Woensdag 8 mei 2019
Zoals in het vorige deel van dit reisverslag is aangegeven is het Nationale Museum van Beieren een zeer uitgebreid museum waar je een hele dag voor nodig hebt om alles goed te kunnen bekijken. Hier dan ook het tweede deel van mijn bezoek aan dit museum in mei 2019. De eerste foto laat een schaalmodel zien van de stad Landshut uit 1570. Deze stad was de residentie van de hertogen uit Neder-Beieren. Op het schaalmodel zijn de Trausnitz berg en de Martinskerk, met de hoogste kerktoren van Beieren te zien.



In een andere zaal waren allerlei keramieken voorwerpen te zien. Dit keramiek uit de 15de en 16de eeuw is gemaakt in Italië en wordt “Majolika” genoemd. De naam is afgeleid van het Spaanse eiland Mallorca van waaruit dit soort voorwerpen ingevoerd werden naar Italië.



Het bed in de volgende kamer staat in een ruimte die gaat over de late renaissance. De objecten van allerlei kunstenaars uit het zuiden van Duitsland waren destijds erg geliefd bij de koningshuizen in Europa. Door de verbinden die zij hadden door heel Europa kwamen Duitse meubels terecht in steden als Florence, Napels en Madrid.



De volgende foto laten objecten zien van Duitse goudsmeden uit de renaissance tijd.



Vanaf 1550 was Milaan het centrum van de steensnijkunst. Hierbij werd vaak teruggegrepen op motieven uit de oudheid zoals op de volgende foto te zien is.



Een muntenkast van de keurvorst Maximiliaan I van ivoor voor het opbergen van zijn verzameling antieke gouden munten. Afgebeeld worden op de kast de stichters van Babylon en Rome, Nimrod en Romulus. Op de kast is een legionair (imperator in het oude Rome) te zien als overwinnaar ten opzichte van vier koningen.



Hieronder zijn nog meer voorwerpen van Maximiliaan I te zien. Tijdens zijn leven verzamelde hij allerlei kunstenaars om zich heen. Een daarvan was in Florence opgeleide schilder Peter Candid. Hij maakte allerlei ontwerpen voor series tapijten.



In een andere zaal zijn volgende twee wereldbollen te zien. Beide zijn van Vincenzo Coronelli uit Venetië. Hij heeft in 1688 een wereldbol gemaakt waarop de aarde staat afgebeeld. Op de tweede bol uit 1692 zijn sterrenbeelden te zien op de manier zoals wij die vanuit de aarde kunnen zien.



Een kabinet uit Florence (1680/1690). Het vermoeden is dat het hier gaat om een geschenk van de familie Medici vanwege de bruiloft van Violante Beatrix met een lid van deze familie.



De opbouw van het museum is chronologisch waarbij wel steeds een bepaald onderwerp uit een tijdsperiode wordt behandeld. Het volgende voorwerp komt uit de 18de eeuw. Een tijd waarin voor de inrichting van gebouwen inspiratie werd gehaald uit de natuur.



Op de volgende foto is een kleine miniatuurtuin uit de barok te zien. Deze tuin is gemaakt van porselein voor de bruiloft van de Beierse prinses Maria Anna Josepha met graaf Ludwig Georg van Beieren. In deze tuin zijn mannen en vrouwen te zien die aan het wandelen zijn.



De volledige inrichting van de onderstaande zaal van het museum komt uit het huis van de familie von Stromer uit Landshut. De inrichting is gemaakt rond 1730 en doet denken aan de manier zoals paleizen toen ook waren ingericht. Er zijn een aantal afbeeldingen te zien van de familie van de keurvorst. In 1897 heeft het museum de inrichting uit dit huis kunnen verkrijgen. De originele vloer is helaas verloren gegaan.



Een groep beelden van Tilman Riemenschneider uit 1490/1492. In het midden is Maria Magdalena afgebeeld met om haar heen zes engelen. Zij had zich teruggetrokken in eenzaamheid om haar zonden te overdenken. De groep beelden laat zien hoe ze door de engelen wordt opgetild naar de hemel tijdens haar dagelijkse gebed.



Hieronder een aantal beelden van Goden gemaakt door Johann Baptist Straubs. De beelden zijn gemaakt voor het paleis van graaf von Toerring-Jettenbach uit München.



De volgende vier beelden zijn modellen voor beelden uit de kasteeltuin van München. Deze tuin in barokke stijl ligt aan de noordkant van de oude stad van München.



Deze maquette van een abdijkerk uit Münsterschwarzach is gemaakt in 1726. De echte kerk is in de 19de eeuw afgebroken. Het bijzondere is, dat ook de binnenkant van deze kerk volledig op schaal is nagemaakt. De gevel kan verwijderd worden zodat naar binnen gekeken kan worden in de maquette.



De foto’s tot nu toe komen allemaal van de begane grond van het museum. Hier bevinden zich de eerste 46 ruimtes van het museum. Op de eerste verdieping zijn nog een kleine 30 ruimtes met voorwerpen wat wel laat zien hoe omvangrijk dit museum is. De eerste foto van dit gedeelte laat een aantal meubels zien van Maximiliaan Joseph Graf von Montgelas uit het begin van de 19de eeuw.



Verschillende ruimtes waren vrij donker om de hier tentoongestelde voorwerpen te beschermen. Omdat foto’s maken enkel zonder flits is toegestaan zijn een aantal foto’s gewoon mislukt omdat er te weinig licht was. Daarom heb ik bepaalde zalen in dit reisverslag helaas moeten overslaan. De volgende foto laat een kroonluchter zien gemaakt in München tussen 1623 en 1627. Deze kroonluchter hing in het paleis van de keurvorst Maximiliaan I van Beieren. Het voorwerp is gemaakt van ivoor, hout en ijzer.



Het volgende kunstwerk van ivoor is gemaakt door Simon Troger (1683 – 1768). Hij maakt dit soort beelden voor allerlei vorstenhuizen in geheel Europa.



De laatste foto in dit deel van het reisverslag laat een tweetal ivoren reliëfs zien van Antinio Leoni die de geschiedenis van het oude Rome laten zien. Het reliëf onder laat de Romeinse veldheer Publius Cornelius Scipio Africanus op zijn veldtocht door Spanje na de verovering van Carthago Nova. De soldaten namen toen niet alleen de schatten van deze stad mee maar ook een jonge vrouw.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina