Zaterdag 7 augustus 2021
De permanente collectie van het Sint Stefanus museum bevindt zich in een ouder gebouw wat verderop in de stad. Het museum bezit onder andere een flinke collectie van archeologische objecten.



In het eerste deel van het museum waren een aantal opstellingen te zien die een beeld moesten geven van het leven in het oude Hongarije op het platteland. Op de foto hieronder is de inrichting te zien van een kleine boerderij op het Hongaarse platteland.



De volgende foto laat een deel zien van de archeologische collectie van het museum. In dit soort musea zijn over het algemeen ook wel de nodige omschrijvingen te zien in het Engels of het Duits. Meestal niet alle omschrijvingen maar genoeg om toch een duidelijk beeld te krijgen van waar het in een museum over gaat..



Op het centrale marktplein in de stad werden aan het eind van de 19de en het begin van de 20ste eeuw uitsluitend etenswaren verkocht. Het ging dan om zuivelproducten en vlees maar bijvoorbeeld ook brood. De zuivelproducten werden dan door vrouwen in karretjes met vier wielen naar de markt gebracht.



Naast de permanente tentoonstelling was er ook een wisseltentoonstelling te zien bestaande uit oude foto’s van Székesfehérvár.



Tot slot nog een overzichtsfoto uit dit museum.



Een grote verzameling schilderijen is te vinden in het Deak museum van de stad. Het museum is vernoemd naar Denes Deak die in 1931 in Budapest geboren is. Hij was oorspronkelijk werkzaam als bibliothecaris maar heeft gedurende zijn leven een grote kunstcollectie opgebouwd. Deze collectie is uiteindelijk ondergebracht in dit museum dat geopend is op 19 augustus 1988.



Denes Deak is in 1993 overleden maar ook na zijn dood is de collectie verder uitgebreid. Het zwaartepunt van de collectie ligt bij kunstwerken uit het begin van de 20ste eeuw. Het museum bestaat uit een veertiental verschillende ruimtes.



In het museum dan ook schilderijen te zien van een groot aantal kunstenaars uit Hongarije. Later is de collectie uit uitgebreid met schilderijen en kunstwerken uit de tweede helft van de 20ste eeuw..



Naast alle schilderijen bezit het museum ook nog een beperkte collectie van beeldende kunst.





Voor een stad van de grootte als Szekesfehervar kun je in één dag een goed beeld van deze stad krijgen en hier de nodige musea bezoeken. Daarnaast zijn de musea in Oost-Europa over het algemeen genomen een flink stuk kleiner dan bijvoorbeeld in een land als Duitsland. Om er dan meerdere op een dag te bezoeken is dus geen enkel probleem.



Het was inmiddels al redelijk laat in de middag geworden en na het bezoek aan het laatste museum ben ik dan ook op mijn gemak teruggelopen in de richting van het station. Zoals op de foto’s te zien is, was het deze dag vrijwel onbewolkt en liepen de temperaturen dan ook op tot boven de 30 graden. Zoals op de onderstaande foto te zien is, is er nog wel wat te verbeteren aan het onderhoud van de openbare ruimte. Het is vooral heel rommelig. Voetpaden die ineens ophouden en dat soort dingen.



Op weg naar het station kom je natuurlijk de kenmerkende flats uit de communistische tijd tegen, die in veel Oost-Europese steden te vinden zijn. Opvallend was het bord wat hier nog stond en op de volgende foto te zien is. Het is blijkbaar een soort plattegrond van een wijkje. Wat opvallend is, is dat bij de straat die schuin loopt (van midden links naar midden onder) de straatnaam “Lenin utca”. Na de val van het communisme is deze straatnaam dus veranderd. Om de een of andere mysterieuze reden staat dit bord er dus nog steeds als een overblijfsel uit de communistische tijd.



Rond kwart over vijf kwam ik weer bij het station van Szekesfehervar. Daar was het nog ongeveer een half uurtje wachten op de trein terug naar Budapest.



Het volgende deel van dit reisverslag is te vinden op deze pagina