Zondag 8 augustus 2021
Na een aantal dagen in Hongarije geweest te zijn, was het vandaag de dag om verder te reizen naar Osijek in het oosten van Kroatië. De afstand tussen beide steden is ongeveer 260 kilometer en daarom ben ik pas in de loop van de middag uit Budapest vertrokken. In de ochtend heb ik dan ook nog de Vajdahunyadburcht bezocht die in het centrum van de stad staat. In het park hier in de buurt was toen een demonstratie bezig tegen huisuitzettingen in Hongarije.



Het gebouw is een kopie van het kasteel van Hunedoara in Roemenië. Het is gebouwd in het jaar 1896 ter gelegenheid van het duizendjarig bestaan van Hongarije. Hierbij wordt dan verwezen naar een grote slag in het jaar 895 toen de Magyaren vanuit de Wolga in het huidige gebied van Hongarije terecht kwamen. Het was het begin van de dynastie van de Arpaden.



Tegenwoordig is in het gebouw het Hongaarse museum van landbouw gevestigd, dat het grootste museum van Europa is op dit gebied. Het is een zeer uitgebreid museum waar de geschiedenis van de landbouw volledig verteld wordt. De eerste foto van de tentoonstelling laat een replica zien van een keuken uit de tijd van de Romeinen.



Het Hongaarse volk heeft lang rondgetrokken op de steppe gebieden van Eurazië voordat ze uiteindelijk op hun huidige plek terechtkwamen. Voor de huisvesting werd toen gebruik gemaakt van een yurt. Dat is een tent die makkelijk te verplaatsen is. Dit soort tenten zijn nog lang gebruikt om in de zomer te verblijven, ook toen het Hongaarse volk zich al in het huidige Hongarije had gehuisvesd.



Het eerste deel van het museum is behoorlijk ruim opgezet en laat veel voorwerpen zien in de context van de tijd waaruit ze komen.



Op de volgende foto zijn een aantal bijenkorven te zien die gebruikt werden voor het houden van bijen. Deze stonden vaak op de veranda van een huis. Oorspronkelijk waren dit vrij eenvoudige korven met twee of drie etages. Later waren het volledig afgesloten korven met een kleine deur om naar binnen te gaan.



Tegen het einde van de 19de eeuw was de extensieve manier van het houden van dieren vervangen door een meer intensieve manier. De boeren breiden hun boerderijen uit en gingen hier steeds meer dieren houden om rendabel hun bedrijf uit te kunnen blijven oefenen. Het gevolg hiervan was dat bepaalde soorten dieren die traditioneel altijd in Hongarije gehouden werden, vervangen werden door andere soorten uit het westen die meer opleverden.



Ongeveer de helft van de ruimte die het museum op de begane grond in beslag neemt, wordt gebruikt voor deze landbouwtentoonstelling. Op de eerste etage van het museum is een tentoonstelling te vinden die vooral gaat over de geschiedenis van de jacht en de visserij in Hongarije. Ook is er een deel dat speciaal gaat over de geschiedenis van het paard.



Deze tentoonstelling begint op het moment dat paarden door de mensheid getemd werden om bepaalde taken uit te voeren (6000 tot 4000 voor Christus). Paarden werden bijvoorbeeld als transportmiddel gebruikt waardoor het een stuk eenvoudiger werd om grote afstanden af te leggen. De onderstaande foto laat een tweetal paarden zien, die ingezet worden om een stuk land om te ploegen.



Een deel van de tentoonstelling gaat over het renpaard Kincsem dat actief was tussen 1874 en 1887. Dit paard is nog steeds het succesrijkste renpaard aller tijden. Het heeft aan 54 wedstrijden deelgenomen en heeft deze alle 54 gewonnen. Op de foto is een schaalmodel te zien van de trainingsstal in het plaatsje Göd in Hongarije. Hier was het paard tussen 1876 en 1880 gestald. In het museum is ook een overzicht van alle wedstrijden te zien, die dit paard gewonnen heeft.



Deze burcht die pas in 1896 is gebouwd is feitelijk een samensmelting van allerlei verschillende vormen van architectuur. Als je door de gebouwen loopt waar de verschillende tentoonstellingen te zien zijn, krijg je twee verschillende stijlen te zien. De barokke stijl en een gotische stijl.



Een ander gedeelte van het gebouw is speciaal ingericht voor een tentoonstelling op het gebied van bosbouw. Op de manier waarop de teksten waren opgebouwd, leek het alsof dit nog een overblijfsel was uit de communistische tijd en dit deel van de tentoonstelling dus al gedurende een lange tijd nooit is bijgewerkt.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina