Tags
Woensdag 19 oktober 2022
De Oostenrijkse hoofdstad Wenen en de Slowaakse hoofdstad Bratislava liggen op ongeveer 80 kilometer rijafstand van elkaar. Vanuit Wenen vertrekt er elk uur een stoptrein richting Bratislava die ongeveer een uur over de reis doet. Het is dus prima te doen om vanuit Wenen een dagje met de trein op en neer te gaan. Zelf ben ik rond kwart over negen in de ochtend vertrokken om vervolgens rond half 7 weer terug te gaan met de trein naar Wenen.
Voor een hoofdstad heeft Bratislava een klein en compact treinstation. Het station is geopend in 1848. Het oorspronkelijke gebouw staat er nog steeds maar doet nu dienst als kantoor van de spoorwegpolitie. Voor het station bevindt zich een soort stationshal. Deze hal is in 1987 gebouwd en was oorspronkelijk slechts als tijdelijke oplossing bedoeld totdat het Frans List plein voor het station onder handen genomen zou gaan worden.
Deze reconstructie heeft echter nooit plaatsgevonden en daardoor is deze hal tot nu toe nog altijd blijven bestaan. De foto hierboven is in de hal genomen. Bij de stenen trappen begint het station zoals dat al langer bestond. In het station zelf bevinden zich een beperkt aantal winkels en eetgelegenheden. Als je het station uitloopt komt je vervolgens op een rommelig en niet opgeknapt plein terecht. Dit gebied wordt ook gebouwd als halteplaats voor de stadsbussen van Bratislava. Het is in elk geval geen mooie binnenkort als je op deze manier aankomt in Bratislava.
Na het kopen van een dagkaartje voor het openbaar vervoer ben ik vervolgens met de bus (en een keer overstappen) naar het kasteel van Bratislava gegaan. Het kasteel staat op een soort heuvel langs de Donau en is daardoor goed zichtbaar vanuit de stad. Over het terrein van het complex kun je vrij rond lopen. In het kasteel zelf bevinden zich een aantal musea die je kunt bezoeken tegen betaling.
Via de Weense poort die sinds 1712 dient als toegangspoort kom je op het terrein van het kasteel uit. Door onderzoeken is duidelijk geworden dat deze plaats al vele duizenden jaren door mensen bewoond wordt vanwege de strategische ligging langs de Donau op een plek waarlangs verschillende oude handelsroutes liggen.
Naast de huisvesting van een aantal musea is in dit complex ook het Slowaakse parlement gevestigd. De oudste delen van het huidige complex stammen uit de 9de eeuw. In de loop van de eeuwen hebben er allerlei vernieuwingen en uitbreidingen plaatsgevonden. Nadat het complex lang een defensieve functie heeft gehad, kreeg het in de 16de en 17de eeuw steeds meer de functie van een woonplek. Onder andere de stadhouder van Hongarije was hier gevestigd. Nadat deze het kasteel in 1780 verlaten had en ook de kroonjuwelen naar Wenen verplaatst werden, werd de betekenis van deze plek minder.
Zoals op de gemaakte foto’s te zien is, was het hier eind oktober niet erg druk meer. Flinke delen van het terrein lagen er verlaten bij en ook niet alle gebouwen die normaalgesproken toegankelijk zijn, waren nu open. Na de driedaagse brand van eind mei 1811 veranderde een groot deel van het kasteel in een ruïne. De resterende delen werden toen gebruikt als kazerne en gevangenis. Pas na de Tweede Wereldoorlog is gestart met de renovatiewerkzaamheden.
In september 1992 werd hier de grondwet ondertekent van Slowakije dat in 1993 onafhankelijk zou worden. Vervolgens heeft de Slowaakse president hier van 1993 tot en met 1996 gewoond. Na een wandeling over het terrein was ik inmiddels aangekomen op een binnenplein van het complex van waaruit je het museumgedeelte van het kasteel binnen kunt gaan.
Het museum beschikt over een schatkamer waarin zich juwelen en andere kostbare voorwerpen bevinden. Deze komen uit de collectie van het nationale historische museum van Slowakije. Een voorbeeld is bijvoorbeeld de onderstaande bestek set uit 1915. Het geheel zit in een handig koffertje zodat het meegenomen kan worden op reis.
Deze bestek set is gemaakt door het Slovaakse bedrijf Sandrik wat een geschiedenis heeft met het maken van tafelzilver. Het bedrijf is in 1895 opgericht voor het verwerken van zilver. Tijdens de wereldtentoonstelling in 1900 in Parijs werden ze hiervoor onderscheiden. In 1910 en 1911 kochten ze een tweetal kleine Weense bedrijven op die zich bezig hielden met het produceren van producten van zilver en metaal.
Na het bezoek aan deze schatkamer ben ik verdergelopen naar het eigenlijke museum. In de eerste zaal kun je veel informatie lezen over de heropbouw van het kasteel. Dit gebeurd aan de hand van een aantal banners. Verder is in deze ruimte alleen nog maar een schaalmodel te vinden van het huidige kasteelcomplex.
De volgende zaal was volledig ingericht met allerlei giften van de verschillende pauzen die Slowakije ontvangen heeft. Sinds de val van de muur in 1989 is er vier keer een pausbezoek geweest, drie keer door Paus Johannes Paulus II en één keer door Paus Franciscus. In het museum was een representatieve selectie te zien van de giften die Slowakije ontvangen heeft. Van een kelk die in 1911 door paus Pius geschonken werd aan de blauwe kerk in Bratislava tot allerlei giften tijdens de communistische tijd. Het grootste deel bestaat uit geschenken tijdens de verschillende pausbezoeken.
Een onderdeel van het kasteel is ook een kleine concertzaal met bijbehorend orgel. Als je in de zaal zelf staat, heeft het wel wat weg van een klein kerkje vanwege de inrichting met kerkbanken en de schilderijen die aan de muren hangen.
Het geschiedenismuseum dat zich in het kasteel bevindt, is een onderdeel van het Nationale Museum van Slowakije. Dit onderdeel van het museum in ontstaan in 1961, Vanaf het einde van de jaren zestig is het museum in gedeeltes verhuisd naar het toen net gerenoveerde kasteel. In het museum is onder andere een collectie kunstvoorwerpen met christelijke motieven te zien.
Deze voorwerpen staan verspreid over een aantal zalen. Een concreet voorbeeld is bijvoorbeeld het beeld op de onderstaande foto. Het laat Jezus de overwinnaar zien en is gemaakt door Philipp Jacob Straub (1706 – 1774).
Na een aantal zalen met vooral voorwerpen van enkele eeuwen oud was er ook nog een ruimte met moderne kunst. Een toelichting van waarin dit er hing, van welke kunstenaars het was en wat het voorstelde ontbrak hier echter.
Een kleine tentoonstelling gaat over de periode tijdens het uiteenvallen van het Oostenrijks-Hongaarse koninkrijk. Het grootste deel van de Slowaken stond toen achter het ontstaan van de nieuwe staat Tsjechoslowakije. In het oosten van Slowakije was er echter een minderheid die meer gericht was op Hongarije. Er werd geprobeerd om een eigen republiek op te richten maar dat werd al snel voorkomen door optreden van het leger. Deze minderheid werd echter wel ondersteund door de Hongaarse regering. Deze tentoonstelling gaat vooral in op de groepen die wilden dat Slowakije onderdeel zou worden van Hongarije.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
De Oostenrijkse hoofdstad Wenen en de Slowaakse hoofdstad Bratislava liggen op ongeveer 80 kilometer rijafstand van elkaar. Vanuit Wenen vertrekt er elk uur een stoptrein richting Bratislava die ongeveer een uur over de reis doet. Het is dus prima te doen om vanuit Wenen een dagje met de trein op en neer te gaan. Zelf ben ik rond kwart over negen in de ochtend vertrokken om vervolgens rond half 7 weer terug te gaan met de trein naar Wenen.
Voor een hoofdstad heeft Bratislava een klein en compact treinstation. Het station is geopend in 1848. Het oorspronkelijke gebouw staat er nog steeds maar doet nu dienst als kantoor van de spoorwegpolitie. Voor het station bevindt zich een soort stationshal. Deze hal is in 1987 gebouwd en was oorspronkelijk slechts als tijdelijke oplossing bedoeld totdat het Frans List plein voor het station onder handen genomen zou gaan worden.
Deze reconstructie heeft echter nooit plaatsgevonden en daardoor is deze hal tot nu toe nog altijd blijven bestaan. De foto hierboven is in de hal genomen. Bij de stenen trappen begint het station zoals dat al langer bestond. In het station zelf bevinden zich een beperkt aantal winkels en eetgelegenheden. Als je het station uitloopt komt je vervolgens op een rommelig en niet opgeknapt plein terecht. Dit gebied wordt ook gebouwd als halteplaats voor de stadsbussen van Bratislava. Het is in elk geval geen mooie binnenkort als je op deze manier aankomt in Bratislava.
Na het kopen van een dagkaartje voor het openbaar vervoer ben ik vervolgens met de bus (en een keer overstappen) naar het kasteel van Bratislava gegaan. Het kasteel staat op een soort heuvel langs de Donau en is daardoor goed zichtbaar vanuit de stad. Over het terrein van het complex kun je vrij rond lopen. In het kasteel zelf bevinden zich een aantal musea die je kunt bezoeken tegen betaling.
Via de Weense poort die sinds 1712 dient als toegangspoort kom je op het terrein van het kasteel uit. Door onderzoeken is duidelijk geworden dat deze plaats al vele duizenden jaren door mensen bewoond wordt vanwege de strategische ligging langs de Donau op een plek waarlangs verschillende oude handelsroutes liggen.
Naast de huisvesting van een aantal musea is in dit complex ook het Slowaakse parlement gevestigd. De oudste delen van het huidige complex stammen uit de 9de eeuw. In de loop van de eeuwen hebben er allerlei vernieuwingen en uitbreidingen plaatsgevonden. Nadat het complex lang een defensieve functie heeft gehad, kreeg het in de 16de en 17de eeuw steeds meer de functie van een woonplek. Onder andere de stadhouder van Hongarije was hier gevestigd. Nadat deze het kasteel in 1780 verlaten had en ook de kroonjuwelen naar Wenen verplaatst werden, werd de betekenis van deze plek minder.
Zoals op de gemaakte foto’s te zien is, was het hier eind oktober niet erg druk meer. Flinke delen van het terrein lagen er verlaten bij en ook niet alle gebouwen die normaalgesproken toegankelijk zijn, waren nu open. Na de driedaagse brand van eind mei 1811 veranderde een groot deel van het kasteel in een ruïne. De resterende delen werden toen gebruikt als kazerne en gevangenis. Pas na de Tweede Wereldoorlog is gestart met de renovatiewerkzaamheden.
In september 1992 werd hier de grondwet ondertekent van Slowakije dat in 1993 onafhankelijk zou worden. Vervolgens heeft de Slowaakse president hier van 1993 tot en met 1996 gewoond. Na een wandeling over het terrein was ik inmiddels aangekomen op een binnenplein van het complex van waaruit je het museumgedeelte van het kasteel binnen kunt gaan.
Het museum beschikt over een schatkamer waarin zich juwelen en andere kostbare voorwerpen bevinden. Deze komen uit de collectie van het nationale historische museum van Slowakije. Een voorbeeld is bijvoorbeeld de onderstaande bestek set uit 1915. Het geheel zit in een handig koffertje zodat het meegenomen kan worden op reis.
Deze bestek set is gemaakt door het Slovaakse bedrijf Sandrik wat een geschiedenis heeft met het maken van tafelzilver. Het bedrijf is in 1895 opgericht voor het verwerken van zilver. Tijdens de wereldtentoonstelling in 1900 in Parijs werden ze hiervoor onderscheiden. In 1910 en 1911 kochten ze een tweetal kleine Weense bedrijven op die zich bezig hielden met het produceren van producten van zilver en metaal.
Na het bezoek aan deze schatkamer ben ik verdergelopen naar het eigenlijke museum. In de eerste zaal kun je veel informatie lezen over de heropbouw van het kasteel. Dit gebeurd aan de hand van een aantal banners. Verder is in deze ruimte alleen nog maar een schaalmodel te vinden van het huidige kasteelcomplex.
De volgende zaal was volledig ingericht met allerlei giften van de verschillende pauzen die Slowakije ontvangen heeft. Sinds de val van de muur in 1989 is er vier keer een pausbezoek geweest, drie keer door Paus Johannes Paulus II en één keer door Paus Franciscus. In het museum was een representatieve selectie te zien van de giften die Slowakije ontvangen heeft. Van een kelk die in 1911 door paus Pius geschonken werd aan de blauwe kerk in Bratislava tot allerlei giften tijdens de communistische tijd. Het grootste deel bestaat uit geschenken tijdens de verschillende pausbezoeken.
Een onderdeel van het kasteel is ook een kleine concertzaal met bijbehorend orgel. Als je in de zaal zelf staat, heeft het wel wat weg van een klein kerkje vanwege de inrichting met kerkbanken en de schilderijen die aan de muren hangen.
Het geschiedenismuseum dat zich in het kasteel bevindt, is een onderdeel van het Nationale Museum van Slowakije. Dit onderdeel van het museum in ontstaan in 1961, Vanaf het einde van de jaren zestig is het museum in gedeeltes verhuisd naar het toen net gerenoveerde kasteel. In het museum is onder andere een collectie kunstvoorwerpen met christelijke motieven te zien.
Deze voorwerpen staan verspreid over een aantal zalen. Een concreet voorbeeld is bijvoorbeeld het beeld op de onderstaande foto. Het laat Jezus de overwinnaar zien en is gemaakt door Philipp Jacob Straub (1706 – 1774).
Na een aantal zalen met vooral voorwerpen van enkele eeuwen oud was er ook nog een ruimte met moderne kunst. Een toelichting van waarin dit er hing, van welke kunstenaars het was en wat het voorstelde ontbrak hier echter.
Een kleine tentoonstelling gaat over de periode tijdens het uiteenvallen van het Oostenrijks-Hongaarse koninkrijk. Het grootste deel van de Slowaken stond toen achter het ontstaan van de nieuwe staat Tsjechoslowakije. In het oosten van Slowakije was er echter een minderheid die meer gericht was op Hongarije. Er werd geprobeerd om een eigen republiek op te richten maar dat werd al snel voorkomen door optreden van het leger. Deze minderheid werd echter wel ondersteund door de Hongaarse regering. Deze tentoonstelling gaat vooral in op de groepen die wilden dat Slowakije onderdeel zou worden van Hongarije.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen