Dinsdag 10 oktober 2017
In een bijgebouw van de basiliek van Sint-Antonius van Padua bevinden zich de "Scoletta del Santo" en het oratorium van Sint Joris. Het oratorium, waar geen foto's gemaakt mochten worden, is een kapelachtig gebouw met fresco's van Altichiero da Zevio (1377 - 1384). In het "Scoletta del Santo" zijn fresco's te zien van Titian en andere kunstenaars uit de 16de eeuw. Op foto hieronder is te zien hoe deze ruimte er in zijn geheel uitziet.
In de ruimte bevindt zich een altaar. Boven het altaarstaan Sint Antonius en Sint Franciscus afgebeeld. Dit is een schildering van Domenico Campagnola. De madonna met het kind, die tussen de twee heiligen is een terracottabeeld van Andrea Briosco uit 1533. De muurschilderingen laten voor het overgrote deel gebeurtenissen zien uit het leven van de heilige Antonius .
In Padua is de oudste aan een universiteit gelieerde botanische tuin gevestigd, die nog steeds op de oorspronkelijke locatie is gevestigd. De tuin is opgericht in 1544 en is in 1591 op de plek terecht gekomen, waar de tuin nu nog steeds ligt. De tuin is ook vandaag nog steeds een onderdeel van de Universiteit van Padua.
Je komt de botanische tuin binnen via een modern toegangsgebouw. Allereerst kom je dan in een parkachtige omgeving terecht waarin de oude botanische tuin ligt. In dit park staat onder andere een holle boom uit 1680 die ooit getroffen is door de bliksem .
De vierkante botanische tuin bevindt zich als het ware in het midden van het park. Hieromheen ligt een cirkel waarvan elk deel van de cirkel is beplant met een bepaald soort planten zoals. Via een viertal ingangen kunnen je de oorspronkelijke botanische tuin binnenkomen.
In een apart gebouw dat in 2014 is weggezet zijn planten te zien uit een vijftal klimaten: tropisch, sup-tropisch, gematigd, mediterraan en droog. In dit gebouw wordt ook uitleg gegeven over de verschillende soorten klimaten. Het geheel heeft een oppervlakte van 3,7 are.
In dit overdekte deel van de botanische tuin bevinden zich meer dan 6.000 verschillende planten uit 5 continenten. Sinds 1997 is de hele botanische tuin werelderfgoed geworden van de UNESCO. Deze nieuwe gebouwen halen hun energie geheel uit zon- en windenergie. Toegelicht worden verder hoe klanten zich in de loop van de tijd hebben aangepast aan veranderingen in het klimaat.
Op de onderstaande foto is het gebouw uit 2014 van de buitenkant te zien. Aan de rechterkant bevindt zich ook een auditorium dat gebruik kan worden voor lezingen, maar nu helemaal leeg was. Vanuit dit gedeelte kun je via een wandelpad weer teruglopen naar de oorspronkelijke botanische tuin.
,br>
De oudste plant in de tuin is een palm uit 1585. Dit is de Goethe-palm omdat deze plant beschreven wordt in het essay "Metamorphose der Pflanzen" van deze schrijver. De plant bevindt zich in een speciale broeikas samen met een Japanse notenboom en een magnolia uit het midden van de achttiende eeuw.
In dit deel van de tuin bevinden zich onder andere vleesetende planten, medicinale en giftige planten, een collectie van planten van Colli Euganei, Orchideeën, waterplanten, alpiene planten en planten uit het Middellandse Zeegebied.
Bij de botanische tuin horen ook nog een uitgebreide bibliotheek en een herbarium. Dit is een verzameling van gedroogde planten.
Hierna ben ik weer teruggelopen in de richting van de oude binnenstad van Padua. De stad heeft een mooie historische binnenstad waar je heerlijk doorheen kunt wandelen.
De binnenstad van Padua heeft een aantal pleinen. Op de foto hieronder is het "Piazza dei Frutti" te zien. Op dit plein worden vandaag nog steeds markten georganiseerd. Midden op het plein (niet op de foto) staat een oude middeleeuwse kolom. Waarschijnlijk werd deze kolom vroeger gebruik om feesttenten aan vast te maken of als teken voor de indeling van de banken, die rond dit plein gevestigd waren.
Een belangrijk herkenningspunt van het "Piazza dei Signoro" is de klokkentoren met bijbehorende astronomische klok. Dit plein werd vroeger vooral gebruik voor feesten en toernooien. Het plein is in de veertiende eeuw aangelegd toen een oude wijk in dit gedeelte van de stad gesloopt is.
Een ander plein in het centrum van Padua is het "Piazza del Duomo". Aan dit plein staat een kathedraal met dezelfde naam. De meeste pleinen in Padua staan vol met terrassen en hoewel er zeker toeristen waren, was het niet heel erg druk, waardoor je toch prettig door de stad heen kon lopen. Het was dus een goede keuze om juist in deze periode naar Noord-Italië te gaan.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
In een bijgebouw van de basiliek van Sint-Antonius van Padua bevinden zich de "Scoletta del Santo" en het oratorium van Sint Joris. Het oratorium, waar geen foto's gemaakt mochten worden, is een kapelachtig gebouw met fresco's van Altichiero da Zevio (1377 - 1384). In het "Scoletta del Santo" zijn fresco's te zien van Titian en andere kunstenaars uit de 16de eeuw. Op foto hieronder is te zien hoe deze ruimte er in zijn geheel uitziet.
In de ruimte bevindt zich een altaar. Boven het altaarstaan Sint Antonius en Sint Franciscus afgebeeld. Dit is een schildering van Domenico Campagnola. De madonna met het kind, die tussen de twee heiligen is een terracottabeeld van Andrea Briosco uit 1533. De muurschilderingen laten voor het overgrote deel gebeurtenissen zien uit het leven van de heilige Antonius .
In Padua is de oudste aan een universiteit gelieerde botanische tuin gevestigd, die nog steeds op de oorspronkelijke locatie is gevestigd. De tuin is opgericht in 1544 en is in 1591 op de plek terecht gekomen, waar de tuin nu nog steeds ligt. De tuin is ook vandaag nog steeds een onderdeel van de Universiteit van Padua.
Je komt de botanische tuin binnen via een modern toegangsgebouw. Allereerst kom je dan in een parkachtige omgeving terecht waarin de oude botanische tuin ligt. In dit park staat onder andere een holle boom uit 1680 die ooit getroffen is door de bliksem .
De vierkante botanische tuin bevindt zich als het ware in het midden van het park. Hieromheen ligt een cirkel waarvan elk deel van de cirkel is beplant met een bepaald soort planten zoals. Via een viertal ingangen kunnen je de oorspronkelijke botanische tuin binnenkomen.
In een apart gebouw dat in 2014 is weggezet zijn planten te zien uit een vijftal klimaten: tropisch, sup-tropisch, gematigd, mediterraan en droog. In dit gebouw wordt ook uitleg gegeven over de verschillende soorten klimaten. Het geheel heeft een oppervlakte van 3,7 are.
In dit overdekte deel van de botanische tuin bevinden zich meer dan 6.000 verschillende planten uit 5 continenten. Sinds 1997 is de hele botanische tuin werelderfgoed geworden van de UNESCO. Deze nieuwe gebouwen halen hun energie geheel uit zon- en windenergie. Toegelicht worden verder hoe klanten zich in de loop van de tijd hebben aangepast aan veranderingen in het klimaat.
Op de onderstaande foto is het gebouw uit 2014 van de buitenkant te zien. Aan de rechterkant bevindt zich ook een auditorium dat gebruik kan worden voor lezingen, maar nu helemaal leeg was. Vanuit dit gedeelte kun je via een wandelpad weer teruglopen naar de oorspronkelijke botanische tuin.
,br>
De oudste plant in de tuin is een palm uit 1585. Dit is de Goethe-palm omdat deze plant beschreven wordt in het essay "Metamorphose der Pflanzen" van deze schrijver. De plant bevindt zich in een speciale broeikas samen met een Japanse notenboom en een magnolia uit het midden van de achttiende eeuw.
In dit deel van de tuin bevinden zich onder andere vleesetende planten, medicinale en giftige planten, een collectie van planten van Colli Euganei, Orchideeën, waterplanten, alpiene planten en planten uit het Middellandse Zeegebied.
Bij de botanische tuin horen ook nog een uitgebreide bibliotheek en een herbarium. Dit is een verzameling van gedroogde planten.
Hierna ben ik weer teruggelopen in de richting van de oude binnenstad van Padua. De stad heeft een mooie historische binnenstad waar je heerlijk doorheen kunt wandelen.
De binnenstad van Padua heeft een aantal pleinen. Op de foto hieronder is het "Piazza dei Frutti" te zien. Op dit plein worden vandaag nog steeds markten georganiseerd. Midden op het plein (niet op de foto) staat een oude middeleeuwse kolom. Waarschijnlijk werd deze kolom vroeger gebruik om feesttenten aan vast te maken of als teken voor de indeling van de banken, die rond dit plein gevestigd waren.
Een belangrijk herkenningspunt van het "Piazza dei Signoro" is de klokkentoren met bijbehorende astronomische klok. Dit plein werd vroeger vooral gebruik voor feesten en toernooien. Het plein is in de veertiende eeuw aangelegd toen een oude wijk in dit gedeelte van de stad gesloopt is.
Een ander plein in het centrum van Padua is het "Piazza del Duomo". Aan dit plein staat een kathedraal met dezelfde naam. De meeste pleinen in Padua staan vol met terrassen en hoewel er zeker toeristen waren, was het niet heel erg druk, waardoor je toch prettig door de stad heen kon lopen. Het was dus een goede keuze om juist in deze periode naar Noord-Italië te gaan.
Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina
Reactie toevoegen