Vrijdag 11 augustus 2023
Op de middag van deze vrijdag heb ik het ABBA-museum bezocht dat zich in het centrum van de Zweedse hoofdstad Stockholm bevindt. Hier wordt uitgebreid ingegaan op de geschiedenis van deze muziekgroep maar ook de carrières van de individuele leden. Het verslag van dit museum gaat hier verder met een foto van de eerste gitaar van Björn. Met kerst 1957 kreeg hij deze gitaar als cadeau van zijn ouders.
In een apart ingerichte ruimte zijn uitsluitend echte outfits en ook een groot aantal gewonnen gouden platen te zien.
Begin 1983 besloot de groep om een tijdelijke pauze in te lassen van gezamenlijke optredens en muziek maken. Uiteindelijk bleek dit het voorlopig definitieve einde te zijn van de groep ABBA. Het museum gaat vervolgens ook verder met hoe de verschillende artiesten van ABBA hun solo carrière hebben vormgegeven.
Björn en Benny begonnen na het einde van ABBA met het schrijven van musicals. In 1983 ontwikkelden ze de musical “Chess”. Dit is gebaseerd op het wereldkampioenschap schaken in 1972 in IJsland tussen de Rus Boris Spasski en de Amerikaan Bobby Fischer. Vanaf 1984 werd er met deze musical een tournee gemaakt door Europa.
Een origineel voorwerp in het museum is de eerste IBM computer met originele rekening die Björn begin jaren ’80 gekocht heeft.
Na het stoppen van ABBA begon Frida met het maken van een tweetal eigen albums. Hierna trok ze zich steeds meer terug van het podium en trad nog maar heel sporadisch als artiest op. Ze werd actief bij organisaties die zich inzetten voor het milieu. Vanaf de jaren ’90 kwamen er met enige regelmaat weer nieuwe liedjes van haar uit.
In 1999 ging in Londen de musical “Mamma Mia!” in première. De musical heeft de volgende verhaallijn (bron Wikipedia voor de schuingedrukte tekst) en gedurende het stuk worden er allerlei liedjes van Abba gezongen.
Het verhaal gaat over Sophie en haar moeder Donna, die op een klein Grieks eiland wonen. Donna runt hier een eigen taverne.
Sophie staat op het punt te gaan trouwen met haar jeugdliefde Sky en wil graag dat haar vader haar weggeeft als bruid. Ze weet echter niet wie dit is daar haar moeder haar alleen heeft opgevoed en niet over haar verleden praat. Sophie ontdekt echter in het dagboek van haar moeder dat ze drie mogelijke vaders heeft; een Amerikaanse architect genaamd Sam, een Britse bankier genaamd Harrie, en een Zweedse schrijver/avonturier genaamd Bart (Bill in de originele Engelstalige opvoering). Ze nodigt daarom alle drie de mannen uit om naar het eiland te komen om uit te zoeken wie haar echte vader is.
Ook de vriendinnen van haar moeder komen langs om herinneringen aan vervlogen tijden op te halen, toen ze nog het trio Donna en de Dynamo's vormden. Ze besluiten nog eenmaal samen op te treden tijdens Sophies vrijgezellenfeest die avond. Die dag arriveren ook de drie mogelijke vaders. Sophie hoopt haar vader meteen te zullen herkennen wanneer hij voor haar staat, maar dat blijkt niet het geval. Ze verstopt haar vaders voor haar moeder. Alleen haar moeder ontdekt de mannen uiteindelijk toch en raakt in paniek. Dit zorgt voor een gespannen situatie tussen Sophie en Donna. Ook Sky ontdekt de aanwezigheid van de drie mannen en beschuldigt Sophie ervan de bruiloft enkel en alleen te willen houden om eindelijk haar vader te vinden. De bruiloft lijkt mis te gaan.
Uiteindelijk leggen Sophie en haar moeder het bij. Wie Sophies vader nu is wordt niet bekend daar ook Donna, Sam, Harrie en Bart geen idee hebben, maar voor Sophie maakt het niet meer uit; ze houdt van hen allemaal en de drie mannen beschouwen zichzelf elk als haar vader. De bruiloft kan nu gewoon doorgaan, totdat Sophie zich realiseert dat ze nog niet aan trouwen toe is. Hierop grijpt Sam zijn kans en vraagt Donna ten huwelijk omdat hij na al die jaren nog steeds van haar houdt en zijn vorige huwelijk op de klippen is gelopen. Donna accepteert zijn aanzoek en zodoende is er die avond toch nog een bruiloft.
Agnetha heeft in de jaren ’80 succesvol een aantal liedjes uitgebracht. Sommigen alleen, andere in combinatie met andere zangers. Aan het eind van de jaren ’80 heeft ze zich voor lange tijd teruggetrokken uit het publieke leven om in 2004 voor het eerst weer een nieuw album uit te brengen.
Op de onderstaande foto zijn replica’s te zien van kostuums uit de ABBA musical die nu nog steeds in Londen te zien is.
In het laatste deel van het museum zijn allerlei dingen te zien van ABBA-fans. Voor een deel zijn dit zaken die ze gemaakt hebben en naar de band hebben opgestuurd, maar er is ook een verzameling van een fan te zien die jarenlang heel veel zaken over ABBA verzameld heeft.
Rond een uur of vijf was ik klaar met mijn bezoek aan het ABBA-museum en heb ik in de buurt nog wat gegeten. Een in Zweden heel bekend gerecht zijn de Zweede gehaktballtjes (Köttbullar). In Nederland ook verkrijgbaar bij de IKEA. De balletjes worden geserveerd met gekookte aardappelen, bouillonsaus, ingelegde augurken en jam gemaakt van de vossenbes. Een prima gerecht om een aantal keer te eten als je in Zweden op vakantie bent.
Vlak in de buurt van het Noordse museum ligt het Lusthusportenspark. Dit park grenst aan het water en is een gelieft wandelgebied. Je gaat het park binnen door een opvallende blauwe poort.
Zoals op de foto’s te zien is, was het vandaag qua weer een prima dag. Geen regen, nauwelijks bewolking en een prettig zonnetje waardoor de temperatuur ook gewoon erg aangenaam was.
Lopend door het park kom je verschillende beelden tegen. Zoals het beeld op de onderstaande foto met als titel “The Lady working for Peace in the World”. Het beeld is onthuld op 16 juni 2016. Het initiatief is genomen door de organisatie “Fysici voor het voorkomen van een nucleaire oorlog in Zweden”. Het beeld laat een vrouw zien die oproept tot vrede en ontwapening op de aarde.
Een kunstwerk uit 2021 heeft de titel “Levensringen”. Het werk beeld uit dat we als mensen met elkaar verbonden zijn en dus allemaal voor elkaar moeten zorgen.
Sinds 2023 staat er in het park een permanente tentoonstelling van hedendaagse kunst.
Na een wandeling van zo’n 2,5 kilometer ben ik over de Djurgardsbrunnsbron brug gewandeld naar de andere kant van het water. Hier is een bushalte waar een bus stopt die je rechtstreeks naar het Centraal Station van Stockholm brengt.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Op de middag van deze vrijdag heb ik het ABBA-museum bezocht dat zich in het centrum van de Zweedse hoofdstad Stockholm bevindt. Hier wordt uitgebreid ingegaan op de geschiedenis van deze muziekgroep maar ook de carrières van de individuele leden. Het verslag van dit museum gaat hier verder met een foto van de eerste gitaar van Björn. Met kerst 1957 kreeg hij deze gitaar als cadeau van zijn ouders.
In een apart ingerichte ruimte zijn uitsluitend echte outfits en ook een groot aantal gewonnen gouden platen te zien.
Begin 1983 besloot de groep om een tijdelijke pauze in te lassen van gezamenlijke optredens en muziek maken. Uiteindelijk bleek dit het voorlopig definitieve einde te zijn van de groep ABBA. Het museum gaat vervolgens ook verder met hoe de verschillende artiesten van ABBA hun solo carrière hebben vormgegeven.
Björn en Benny begonnen na het einde van ABBA met het schrijven van musicals. In 1983 ontwikkelden ze de musical “Chess”. Dit is gebaseerd op het wereldkampioenschap schaken in 1972 in IJsland tussen de Rus Boris Spasski en de Amerikaan Bobby Fischer. Vanaf 1984 werd er met deze musical een tournee gemaakt door Europa.
Een origineel voorwerp in het museum is de eerste IBM computer met originele rekening die Björn begin jaren ’80 gekocht heeft.
Na het stoppen van ABBA begon Frida met het maken van een tweetal eigen albums. Hierna trok ze zich steeds meer terug van het podium en trad nog maar heel sporadisch als artiest op. Ze werd actief bij organisaties die zich inzetten voor het milieu. Vanaf de jaren ’90 kwamen er met enige regelmaat weer nieuwe liedjes van haar uit.
In 1999 ging in Londen de musical “Mamma Mia!” in première. De musical heeft de volgende verhaallijn (bron Wikipedia voor de schuingedrukte tekst) en gedurende het stuk worden er allerlei liedjes van Abba gezongen.
Het verhaal gaat over Sophie en haar moeder Donna, die op een klein Grieks eiland wonen. Donna runt hier een eigen taverne.
Sophie staat op het punt te gaan trouwen met haar jeugdliefde Sky en wil graag dat haar vader haar weggeeft als bruid. Ze weet echter niet wie dit is daar haar moeder haar alleen heeft opgevoed en niet over haar verleden praat. Sophie ontdekt echter in het dagboek van haar moeder dat ze drie mogelijke vaders heeft; een Amerikaanse architect genaamd Sam, een Britse bankier genaamd Harrie, en een Zweedse schrijver/avonturier genaamd Bart (Bill in de originele Engelstalige opvoering). Ze nodigt daarom alle drie de mannen uit om naar het eiland te komen om uit te zoeken wie haar echte vader is.
Ook de vriendinnen van haar moeder komen langs om herinneringen aan vervlogen tijden op te halen, toen ze nog het trio Donna en de Dynamo's vormden. Ze besluiten nog eenmaal samen op te treden tijdens Sophies vrijgezellenfeest die avond. Die dag arriveren ook de drie mogelijke vaders. Sophie hoopt haar vader meteen te zullen herkennen wanneer hij voor haar staat, maar dat blijkt niet het geval. Ze verstopt haar vaders voor haar moeder. Alleen haar moeder ontdekt de mannen uiteindelijk toch en raakt in paniek. Dit zorgt voor een gespannen situatie tussen Sophie en Donna. Ook Sky ontdekt de aanwezigheid van de drie mannen en beschuldigt Sophie ervan de bruiloft enkel en alleen te willen houden om eindelijk haar vader te vinden. De bruiloft lijkt mis te gaan.
Uiteindelijk leggen Sophie en haar moeder het bij. Wie Sophies vader nu is wordt niet bekend daar ook Donna, Sam, Harrie en Bart geen idee hebben, maar voor Sophie maakt het niet meer uit; ze houdt van hen allemaal en de drie mannen beschouwen zichzelf elk als haar vader. De bruiloft kan nu gewoon doorgaan, totdat Sophie zich realiseert dat ze nog niet aan trouwen toe is. Hierop grijpt Sam zijn kans en vraagt Donna ten huwelijk omdat hij na al die jaren nog steeds van haar houdt en zijn vorige huwelijk op de klippen is gelopen. Donna accepteert zijn aanzoek en zodoende is er die avond toch nog een bruiloft.
Agnetha heeft in de jaren ’80 succesvol een aantal liedjes uitgebracht. Sommigen alleen, andere in combinatie met andere zangers. Aan het eind van de jaren ’80 heeft ze zich voor lange tijd teruggetrokken uit het publieke leven om in 2004 voor het eerst weer een nieuw album uit te brengen.
Op de onderstaande foto zijn replica’s te zien van kostuums uit de ABBA musical die nu nog steeds in Londen te zien is.
In het laatste deel van het museum zijn allerlei dingen te zien van ABBA-fans. Voor een deel zijn dit zaken die ze gemaakt hebben en naar de band hebben opgestuurd, maar er is ook een verzameling van een fan te zien die jarenlang heel veel zaken over ABBA verzameld heeft.
Rond een uur of vijf was ik klaar met mijn bezoek aan het ABBA-museum en heb ik in de buurt nog wat gegeten. Een in Zweden heel bekend gerecht zijn de Zweede gehaktballtjes (Köttbullar). In Nederland ook verkrijgbaar bij de IKEA. De balletjes worden geserveerd met gekookte aardappelen, bouillonsaus, ingelegde augurken en jam gemaakt van de vossenbes. Een prima gerecht om een aantal keer te eten als je in Zweden op vakantie bent.
Vlak in de buurt van het Noordse museum ligt het Lusthusportenspark. Dit park grenst aan het water en is een gelieft wandelgebied. Je gaat het park binnen door een opvallende blauwe poort.
Zoals op de foto’s te zien is, was het vandaag qua weer een prima dag. Geen regen, nauwelijks bewolking en een prettig zonnetje waardoor de temperatuur ook gewoon erg aangenaam was.
Lopend door het park kom je verschillende beelden tegen. Zoals het beeld op de onderstaande foto met als titel “The Lady working for Peace in the World”. Het beeld is onthuld op 16 juni 2016. Het initiatief is genomen door de organisatie “Fysici voor het voorkomen van een nucleaire oorlog in Zweden”. Het beeld laat een vrouw zien die oproept tot vrede en ontwapening op de aarde.
Een kunstwerk uit 2021 heeft de titel “Levensringen”. Het werk beeld uit dat we als mensen met elkaar verbonden zijn en dus allemaal voor elkaar moeten zorgen.
Sinds 2023 staat er in het park een permanente tentoonstelling van hedendaagse kunst.
Na een wandeling van zo’n 2,5 kilometer ben ik over de Djurgardsbrunnsbron brug gewandeld naar de andere kant van het water. Hier is een bushalte waar een bus stopt die je rechtstreeks naar het Centraal Station van Stockholm brengt.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen