Tags:
Maandag 13 augustus (ochtend)
De laatste dag van de vakantie hebben we besteed door een bezoek te brengen aan de stad Dresden. Tijdens mijn meivakantie was ik hier ook al een dag geweest. Net als Berlijn is het een stad waar veel te zien is. Ook daar kun je rustig een week doorbrengen en dan heb je nog niet alles gezien.
Rond kwart voor 7 zijn we met een Eurocity trein, die nog doorrijdt tot Budapest vertrokken uit Berlijn richting Dresden. Ook hiervoor geldt weer dat als je tijdig reserveert het helemaal niet duur is om in Duitsland met de trein te reizen. In ons geval waren we voor drie personen € 78 euro kwijt voor een retourtje Berlijn – Dresden. Dit geldt alleen op Intercity en Eurocity treinen. Voor de gewone stoptreinen kun je niet reserveren en betaal je altijd dezelfde prijs. Ongeveer twee uur later werden we keurig netjes afgeleverd op het Centraal Station van Dresden. Wanneer je je treinkaart voor Dresden koopt, kun je er voor € 5 meteen een dagkaart bijkopen waarmee je de hele dag gebruik kunt maken van het openbaar vervoer in Dresden.
Als eerste zijn we deze dag naar de Festung Dresden (http://www.festung-dresden.de) geweest. Dit zijn de oude verdedigingswerken van de stad Dresden. Alleen het gedeelte wat direct aan de Elbe is gelegen is nog bewaard gebleven. In vroeger tijden lagen deze verdedigingswerken rondom het hele oude gedeelte van de stad Dresden. Je kon als bezoeker door de oude vesting heenlopen. Op verschillende plekken werd nader ingegaan op de functie die de vesting in het verleden gehad heeft. Voornamelijk het buitenhouden van allerlei mensen die in Dresden niets te zoeken hadden.
In de vestingwerken zelf bevond zich het Moritzmonument. Hier is de keurvorst Moritz te zien, die zijn broer August een zwaard overhandigd. Achter Moritz staat de dood al met een zandloper in de hand. Naast de beide keurvorsten staan hun echtgenotes, Agnes von Hesssen en Anna von Daenemark. Het monument beeld de slag bij Sievershausen in 1553 uit. Een slag waarbij Moritz om het leven kwam. Hierna gingen zijn bezittingen over op zijn broer August.
Bij de grote overstroming van de Elbe in 2002 is een deel van de vesting onder water gelopen. Hierbij zijn materialen die sinds 1990 verzameld zijn verloren gegaan.
Boven op de vesting zelf bevonden zich weer allerlei andere gebouwen. Ook was een klein gedeelte als een soort tuin ingericht. Op een van de muren van de vesting bevind zich nu een kopie van het Moritzmonument. Het monument dat in de vestingwerken staat, hing vroeger buiten aan een van de muren van de vesting.
Maandag 13 oktober (middag)
In het begin van de middag hebben we nog even de Frauenkirche bezocht.
Deze kerk is tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna helemaal verwoest. Dit gebeurde op 15 februari 1945 gedurende het bombardement op Dresden. Hierna was de kerk vele tientallen jaren een ruine en gedurende de DDR tijd ook een herdenkingsplaats van dit bombardement. Pas na de val van de muur kwamen er echt initiatieven van de grond om de kerk weer opnieuw op te bouwen.
In de buurt van de Frauenkirche was nog een standbeeld te zien van Luther.
De volgende kerk was de Hofkirche van Dresden. Dit is katholieke Kathedraal. Net als de Frauenkirche is ook deze kerk tijdens het bombardement op Dresden aan het einde van Tweede Wereldoorlog voor het grootste deel verwoest.
De kerk is gebouwd tussen 1739 en 1751 in de stijl van de Romeinse late barok. Voor een katholieke kerk is hij van binnen vrij sober te noemen. Zo zijn er grote schilderingen te zien, die je in andere kathedralen altijd wel ziet.
Na de Tweede Wereldoorlog is de kerk gedurende een lange periode weer volledig in zijn oude toestand gerestaureerd.
De enige uitzondering is een aparte kapel ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
Ook het grote orgel van de kerk heeft de oorlog niet overleeft en is naderhand gereconstrueerd.
De rest van de middag hebben we besteed met een bezoek aan het Residentieslot in Dresden. (http://www.skd.museum/de/museen-institutionen/residenzschloss/index.html) Tegenwoordig is dit één groot museum wat vol staat met allerlei kostbaarheden (bijvoorbeeld van de koningen van Saksen). Helaas wat het niet toegestaan om hier foto’s te maken.
Aan alles te zien waren de koningen van Saksen buitengewoon rijke mannen want het was pracht en praal dat de klok sloeg. In het Residentieslot zitten een aantal musea. Het “Grüne Gewölbe” staat vol met allerlei prachtige stukken uit de tijd van de Saksische koningen. Vele duizenden stukken zijn hier te zien. Allemaal bewerkt met dure diamanten. Het topstuk van de collectie is de groene diamant van Dresden. Dit is de grootste groene diamant uit de natuur die ooit gevonden is. In de toren van het residentieslot was een klein deel van de collectie van het muntenkabinet te zien. In augustus waren er vooral munten uit de klassieke oudheid tentoongesteld. In het “Kupferstich-Kabinett” waren vooral tekeningen en allerlei grafische dingen te zien. Niet alleen de geschiedenis maar ook de hedendaagse kunst kwam daar aan bod. In een apart gedeelte, de Turkse kamer, was een verzameling kunst uit het Ottomaanse Rijk te zien. Dit is de grootste verzameling van deze kunst die zich buiten Europa bevindt. Al met al was de collectie die in het Residentieslot te zien was enorm. Het was pure decadentie. Een ander topstuk was een in miniatuur nagebouwde ontvangstscene bij de Grootmogol Aureng-Zeb. Deze bestond uit een groot aantal figuren, die allemaal perfect nagemaakt waren. In dit stuk waren op allerlei plaatsen dure diamanten te verwerken. Het is gewoonweg te veel om op te noemen wat daar allemaal te zien was. En na elke zaal kwam er weer een nieuwe zaal met kostbaarheden.
Gedurende de zomer was men bezig om een gedeelte van het residentieslot te restaureren. Dat was ook de reden dat het muntenkabinet niet toegankelijk was en er enkel een deel van de collectie in de toren te bezichtigen was.
Vanaf de toren van het Residentieslot had je een prachtig uitzicht over de stad Dresden. Doordat het mooi weer was, kon je ver naar alle kanten kijken.
Na dat we het Residentieslot hadden bezocht, was het tijd om te gaan eten. Rond 7 uur moesten we immers weer terug met de trein naar Berlijn. Voor €50 hebben we voor drie personen goed gegeten in een restaurant in Dresden.
Maandag 13 augustus (avond)
In dit restaurant was een bordje aangebracht dat aangaf hoe hoog het water in 2002 heeft gestaan toen de Elbe overstroomd is. Het gedeelte van het restaurant dat onder straat niveau lag, was toen volledig ondergelopen. Rond een uur of zes vertrokken we dan ook weer naar het Centraal Station in Dresden. Op dit moment was duidelijk dat de trein die ons naar Berlijn zou moeten brengen flinke vertraging had (rond de twee uur). Tussen Dresden en Berlijn rijdt alleen maar een rechtstreekse Eurocity trein. Deze trein vertrekt altijd in het buitenland (In dit geval in Budapest) en komt regelmatig met een flinke vertraging in Dresden aan. Er rijden dus geen intercity treinen die in Dresden beginnen en in Berlijn eindigen.
Bij een kraampje van de Deutsche Bahn op het station van Dresden was ondertussen een flinke rij van mensen ontstaan die hetzelfde probleem hadden. Hier kon je je reservering laten opheffen om vervolgens met een andere trein naar Berlijn te gaan.
De enige mogelijkheid was om eerst met de RegionalBahn naar Elsterwerda te gaan. Dit zijn feitelijk gewoon stoptreinen die op elk station stoppen. Waar de Eurocity alleen maar een tussenstop maakt in Elsterwerda en daarna in een keer doorrijdt naar Berlijn stopt de RegionalBahn op 15 stations voordat je in Elsterwerda bent.
In Elsterwerda, een klein station waar over het algemeen alleen maar stoptreinen stoppen, stapte iedereen vervolgens uit om een kwartiertje te wachten en daarna de volgende stoptrein naar Berlijn te nemen. Dit was een RegionalExpress, die zouden iets sneller moeten gaan dan de RegionalBahn.
Op het traject van Elsterwerda naar Berlijn maakte deze trein in totaal 18 tussenstops. Het valt dan wel meteen op dat het Duitse spoorwegnet nog veel meer stations heeft dan het Nederlandse. Op allerlei verlaten en vervallen stationnetjes stopte deze stoptrein. Stations die in Nederland waarschijnlijk al lang opgeheven waren.
Uiteindelijk kwamen we rond half 11 moei in Berlijn aan. Het was wel goed dat dit op de laatste avond gebeurd is.
Op dinsdag 14 augustus zijn we met zijn allen weer vertrokken richting Nederland na een buitengewoon interessante vakantie waar we veel gezien en beleefd hebben.
De laatste dag van de vakantie hebben we besteed door een bezoek te brengen aan de stad Dresden. Tijdens mijn meivakantie was ik hier ook al een dag geweest. Net als Berlijn is het een stad waar veel te zien is. Ook daar kun je rustig een week doorbrengen en dan heb je nog niet alles gezien.
Rond kwart voor 7 zijn we met een Eurocity trein, die nog doorrijdt tot Budapest vertrokken uit Berlijn richting Dresden. Ook hiervoor geldt weer dat als je tijdig reserveert het helemaal niet duur is om in Duitsland met de trein te reizen. In ons geval waren we voor drie personen € 78 euro kwijt voor een retourtje Berlijn – Dresden. Dit geldt alleen op Intercity en Eurocity treinen. Voor de gewone stoptreinen kun je niet reserveren en betaal je altijd dezelfde prijs. Ongeveer twee uur later werden we keurig netjes afgeleverd op het Centraal Station van Dresden. Wanneer je je treinkaart voor Dresden koopt, kun je er voor € 5 meteen een dagkaart bijkopen waarmee je de hele dag gebruik kunt maken van het openbaar vervoer in Dresden.
Als eerste zijn we deze dag naar de Festung Dresden (http://www.festung-dresden.de) geweest. Dit zijn de oude verdedigingswerken van de stad Dresden. Alleen het gedeelte wat direct aan de Elbe is gelegen is nog bewaard gebleven. In vroeger tijden lagen deze verdedigingswerken rondom het hele oude gedeelte van de stad Dresden. Je kon als bezoeker door de oude vesting heenlopen. Op verschillende plekken werd nader ingegaan op de functie die de vesting in het verleden gehad heeft. Voornamelijk het buitenhouden van allerlei mensen die in Dresden niets te zoeken hadden.
In de vestingwerken zelf bevond zich het Moritzmonument. Hier is de keurvorst Moritz te zien, die zijn broer August een zwaard overhandigd. Achter Moritz staat de dood al met een zandloper in de hand. Naast de beide keurvorsten staan hun echtgenotes, Agnes von Hesssen en Anna von Daenemark. Het monument beeld de slag bij Sievershausen in 1553 uit. Een slag waarbij Moritz om het leven kwam. Hierna gingen zijn bezittingen over op zijn broer August.
Bij de grote overstroming van de Elbe in 2002 is een deel van de vesting onder water gelopen. Hierbij zijn materialen die sinds 1990 verzameld zijn verloren gegaan.
Boven op de vesting zelf bevonden zich weer allerlei andere gebouwen. Ook was een klein gedeelte als een soort tuin ingericht. Op een van de muren van de vesting bevind zich nu een kopie van het Moritzmonument. Het monument dat in de vestingwerken staat, hing vroeger buiten aan een van de muren van de vesting.
Maandag 13 oktober (middag)
In het begin van de middag hebben we nog even de Frauenkirche bezocht.
Deze kerk is tijdens de Tweede Wereldoorlog bijna helemaal verwoest. Dit gebeurde op 15 februari 1945 gedurende het bombardement op Dresden. Hierna was de kerk vele tientallen jaren een ruine en gedurende de DDR tijd ook een herdenkingsplaats van dit bombardement. Pas na de val van de muur kwamen er echt initiatieven van de grond om de kerk weer opnieuw op te bouwen.
In de buurt van de Frauenkirche was nog een standbeeld te zien van Luther.
De volgende kerk was de Hofkirche van Dresden. Dit is katholieke Kathedraal. Net als de Frauenkirche is ook deze kerk tijdens het bombardement op Dresden aan het einde van Tweede Wereldoorlog voor het grootste deel verwoest.
De kerk is gebouwd tussen 1739 en 1751 in de stijl van de Romeinse late barok. Voor een katholieke kerk is hij van binnen vrij sober te noemen. Zo zijn er grote schilderingen te zien, die je in andere kathedralen altijd wel ziet.
Na de Tweede Wereldoorlog is de kerk gedurende een lange periode weer volledig in zijn oude toestand gerestaureerd.
De enige uitzondering is een aparte kapel ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.
Ook het grote orgel van de kerk heeft de oorlog niet overleeft en is naderhand gereconstrueerd.
De rest van de middag hebben we besteed met een bezoek aan het Residentieslot in Dresden. (http://www.skd.museum/de/museen-institutionen/residenzschloss/index.html) Tegenwoordig is dit één groot museum wat vol staat met allerlei kostbaarheden (bijvoorbeeld van de koningen van Saksen). Helaas wat het niet toegestaan om hier foto’s te maken.
Aan alles te zien waren de koningen van Saksen buitengewoon rijke mannen want het was pracht en praal dat de klok sloeg. In het Residentieslot zitten een aantal musea. Het “Grüne Gewölbe” staat vol met allerlei prachtige stukken uit de tijd van de Saksische koningen. Vele duizenden stukken zijn hier te zien. Allemaal bewerkt met dure diamanten. Het topstuk van de collectie is de groene diamant van Dresden. Dit is de grootste groene diamant uit de natuur die ooit gevonden is. In de toren van het residentieslot was een klein deel van de collectie van het muntenkabinet te zien. In augustus waren er vooral munten uit de klassieke oudheid tentoongesteld. In het “Kupferstich-Kabinett” waren vooral tekeningen en allerlei grafische dingen te zien. Niet alleen de geschiedenis maar ook de hedendaagse kunst kwam daar aan bod. In een apart gedeelte, de Turkse kamer, was een verzameling kunst uit het Ottomaanse Rijk te zien. Dit is de grootste verzameling van deze kunst die zich buiten Europa bevindt. Al met al was de collectie die in het Residentieslot te zien was enorm. Het was pure decadentie. Een ander topstuk was een in miniatuur nagebouwde ontvangstscene bij de Grootmogol Aureng-Zeb. Deze bestond uit een groot aantal figuren, die allemaal perfect nagemaakt waren. In dit stuk waren op allerlei plaatsen dure diamanten te verwerken. Het is gewoonweg te veel om op te noemen wat daar allemaal te zien was. En na elke zaal kwam er weer een nieuwe zaal met kostbaarheden.
Gedurende de zomer was men bezig om een gedeelte van het residentieslot te restaureren. Dat was ook de reden dat het muntenkabinet niet toegankelijk was en er enkel een deel van de collectie in de toren te bezichtigen was.
Vanaf de toren van het Residentieslot had je een prachtig uitzicht over de stad Dresden. Doordat het mooi weer was, kon je ver naar alle kanten kijken.
Na dat we het Residentieslot hadden bezocht, was het tijd om te gaan eten. Rond 7 uur moesten we immers weer terug met de trein naar Berlijn. Voor €50 hebben we voor drie personen goed gegeten in een restaurant in Dresden.
Maandag 13 augustus (avond)
In dit restaurant was een bordje aangebracht dat aangaf hoe hoog het water in 2002 heeft gestaan toen de Elbe overstroomd is. Het gedeelte van het restaurant dat onder straat niveau lag, was toen volledig ondergelopen. Rond een uur of zes vertrokken we dan ook weer naar het Centraal Station in Dresden. Op dit moment was duidelijk dat de trein die ons naar Berlijn zou moeten brengen flinke vertraging had (rond de twee uur). Tussen Dresden en Berlijn rijdt alleen maar een rechtstreekse Eurocity trein. Deze trein vertrekt altijd in het buitenland (In dit geval in Budapest) en komt regelmatig met een flinke vertraging in Dresden aan. Er rijden dus geen intercity treinen die in Dresden beginnen en in Berlijn eindigen.
Bij een kraampje van de Deutsche Bahn op het station van Dresden was ondertussen een flinke rij van mensen ontstaan die hetzelfde probleem hadden. Hier kon je je reservering laten opheffen om vervolgens met een andere trein naar Berlijn te gaan.
De enige mogelijkheid was om eerst met de RegionalBahn naar Elsterwerda te gaan. Dit zijn feitelijk gewoon stoptreinen die op elk station stoppen. Waar de Eurocity alleen maar een tussenstop maakt in Elsterwerda en daarna in een keer doorrijdt naar Berlijn stopt de RegionalBahn op 15 stations voordat je in Elsterwerda bent.
In Elsterwerda, een klein station waar over het algemeen alleen maar stoptreinen stoppen, stapte iedereen vervolgens uit om een kwartiertje te wachten en daarna de volgende stoptrein naar Berlijn te nemen. Dit was een RegionalExpress, die zouden iets sneller moeten gaan dan de RegionalBahn.
Op het traject van Elsterwerda naar Berlijn maakte deze trein in totaal 18 tussenstops. Het valt dan wel meteen op dat het Duitse spoorwegnet nog veel meer stations heeft dan het Nederlandse. Op allerlei verlaten en vervallen stationnetjes stopte deze stoptrein. Stations die in Nederland waarschijnlijk al lang opgeheven waren.
Uiteindelijk kwamen we rond half 11 moei in Berlijn aan. Het was wel goed dat dit op de laatste avond gebeurd is.
Op dinsdag 14 augustus zijn we met zijn allen weer vertrokken richting Nederland na een buitengewoon interessante vakantie waar we veel gezien en beleefd hebben.
Reactie toevoegen