn dat alle kaartjes waren uitverkocht en het dus niet meer mogelijk was om hierbinnen te komen. Ook niet op de zondag toen ik ook nog in Berlijn zou zijn. Daarom heb ik toen voor het DDR Museum gekozen.
Een aantal jaar geleden ben ik hier ook al eens geweest maar inmiddels is dit museum volledig nieuw ingericht. Een belangrijke reden hiervan was dat op 16 december het bekende AquaDom. Een grote cilinder vol met vissen dat zich in het nabijgelegen Radisson Hotel in Berlijn bevindt uit elkaar geklapt is. Het gevolg was een enorme schade aan het hotel en ook aan de omgeving. Het gevolg hiervan was dat ongeveer een derde deel van het DDR-museum toen onder water gelopen is. Hierdoor is het museum een viertal maanden dicht geweest. Die tijd is toen mede gebruikt om al langer geplande vernieuwingen door te voeren.
Bij de ingang van het museum staat een Trabant 601. Deze auto van matige kwaliteit had een wachttijd van rond de 16 jaar. Het gevolg hiervan was dat tweedehandsauto’s net zo duur waren als nieuwe auto’s. Doordat onderdelen niet altijd beschikbaar waren, was ook het onderhoud van deze auto een hele uitdaging. Zoals op de onderstaande foto’s te zien is, is het DDR museum een erg druk bezocht museum in het centrum van Berlijn.
Op de volgende foto is een kinderdagverblijf nagebouwd. De communistische staat had er een belang bij dat zoveel mogelijk kinderen deze bezochten omdat ze op deze manier opgeleid zouden kunnen worden tot goede burgers van de communistische DDR. Meer dan 90 procent van de kinderen ging naar een kinderdagverblijf.
Ook de methodes voor het rekenonderwijs op de lagere school waren helemaal aanpast aan de DDR. Zoo is op de volgende foto onder andere een tank tussen de rekensommen gezien. Leerlingen moeten verder vragen oplossen zoals “Van een groep soldaten zijn 24 soldaten aan het leren. 4 soldaten houden de wacht. Hoeveel soldaten behoren tot deze groep?
De onderstaande foto laat een nagebouwde gevangeniscel uit de DDR tijd zien.
Een bijzonderheid van het museum is de onderstaande blauwe Volvo waarmee Erich Honecker zich door de DDR liet rijden. In de DDR werd het automerk Volvo ook gebruikt door bijvoorbeeld de Stasi. Omdat Zweden heel lang een neutraal land geweest is, was het dus ook voor communistische landen acceptabel om hier auto’s te kopen. Je had dan westerse kwaliteit maar niet auto’s uit landen zoals de Verenigde Staten, Frankijk, Engeland of Duitsland. Dat was toch weer een stap te ver voor de communistische leiders.
In de jaren ’70 ontstonden in de DDR met steun van de kerk kleine oppositionele groepen. In de kelders van de gebouwen weden tijdschriften gedrukt over onderwerpen zoals het milieu, vrede en mensenrechten. Op deze manier ontstond in de kelder van de Berlijnse Zionskerk de “Umweltbibliothek”. De hier gebruikte drukmachine staat nu in het DDR museum. In november 1987 viel de Stasi hierbinnen, arresteerde alle aanwezigen en nam de drukpers in beslag. De mensen kwamen echter in opstand en dat leidde ertoe dat de arrestanten vrijgelaten werden en ook de drukpers werd teruggegeven.
In het DDR museum zijn in een aantal ruimtes kamers uit een typische DDR woning nagebouwd. Op de volgende drie foto’s zijn de slaapkamer. kinderkamer en de badkamer te zien. Ook andere ruimtes zoals de keuken en de woonkamer zijn nagebouwd.
Om in een tijd van ongeveer een uur een eerste indruk te krijgen van het leven in de DDR is dit museum erg geschikt. Ten opzichte van de vorige inrichting is het aantal interactieve elementen ook zeker toegenomen. Dat maakt het museum dan ook erg geschikt voor gezinnen om naar toe te gaan. En verder natuurlijk ook de centrale ligging midden in het centrum van Berlijn. Als je echt de sfeer van de DDR tijd wilt proeven dan is echter een bezoek aan het voormalige hoofdkwartier van de Stasi of de gevangenis in Hohenschönhausen aan te raden.
Zondag 23 juli en maandag 24 juli 2023
Op mijn laatste dag in Berlijn ben ik zoals ik dat eigenlijk altijd op een zondag doe langs een aantal markten in Berlijn gelopen. In het centrum van de stad heb je altijd wat tweedehands boekhandelaren staan voor het gebouw van de Humboldt Universiteit en in de buurt van het Museumeiland. Dit laatste dan gecombineerd met kunstenaars. Ook in de buurt van het Ostbahnhof is er elke zondag een tweedehandsmarkt. Hier kom ik altijd nog wel wat leuke boeken tegen over de Duitse geschiedenis. Ik had wel het idee dat het er nu met standhouders een stuk minder druk was dan voor de coronatijd. En ook het aantal bezoekers was zeker nog niet op het oude niveau terug. Maandag de 24ste ben ik rond 8 uur weer met de trein uit Berlijn naar Nederland vertrokken. De terugreis ging deze keer zonder vertragingen.
Nadat ik in de ochtend en het begin van de middag in Oranienburg ben geweest, was ik na mijn bezoek aan het gelijknamige kasteel hier weer met de trein teruggegaan naar Berlijn. Daar wilde ik eigenlijk nog het Pergamonmuseum bezoeken. Dit is een bekend archeologiemuseum waar ik een jaar of tien geleden ook al eens ben geweest. Vanwege een grote renovatie ging dit museum in oktober 2023 dicht om pas in het jaar 2037 weer volledig te openen. Dat is geen typefout want het gaat dus echt veertien jaar duren voordat alles weer open is. Een deel van het museum zal in het jaar 2027 alweer open gaan. Helaas bleek het zo druk te zijn dat alle kaartjes waren uitverkocht en het dus niet meer mogelijk was om hierbinnen te komen. Ook niet op de zondag toen ik ook nog in Berlijn zou zijn. Daarom heb ik toen voor het DDR Museum gekozen.
Een aantal jaar geleden ben ik hier ook al eens geweest maar inmiddels is dit museum volledig nieuw ingericht. Een belangrijke reden hiervan was dat op 16 december het bekende AquaDom. Een grote cilinder vol met vissen dat zich in het nabijgelegen Radisson Hotel in Berlijn bevindt uit elkaar geklapt is. Het gevolg was een enorme schade aan het hotel en ook aan de omgeving. Het gevolg hiervan was dat ongeveer een derde deel van het DDR-museum toen onder water gelopen is. Hierdoor is het museum een viertal maanden dicht geweest. Die tijd is toen mede gebruikt om al langer geplande vernieuwingen door te voeren.
Bij de ingang van het museum staat een Trabant 601. Deze auto van matige kwaliteit had een wachttijd van rond de 16 jaar. Het gevolg hiervan was dat tweedehandsauto’s net zo duur waren als nieuwe auto’s. Doordat onderdelen niet altijd beschikbaar waren, was ook het onderhoud van deze auto een hele uitdaging. Zoals op de onderstaande foto’s te zien is, is het DDR museum een erg druk bezocht museum in het centrum van Berlijn.
Op de volgende foto is een kinderdagverblijf nagebouwd. De communistische staat had er een belang bij dat zoveel mogelijk kinderen deze bezochten omdat ze op deze manier opgeleid zouden kunnen worden tot goede burgers van de communistische DDR. Meer dan 90 procent van de kinderen ging naar een kinderdagverblijf.
Ook de methodes voor het rekenonderwijs op de lagere school waren helemaal aanpast aan de DDR. Zoo is op de volgende foto onder andere een tank tussen de rekensommen gezien. Leerlingen moeten verder vragen oplossen zoals “Van een groep soldaten zijn 24 soldaten aan het leren. 4 soldaten houden de wacht. Hoeveel soldaten behoren tot deze groep?
De onderstaande foto laat een nagebouwde gevangeniscel uit de DDR tijd zien.
Een bijzonderheid van het museum is de onderstaande blauwe Volvo waarmee Erich Honecker zich door de DDR liet rijden. In de DDR werd het automerk Volvo ook gebruikt door bijvoorbeeld de Stasi. Omdat Zweden heel lang een neutraal land geweest is, was het dus ook voor communistische landen acceptabel om hier auto’s te kopen. Je had dan westerse kwaliteit maar niet auto’s uit landen zoals de Verenigde Staten, Frankijk, Engeland of Duitsland. Dat was toch weer een stap te ver voor de communistische leiders.
In de jaren ’70 ontstonden in de DDR met steun van de kerk kleine oppositionele groepen. In de kelders van de gebouwen weden tijdschriften gedrukt over onderwerpen zoals het milieu, vrede en mensenrechten. Op deze manier ontstond in de kelder van de Berlijnse Zionskerk de “Umweltbibliothek”. De hier gebruikte drukmachine staat nu in het DDR museum. In november 1987 viel de Stasi hierbinnen, arresteerde alle aanwezigen en nam de drukpers in beslag. De mensen kwamen echter in opstand en dat leidde ertoe dat de arrestanten vrijgelaten werden en ook de drukpers werd teruggegeven.
In het DDR museum zijn in een aantal ruimtes kamers uit een typische DDR woning nagebouwd. Op de volgende drie foto’s zijn de slaapkamer. kinderkamer en de badkamer te zien. Ook andere ruimtes zoals de keuken en de woonkamer zijn nagebouwd.
Om in een tijd van ongeveer een uur een eerste indruk te krijgen van het leven in de DDR is dit museum erg geschikt. Ten opzichte van de vorige inrichting is het aantal interactieve elementen ook zeker toegenomen. Dat maakt het museum dan ook erg geschikt voor gezinnen om naar toe te gaan. En verder natuurlijk ook de centrale ligging midden in het centrum van Berlijn. Als je echt de sfeer van de DDR tijd wilt proeven dan is echter een bezoek aan het voormalige hoofdkwartier van de Stasi of de gevangenis in Hohenschönhausen aan te raden.
Zondag 23 juli en maandag 24 juli 2023
Op mijn laatste dag in Berlijn ben ik zoals ik dat eigenlijk altijd op een zondag doe langs een aantal markten in Berlijn gelopen. In het centrum van de stad heb je altijd wat tweedehands boekhandelaren staan voor het gebouw van de Humboldt Universiteit en in de buurt van het Museumeiland. Dit laatste dan gecombineerd met kunstenaars. Ook in de buurt van het Ostbahnhof is er elke zondag een tweedehandsmarkt. Hier kom ik altijd nog wel wat leuke boeken tegen over de Duitse geschiedenis. Ik had wel het idee dat het er nu met standhouders een stuk minder druk was dan voor de coronatijd. En ook het aantal bezoekers was zeker nog niet op het oude niveau terug. Maandag de 24ste ben ik rond 8 uur weer met de trein uit Berlijn naar Nederland vertrokken. De terugreis ging deze keer zonder vertragingen.
Reactie toevoegen