Zondag 30 april 2023
Vandaag was de laatste dag van mijn vakantie in Slowakije die ik heb doorgebracht in Kosice. Na in de ochtend en het eerste deel van de middag een aantal musea te hebben bezocht, heb ik deze dag in Kosice afgesloten met een bezoek aan de Oost-Slowaakse Galerie. Sinds 1992 is deze gevestigd in een gebouw midden in het centrum van Kosice. De laatste grote renovatie heeft plaatsgevonden voordat Kosice in 2013 Culturele hoofdstad van Europa werd. Er is toen een nieuwe ondergrondse tentoonstellingsruimte gerealiseerd, die gebruikt wordt voor hedendaagse kunst. Deze ruimte is op de volgende foto te zien.
In het museum was in april 2023 een tentoonstelling te zien over het leven en werk van Elemir Halasz-Hradil (1873 – 1948). Een artiest uit Kosice. Het werk van hem wordt getoond op een thematische basis. Een groot deel hiervan bestaat uit portretten en zelf portretten. Verder heeft hij ook veel 19de en 20ste eeuwse landschappen geschilderd. In totaal zijn er meer dan 140 werken van deze schilder te zien. Daarnaast zijn er ook persoonlijke documenten zoals correspondentie, agenda’s, artikelen uit kranten, tekeningen en militaire onderscheidingen tentoongesteld.
Een van de portretten uit 1942 laat de toenmalige burgemeester van Kosice zien, Laszlo Tost.
Ook heeft hij schilderijen gemaakt van de verschillende staatshoofden van het toenmalige Tsjecho-Slowakije zoals bijvoorbeeld Eduard Benes. Hij was de tweede president van dit land en is afgebeeld op het onderstaande schilderij uit 1935.
Het merendeel van de persoonlijke documenten die hier te zien zijn komen uit he begin van de 20ste eeuw en de periode tussen beide oorlogen. In totaal is het museum in bezit van 652 documenten. In zijn dagboeken beschrijft hij onder andere zijn studietijd in München en Budapest, zijn deelname aan de Eerste Wereldoorlog, relaties met andere artiesten en herinneringen aan zijn eerste jaren in Kosice.
Tot slot nog een laatste foto uit deze kunstgalerie. Ook hier krijgen jonge kunstenaars de gelegenheid om gedurende een aantal maanden hun kunstwerken te exposeren. In dit geval ging het om een tentoonstelling van de jonge kunstenaar Radovan Cerevka.
Hierna ben ik vanuit de Oost Slowaakse galerie teruggelopen naar mijn hotel in het centrum van Kosice. Vlak in de buurt daarvan bevindt zich overigens nog een monument ter nagedachtenis aan de soldaten van het Sovjet-leger die gesneuveld zijn bij de strijd aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Zoals uit de eerdere delen van dit reisverslag blijkt, staan deze monumenten nog steeds in verschillende plaatsen in het oosten van Slowakije.
Iets verderop bevindt zich een ander monument van de onbekende soldaat als strijder tegen het fascisme.
Hierna heb ik in het hotel mijn koffer opgehaald om vervolgens richting het station van Kosice te lopen. Nadat ik hier nog wat te eten en te drinken had gekocht was het wachten op de intercitytrein van 1800 uur richting Bratislava. Gemiddeld rijdt er elke twee uur een rechtstreekse trein tussen beide plaatsen. Ik heb de laatste trein van de dag gepakt, die ongeveer 4 uur en 40 minuten over deze reis doet. Op deze manier mis je als het ware geen dag met reizen.
Vanuit Kosice rijdt de trein eerst naar Presov om vervolgens langs de rand van het Tatragebergte naar het westen van Slowakije te rijden. Voor een eerste klas ticket betaal je het bedrag van 33 euro. Daar komt dan nog 2 euro extra bij voor grote bagage die dan in een aparte ruimte in de trein wordt weggezet. Het kwaliteitsniveau van de trein is vergelijkbaar met dat van intercity treinen van de Deutsche Bahn. En dat is weer beter dan de Nederlandse Spoorwegen. Echt druk was het deze treinreis in de eerste klas niet.
Het voordeel van een intercitytrein is dat het aantal haltes redelijk beperkt is en dit dus de snelste manier is om tussen deze twee plaatsen met de trein te reizen. Hierbij een foto van de derde tussenstop in Poprad-Tatry rond kwart over zeven.
De vijfde tussenstop was rond 21.00 uur in Zilina.
Daarna reed de trein met nog een tussenstop in Trnava in een stuk door naar de eindbestemming in Bratislava. Hier had ik ook weer gezorgd voor een hotel vlak in de buurt van het centraal station zodat ik daar binnen enkele minuten te voet was.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Vandaag was de laatste dag van mijn vakantie in Slowakije die ik heb doorgebracht in Kosice. Na in de ochtend en het eerste deel van de middag een aantal musea te hebben bezocht, heb ik deze dag in Kosice afgesloten met een bezoek aan de Oost-Slowaakse Galerie. Sinds 1992 is deze gevestigd in een gebouw midden in het centrum van Kosice. De laatste grote renovatie heeft plaatsgevonden voordat Kosice in 2013 Culturele hoofdstad van Europa werd. Er is toen een nieuwe ondergrondse tentoonstellingsruimte gerealiseerd, die gebruikt wordt voor hedendaagse kunst. Deze ruimte is op de volgende foto te zien.
In het museum was in april 2023 een tentoonstelling te zien over het leven en werk van Elemir Halasz-Hradil (1873 – 1948). Een artiest uit Kosice. Het werk van hem wordt getoond op een thematische basis. Een groot deel hiervan bestaat uit portretten en zelf portretten. Verder heeft hij ook veel 19de en 20ste eeuwse landschappen geschilderd. In totaal zijn er meer dan 140 werken van deze schilder te zien. Daarnaast zijn er ook persoonlijke documenten zoals correspondentie, agenda’s, artikelen uit kranten, tekeningen en militaire onderscheidingen tentoongesteld.
Een van de portretten uit 1942 laat de toenmalige burgemeester van Kosice zien, Laszlo Tost.
Ook heeft hij schilderijen gemaakt van de verschillende staatshoofden van het toenmalige Tsjecho-Slowakije zoals bijvoorbeeld Eduard Benes. Hij was de tweede president van dit land en is afgebeeld op het onderstaande schilderij uit 1935.
Het merendeel van de persoonlijke documenten die hier te zien zijn komen uit he begin van de 20ste eeuw en de periode tussen beide oorlogen. In totaal is het museum in bezit van 652 documenten. In zijn dagboeken beschrijft hij onder andere zijn studietijd in München en Budapest, zijn deelname aan de Eerste Wereldoorlog, relaties met andere artiesten en herinneringen aan zijn eerste jaren in Kosice.
Tot slot nog een laatste foto uit deze kunstgalerie. Ook hier krijgen jonge kunstenaars de gelegenheid om gedurende een aantal maanden hun kunstwerken te exposeren. In dit geval ging het om een tentoonstelling van de jonge kunstenaar Radovan Cerevka.
Hierna ben ik vanuit de Oost Slowaakse galerie teruggelopen naar mijn hotel in het centrum van Kosice. Vlak in de buurt daarvan bevindt zich overigens nog een monument ter nagedachtenis aan de soldaten van het Sovjet-leger die gesneuveld zijn bij de strijd aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Zoals uit de eerdere delen van dit reisverslag blijkt, staan deze monumenten nog steeds in verschillende plaatsen in het oosten van Slowakije.
Iets verderop bevindt zich een ander monument van de onbekende soldaat als strijder tegen het fascisme.
Hierna heb ik in het hotel mijn koffer opgehaald om vervolgens richting het station van Kosice te lopen. Nadat ik hier nog wat te eten en te drinken had gekocht was het wachten op de intercitytrein van 1800 uur richting Bratislava. Gemiddeld rijdt er elke twee uur een rechtstreekse trein tussen beide plaatsen. Ik heb de laatste trein van de dag gepakt, die ongeveer 4 uur en 40 minuten over deze reis doet. Op deze manier mis je als het ware geen dag met reizen.
Vanuit Kosice rijdt de trein eerst naar Presov om vervolgens langs de rand van het Tatragebergte naar het westen van Slowakije te rijden. Voor een eerste klas ticket betaal je het bedrag van 33 euro. Daar komt dan nog 2 euro extra bij voor grote bagage die dan in een aparte ruimte in de trein wordt weggezet. Het kwaliteitsniveau van de trein is vergelijkbaar met dat van intercity treinen van de Deutsche Bahn. En dat is weer beter dan de Nederlandse Spoorwegen. Echt druk was het deze treinreis in de eerste klas niet.
Het voordeel van een intercitytrein is dat het aantal haltes redelijk beperkt is en dit dus de snelste manier is om tussen deze twee plaatsen met de trein te reizen. Hierbij een foto van de derde tussenstop in Poprad-Tatry rond kwart over zeven.
De vijfde tussenstop was rond 21.00 uur in Zilina.
Daarna reed de trein met nog een tussenstop in Trnava in een stuk door naar de eindbestemming in Bratislava. Hier had ik ook weer gezorgd voor een hotel vlak in de buurt van het centraal station zodat ik daar binnen enkele minuten te voet was.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen