Maandag 3 maart 2014 (ochtend)
Op de derde dag van mijn vakantie heb ik Praag bezocht. Tijdens een eerdere vakantie was ik hier ook al eens een dag geweest. Praag is, hoewel behoorlijk toeristisch, een mooie stad om te bezoeken. Tijdens het eerdere bezoek heb ik o.a. de Joodse wijk van Praag gezien.



Rond vijf uur in de ochtend ben ik met de eerste rechtstreekse trein vanuit Berlijn richting Berlijn vertrokken. Normaal wordt deze trein in combinatie gereden met de nachttrein uit Amsterdam, die in Berlijn aangekoppeld wordt, maar omdat deze vertraagd was, gebeurde dat deze keer niet zodat toch op tijd vertrokken kon worden. Deze trein maakt om 7 uur een korte tussenstop in Dresden om dan door te rijden richting Tsjechië. Net als de vorige keer was het in deze trein tot aan het eerste station in Tsjechie (Děčín) erg rustig.



Hier stapten rond 8 uur redelijk wat mensen in. Na een stop in Ústí nad Labem reed de trein rechtstreeks door naar Praag om daar netjes op tijd om half 10 aan te komen op het Centraal Station. Dit station is al totaal verbouwd en onderscheid zich hierdoor niet meer van een willekeurig station in West-Europa.



Het eerste doel was een bezoek brengen aan de Praagse wijk Vyšehrad. (http://www.praha-vysehrad.cz) Met de metro is deze wijk eenvoudig vanaf het Centraal Station te bereiken.



Deze wijk is een oude vestingstad die in de 10de eeuw door te toenmalige heersers van Bohemen (waar Praag ligt) gesticht is. Na een korte wandeling vanaf het Metrostation ga je deze oude vestingstad binnen door een stadspoort. Bij een winkeltje heb ik een plattegrond van de wijk gekocht. Na door een tweede stadspoort gelopen te zijn, kom je de eigenlijke wijk binnen.



Een van de eerste gebouwen die je dan ziet is de St. Martin’s Rotunda. Dit gebouw is in de tweede helft van de 11de eeuw gebouwd en werd oorspronkelijk gebruikt om kruit in op te slaan.



In de buurt hiervan is ook de kapel van “Our Lady of the Ramparts” te vinden. Deze was helaas niet te bezoeken. Vanaf de hoofdweg kun je op verschillende plekken naar de rand van de vesting Vysehrad lopen. Zo krijg je dan een mooi uitzicht te zien over de stad Praag. Doorlopend naar de andere kant van de vesting kom je uit in een parkje met verschillende beelden van onder andere de heilige Wenceslas.



Aan deze kant van de vesting zijn ook de oude en nieuwe residentie van de proost van Vysehrad gevestigd. Deze staan naast de kerk van Petrus en Paulus met het bijbehorende kerkhof.



Op dit prachtige kerkhof met allerlei oude graven en muurschilderingen liggen allerlei bekende inwoners van Praag begraven. Voor zover ik kon nagaan worden hier nog steeds mensen begraven.



Voor een bedrag van 30 Tsjechische kronen is de kerk van Petrus en Paulus te bezoeken. Dit is een kerk met alle bijbehorende pracht en praal. Hoewel in deze wijk van Praag ook behoorlijk wat toeristen komen, is het er wel een stuk rustiger dan in andere delen van Praag. De wijk ligt ook een stuk van het centrum af en dat zal hier zeker aan bijdragen.



In de kerk zijn natuurlijk ook de nodige relikwieën te zien. Vanuit de kerk ben ik doorgelopen naar het zuidwestelijke deel van Vysehrad. Dit is een behoorlijk groot park waar het op mooie dag goed toeven is.



Ook in dit park staan een aantal standbeelden maar ook een middeleeuwse waterbron.



Maandag 3 maart 2014 (middag)
Met de metro ben ik hierna teruggegaan naar centrum van Praag. Na op het Centraal Station wat te eten gekocht te hebben stond voor de middag de Praagse Burcht op het programma. (http://www.hrad.cz/en) Tijdens mijn vorige vakantie (in de meivakantie) had ik hier ook al naar toe willen gaan, maar toen was het gewoonweg veel te druk.



Voor 350 Tsjechische kronen kun je een kaartje kopen waarmee je de Praagse Burcht en een aantal bezienswaardigheden in de buurt kunt bezoeken. Als eerste was dit natuurlijk de Sint Vitus kathedraal.



Deze kathedraal staat letterlijk op het binnenplein van de Praagse Burcht en is volledig omringt door allerlei bebouwing. In deze kathedraal waren natuurlijk weer de gebruikelijke pracht en praal te zien. Beelden van allerlei heiligen en gebrandschilderde ramen.



In de kathedraal is ook een aparte kapel te vinden van de heilige Vaclav (Wenceslaus). De bouw van deze kerk is begonnen in 1343 en pas volledig afgesloten in 1929.



De Praagse Burcht is een zeer toeristisch deel van Praag dat druk bezocht wordt. Ook op deze maandagmiddag was het in de Sint Vitus kathedraal behoorlijk druk. En dat is wel eens lastig met het maken van foto’s.



Vlak in de buurt van de Sint Vutus kathedraal staat de Sint Joris basiliek. Deze kerk is ouder dan de Sint Vitus kathedraal maar ook een stuk soberder ingericht.



De barokke gevel van de kerk stamt uit de 17de eeuw. Oorspronkelijk is de kerk in het jaar 920 gebouwd, maar later heeft een herbouw plaatsgevonden.



Doorlopend vanaf deze basiliek kom je uiteindelijk uit bij het gouden straatje. Dit schijnt een van de grote toeristische trekpleisters van Praag te zijn, maar ik vond het erg tegenvallen. Het is niet meer dan een straatje met wat huisjes waar souvenirwinkels, cafés en ook nog een paar kleine musea zijn ondergebracht.



In het oude Koninklijke paleis en het Rosenberg paleis werd nader ingegaan op de geschiedenis van de stad Praag. Helaas was het in beide paleizen niet toegestaan om te fotograferen. Wat de reden hiervan was, werd mij ook niet duidelijk omdat het in andere delen van de Praagse Burcht wel mocht.



Na dit bezoek ben ik naar het Strahov klooster gegaan. (http://www.strahovskyklaster.cz) Dit klooster staat bekend om zijn prachtige bibliotheek. Het openbaar vervoer in Praag is goed en daarom was is vrij snel van de Praagse burcht bij dit klooster met de bus.



De kloosterbibliotheek is gevestigd in de zogenaamde “Philosophical Hall” van het klooster. Op het moment dat ik er was, was er een grote restauratie bezig en daardoor was de ruimte niet te bezoeken en kon je er enkel binnenkijken.



Een andere ruimte waarin een bibliotheek gevestigd is, is de “Theological Hall”. In het midden van deze zaal stonden een aantal wereldbollen opgesteld.



In een aantal andere delen van het klooster, die toegankelijk waren voor het publiek, waren oude religieuze boeken te zien en andere objecten, die in de loop van de tijd verzameld waren. Natuurlijk was er ook een winkeltje waar religieuze spullen gekocht konden worden. Hier heb ik nog een klein houten kerststalletje aangeschaft.



Na het bezoek aan dit klooster was het rond half 4. Omdat ik pas om half 7 met de trein terug hoefde naar Berlijn was er nog tijd om naar de Petrin heuvel te gaan. Dit is een heuvel met een hoogte van 327 meter in het centrum van Praag.



Via een kabelspoorweg kun je bovenop deze heuvel komen. Deze kabelspoorweg heeft drie stations. Eentje beneden, eentje bovenop de heuvel en eentje in het midden. Met een dagkaart van het openbaar vervoer kun je gewoon van deze kabelspoorweg gebruik maken.



De Petrin heuvel is vooral een groot park, dat in de zomermaanden druk bezocht wordt. Omdat ik ongeveer anderhalf uur de tijd had, ben ik met de kabelspoorweg meteen naar bovengegaan. Als je veel tijd hebt, kun je hier best een dag doorbrengen. De heuvel is niet heel erg steil en is een groot park, dus je kunt deze gewoon helemaal aflopen. Op de heuvel staan ook de nodige gebouwen zoals een kerk, een observatorium en een uitkijktoren.



Op de terugweg naar het station kwam ik bij toeval nog langs een antiquariaat waar ik nog een Duits boek vond over de Oktoberrevolutie in Rusland. Dit boek is in 1973 uitgekomen in de DDR en dus erg interessant om te lezen hoe hier van de communistische kant naar gekeken werd.



Rond kwart voor zes was ik terug op het Centraal Station in Praag. Om zes uur stond de trein naar Berlijn aan klaar om om half 7 naar Berlijn te vertrekken. Omdat het al donker was, was het niet mogelijk om van het mooie landschap in de buurt van de grens met Duitsland te genieten en heb ik tijd tijdens deze treinreis vooral aan lezen besteed. Tegelijkertijd raakte ik op Twitter verzeild in een discussie over de bibliotheekvoorzieningen in de wijken. Dit was in de campagne voor GroenLinks een belangrijk punt en hier is veel over gediscussieerd. Op het eerste station in Duitsland, Bad Schandau, wisselden de conducteurs. De Tsjechische verlieten de trein en de conducteurs van de Deutsche Bahn namen hun taak over. Een van deze Duitsers had ik ’s morgens ook al gezien op het Duitse gedeelte richting Praag en zij herkende mij ook nog. De reis zat mee en een half uur vroeger dan gepland kwam de trein om kwart over 11 aan op het Ostbahnhof in Berlijn.